امانت در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

# هنگامی که [[عُمْر (سن)|عُمر]] [[پیامبر خدا]] {{صل}} از بیست [[گذشت]]، [[ابوطالب]] به او گفت: ای [[برادر]] زاده! [[خدیجه دختر خویلد]]، زنی ثروتمند است و تجارتی گسترده دارد و او [[نیازمند]] [[امانت]] و [[پاکی]] و [[وفاداری]] کسی مانند توست. با او در باره تو [[گفتگو]] کنیم تا بخشی از کار و تجارتش را به تو بسپارد. [[پیامبر]] {{صل}} گفت: ای عمو! آنچه می‌دانی و می‌خواهی، بکن. [[ابوطالب]] به سوی [[خدیجه]] رفت و با وی در باره [[وکیل]] کردن [[پیامبر خدا]] {{صل}} در بخشی از تجارتش [[گفت‌وگو]] کرد. [[خدیجه]] به آن، مایل و راغب شد و او را به سوی [[شام]] روانه کرد و [[غلام]] و [[سرپرستی]] به نام [[میسره]] همراهش نمود. هنگامی که [[پیامبر]] {{صل}} از کاری که برایش روانه شده بود، فارغ شد و به [[مکّه]] آمد، [[میسره]] [[خدیجه]] را از [[امانت]] و [[پاکی]] و خجستگی او و آنچه [[مسیحیان]] و [[یهودیان]] درباره‌اش می‌گویند، باخبر کرد، و نیز از آنچه از [[برکت]] وجودی [[همراهی]] او در فراوانی سود [[تجارت]] و آسانی [[کارها]]، فهمیده بود و همچنین گفت: با او [[غذا]] می‌خوردم تا آن جا که هر دو سیر می‌شدیم؛ ولی همچنان بیشتر [[غذا]] دست نخورده باقی می‌ماند<ref>{{عربی| وَ لَمَّا جَاوَزَتْ سنو رَسُولُ اللَّهِ الْعِشْرِينَ، قالَ لَهُ أَبُو طَالِبٍ: يَا ابْنَ أَخِي، إِنَّ خَدِيجَةُ بِنْتُ خُوَيْلِدِ امْرَأَةٍ مُوسِرَةٍ ذَاتَ تِجَارَةٍ عريضة، وَ هِيَ مُحْتَاجَةُ إِلَى مِثْلُكَ فِي أَمَانَتَكَ وَ طَهَارَتِكَ ووفائك. فَلَوْ كلمناها فِيكَ فوكلتك بِبَعْضٍ أَمْرَهَا وَتجارتها. فَقَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ: افْعَلْ يَا عَمِّ مَا رَأَيْتَ. فَسَعَى أَبُو طَالِبٍ إِلَيْهَا، فَكَلَّمَهَا فِي توكيل رَسُولُ اللَّهِ بِبَعْضِ تجارتها. فسارعت إِلَى ذَلِكَ وَ رَغْبَةٍ فِيهِ، وَ وَجَّهْتَهُ إِلَى الشَّامِ وَ مَعَهُ غُلَامُ لَهَا وَ قَيِّمُ يُقَالُ لَهُ مَيْسَرَةٍ. فَلَمَّا فَرَغَ مِمَّا تَوَجَّهَ لَهُ وَ قَدِمَ مَكَّةَ، أَخْبَرَهَا مَيْسَرَةَ بأمانته وَ طَهَارَتِهِ وَ يُمْنٍ طائِرَهُ، وَ مَا يَقُولُ أَهْلُ الْكِتَابِ فِيهِ، وَ الَّذِي تَعْرِفْ مِنَ الْبَرَكَةِ بِمَكَانِهِ مَعَهُ فِي كَثْرَةِ الْأَرْبَاحُ وَ سُهُولَةُ الْأُمُورِ. وَ قَالٍ: كُنْتُ آكُلُ مَعَهُ حَتَّى نَشْبَعُ وَ يَبْقَى أَكْثَرُ الطَّعَامَ كَمَا هُوَ }}؛ أنساب الأشراف، ج۱، ص۱۰۶.</ref>.

# به [[نقل]] از [[ابوطالب]]، در باره [[پیامبر خدا]] {{صل}}: تو امینی، تو ستوده‌ای بزرگ و بزرگوار و سَروری؛ سَرور سَروران [[پاک]]؛ پاکانی بزرگوار و [[پاک]] نهاد<ref>{{متن حدیث|عن أبی طالب – فی رسول الله {{صل}} -: أنت الأمين محمد قرم أغر مسود لمسودين أطايب كرموا و طاب المولد}}؛ التوحید، ص۱۵۸؛ مجمع البیان، ج۷، ص۲۲۶؛ الصراط المستقیم، ج۲، ص۴۲؛ الدرّ النظیم، ص۲۱۳.</ref>.

== [[سیره پیامبر]] {{صل}} در [[ادای امانت]] ==