مسجد بنی‌غنی: تفاوت میان نسخه‌ها

شیخ محمد مشهدی در کامل الزیارات، بابی را تحت عنوان «مسجد غنی و [[نماز]] و [[دعا]] در آن» اختصاص داده و می‌نویسد: [[شریف]] [[اجل]] عالم، ابوالمکارم [[حمزة بن علی بن زهره]] از پدرش به [[اسناد]] متصل به طاووس [[یمانی]] به من خبر داد و گفت: در [[ماه رجب]] (در [[مسجدالحرام]]) از [[حجر اسماعیل]] گذشتم. در آنجا دیدم که شخصی مشغول [[رکوع]] و [[سجود]] است. وقتی به او نگریستم، دیدم او [[علی بن الحسین]]{{ع}} است. پیش خود گفتم مردی [[شایسته]] از [[خاندان نبوت]] است. به خدا دعایش را [[غنیمت]] می‌شمارم. پس به [[مراقبت]] پرداختم تا از نمازش [[فراغت]] یافت. آن‌گاه دست‌ها را به [[آسمان]] برداشت و گفت: «خدای من! خدای من! این دست‌های من است که پر از [[گناهان]] به سوی تو دراز کرده‌ام». سپس به [[سجده]] رفت و گفت: «... اگر من [[بنده]] [[بدی]] هستم، تو خدای خوبی هستی». آن‌گاه صد بار [[العفو]] گفت. طاووس [[یمانی]] گفت: چندان گریستم که صدایم بلند شد. [[علی بن الحسین]]{{ع}} متوجه من شد و فرمود: «ای یمانی چرا [[گریه]] می‌کنی، مگر اینجا جای [[گنهکاران]] نیست»؟ گفتم: ای آقای من! جا دارد که [[خدا]] دعای تو را که جدت محمد{{صل}} است، رد نکند. سپس طاووس گفت: در سال بعد در [[ماه رجب]] من در [[کوفه]] بودم.