فضایل حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حضرت زهرا]] {{س}} بسیار [[اهل]] [[تهجد]] و [[عبادت]] بود. در احادیث شیعه آمده است، هنگامی که [[فاطمه]] در محرابش به [[عبادت]] می‌ایستاد، [[خداوند]] به [[فرشتگان]] می‌فرمود: "ای فرشتگانم! به بنده‌ام [[فاطمه]] بنگرید که در برابر من [[ایستاده]] به حالتی که شانه‌هایش از [[ترس]] من لرزان است و با [[قلب]] خود به [[عبادت]] من روی آورده است"<ref>الامالی، شیخ صدوق، ص۵۷۵؛ روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ص۱۴۹؛ بشارة المصطفی، طبری، ص۲۷۴؛ مناقب آل ابی طالب، ابن شهر آشوب، ج۳، ص۱۳۴.</ref>. منتها عبادت [[دختر پیامبر]]، عبادت خشک و بی‌روح نبود؛ بلکه همراه با [[خشوع]] و [[خضوع]] بود و می‌دانست عبادتی موجب [[رستگاری]] است که همراه خشوع و [[خشیت الهی]] باشد. ایشان آن‌چنان [[اهل]] [[تهجد]]، عبادت و [[شب‌زنده‌داری]] بود که [[حسن بصری]] می‌گوید: «در میان [[امت]]، از نظر عبادت، والاتر از فاطمه {{س}} کسی نبود. او به قدری به [[نماز]] ایستاد که قدم‌هایش ورم کرد»<ref>مناقب، ج۳، ص۳۸۹.</ref>.