ابی بن کعب در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

== مقدمه ==

ب. منابع [[سنی]]: الطبقات الکبری، ج۳، ص۴۹۸؛ طبقات خلیفة، ص۱۵۷؛ التاریخ الکبیر، ج۲، ص۳۹، ش۱۶۱۵؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۲۹۰، ش۱۰۵۷؛ الثقات، ج۳، ص۵؛ مشاهیر [[علماء]] الأمصار، ص۳۱، ش۳۱؛ التعدیل و التجریح، ج۱، ص۳۸۰، ش۱۰۹؛ [[تاریخ مدینة دمشق]]، ج۷، ص۳۰۸، ش۵۵۸؛ أسد الغابة، ج۱، ص۴۹؛ [[تهذیب الکمال]]، ج۲، ص۲۶۲، ش۲۷۹؛ الکاشف، ج۱، ص۲۲۹، ش۲۳۱؛ تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۱۶، ش۶ [[سیر]] أعلام النبلاء، ج۱، ص۳۸۹، ش۸۲؛ إکمال تهذیب الکمال، ج۲، ص۹، ش۳۲۶؛ الإصابة، ج۱، ص۱۸۰، ش۳۲؛ [[تقریب]] التهذیب، ج۱، ص۷۱، ش۲۸۳؛ [[تهذیب]] التهذیب، ج۱، ص۱۶۴، ش۳۵۰؛ الأعلام، ج۱، ص۸۲.</ref>، ۹۷ بار در [[اسناد روایات]] [[تفسیر کنز الدقائق]]<ref>ر. ک: تفسیر کنز الدقائق، ج۴، ص۲۱ و ۲۷۹؛ ج۵، ص۲۷۷ و ۳۸۸، ج۶، ص۲۵، ۱۱۹، ۲۶۷ و ۴۰۵؛ و....</ref>، به نقل از [[تفسیر مجمع البیان]] واقع شده است؛ مانند: {{متن حدیث|أبي بن كعب عن النبي {{صل}} قال: و من قرأ الآية التي في آخرها {{متن قرآن|قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ}}<ref>«بگو: جز این نیست که من هم بشری چون شمایم (جز اینکه) به من وحی می‌شود که خدای شما خدایی یگانه است؛ پس هر کس به لقای پروردگارش امید دارد باید کاری شایسته کند و در پرستش پروردگارش هیچ کس را شریک نسازد» سوره کهف، آیه ۱۱۰.</ref> حين يأخذ مضجعه، كان له من مضجعه [[نور]] يتلألأ الى الكعبة حشو ذلك النور ملائكة يصلون عليه حتى يقوم من مضجعه، فان كان في مكة فتلاها كان له نورا يتلألأ الى البيت المعمور، حشو ذلك النور ملائكة يصلون عليه حتى يستيقظ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۸، ص۱۸۴؛ مجمع البیان، ج۶، ص۶۹۰.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۲ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۲ ص۲۳ -۲۴.</ref>

== جایگاه [[حدیثی]] [[راوی]] ==

ولی [[علامه مجلسی]] در الوجیزة أبی بن کعب را از راویان مجهول دانسته<ref>الوجیزة فی الرجال، ص۱۶، ش۶۰.</ref> که مورد [[اعتراض]] بعضی بزرگان قرار گرفته است<ref>ر. ک: تعلیقة علی منهج المقال، ص۶۰.</ref>.