سفیان بن مصعب عبدی کوفی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
برخی نام وی را [[سیف]] ضبط کردهاند<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۷ اختیار معرفة الرجال ص۴۰۱.</ref>. او [[اهل همدان]] بود<ref>رجال البرقی ص۴۱.</ref> و در شمار [[اصحاب امام صادق]]{{ع}} یاد شده<ref>رجال الطوسی ص۲۱۳.</ref> و از آن حضرت [[روایت]] نقل کرده است<ref>الروضه ص۲۱۵.</ref>. [[ابوداود سلیمان مسترق]] از وی روایت میکند<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.</ref>. [[رجال شناسان]] [[شیعه]] وی را امامی<ref>اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.</ref> و [[ممدوح]]<ref>تنقیح المقال ج۲، ص۴۰.</ref> توصیف نمودهاند. سفیان در زمره شاعرانی<ref>رجال الطوسی ص۲۱۳.</ref> است که برای [[اهل بیت]]{{ع}} [[شعر]] میسرودهاند<ref>مناقب آل ابی طالب ج۳، ص۲۶۹.</ref>، [[ابوعمرو نجاشی]] در [[رجال]] خود [[روایت]] میکند که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: «[[شعر]] [[عبدی]] را به [[فرزندان]] خود بیاموزید؛ زیرا او بر [[دین خدا]] [[استوار]] است»<ref>جامع الرواة ج۱، ص۳۶۸.</ref>. وقتی به حضور امام صادق{{ع}} میرسید، آن حضرت همه [[اهل]] [[خانه]] را جمع میکرد و به سفیان بن مصعب میفرمود: «حالا مرثیه خود را در [[شهادت امام حسین]]{{ع}} بخوان». با خواندن او صدای [[گریه]] و ناله از همه برمیخاست تا جایی که [[مردم مدینه]] به در خانه میآمدند و میگریستند<ref>تأسیس الشیعه، ص۱۹۲.</ref> | |||
از آثار او میتوان به کتاب [[دیوان]] العبدی اشاره کرد<ref>الذریعه ج۹، ص۷۰۳.</ref>. وی در حدود ۱۲۰ هـ در [[شهر کوفه]] درگذشت<ref>اعیان الشیعه ج۷، ص۲۶۷.</ref>.<ref>[[فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۳۷۰؛ [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۴.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصحاب امام صادق]] |