مصحف فاطمه در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

# از فاطمه زهرا {{س}} روایت شده که [[رسول خدا]] {{صل}} به او فرمود: آیا [[خرسند]] نیستی از اینکه تو را به [[ازدواج]] شخصیتی درآوردم که قبل از همه [[مسلمانان]] به [[اسلام]] گروید و [[علم]] و [[دانش]] او از همه [[برتر]] است؟ تو [[بانوی بانوان]] جهانیانی چنان‌که [حضرت‌] [[مریم]] بانوی بانوان [[قوم]] خود بود<ref>نسخه خطی اسنی المطالب از علامه وصّابی یمنی.</ref>.

# از [[یزید]]، از [[عبد الملک نفلی]]، از پدرش، از جدش [[روایت]] شده گفت: [[خدمت]] [[فاطمه دخت رسول خدا]] {{صل}} شرفیاب شدم، [[فاطمه]] با پیشدستی بر من [[سلام]] کرد، [[راوی]] می‌گوید: سپس فاطمه {{س}} اظهار داشت: آن‌گاه که [[پدر]] بزرگوارم [[رسول خدا]] {{صل}} در قید [[حیات]] بود فرمود: کسی‌که ۳ [[روز]] بر من و تو سلام و [[درود]] فرستد [[اهل بهشت]] خواهد بود. به او عرض کردم: در [[زمان]] حیات شماها یا پس از وفاتتان؟ فرمود: هم در [[زندگی]] و هم پس از [[وفات]] ما.

# [[اسماء بنت عمیس]] از [[فاطمه زهرا]] {{س}} دخت [[رسول اکرم]] {{صل}} [[روایت]] کرده که فرمود: روزی رسول اکرم {{صل}} به [[خانه]] ما آمد و فرمود: فرزندانم [[حسن]] و [[حسین]] کجایند؟ [[فاطمه]] فرمود: عرض کردم: [[پدر]]! در [[منزل]] لقمه نانی که بتوان با آن رفع [[گرسنگی]] کرد، نداشتیم، ولی همواره [[خدای متعال]] را [[سپاس]] می‌گوییم، علی پیشنهاد کرد، من حسن و حسین را بیرون می‌برم چون [[بیم]] دارم [[گریه]] کنند و بهانه چیزی بگیرند و تو نیز در خانه چیزی نداری، از این‌رو، علی فرزندانم را نزد فردی [[یهودی]] برد تا برایشان چیزی تهیه کند. [[رسول خدا]] {{صل}} در پی علی {{ع}} راه افتاد وقتی بدان محل رسید دید حسن و حسین در کنار جویباری مشغول [[بازی]] و مقداری خرما پیش روی آنهاست، [[پیامبر]] به علی {{ع}} فرمود: علی! قصد نداری فرزندانم را به خانه برگردانی تا گرمی هوا آنها را نیازارد؟ علی {{ع}} عرضه داشت: ای رسول خدا! در خانه چیزی برای خوردن نداشتیم، اگر لحظه‌ای درنگ فرمایید من مقداری خرما برای [[زهرا]] تهیه کنم، رسول خدا {{صل}} جلوس فرمود و علی {{ع}} در ازای هر دلو آبی که برای فرد یهودی از [[چاه]] بیرون می‌آورد، یک دانه خرما دریافت می‌کرد و بدین‌سان، مقداری خرما تهیه نمود و به [[اتفاق]] رسول خدا {{صل}} آنها را به خانه آوردند. فاطمه زهرا {{س}} [[احادیث]] فراوانی را مستقیما از پدر بزرگوارش شنید و یا رسول خدا {{صل}} دستور داد آنها را برای آن مخدّره بنگارند و [[فرزندان]] او حسن و حسین و پدر بزرگوارشان علی {{ع}} و نواده‌اش فاطمه دخت [[امام حسین]] {{ع}} به نحو مرسل و نیز [[عایشه]] و [[امّ سلمه]] و [[أنس بن مالک]] و سلمی [[مادر]] [[رافع]]، از آن بزرگوار روایت اخذ کرده‌اند<ref>اهل البیت از توفیق ابوعلم، ص۱۲۸.</ref>.

# در [[حدیثی]] طولانی از [[فاطمه زهرا]] {{س}} منقول است که به [[پدر]] بزرگوار خویش عرضه داشت: پدر! [[سلمان]] از وضعیت [[لباس]] من شگفت‌زده شد، [[سوگند]] به آن کس که تو را به [[حق]] [[مبعوث]] گرداند، پنج سال است فرش و زیرانداز من و علی پوست گوسفندی است که روزها برای شترمان علف روی آن می‌ریزیم و شب‌ها روی آن می‌خوابیم، بالش‌های ما از پوست تهیه شده و داخل آن با لیف خرما پر شده است. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: سلمان! دخترم زهرا! از دیگر [[زنان]] پیشی گرفته است<ref>عوالم المعارف، ج۱۱، ص۱۳۰.</ref>.

# فاطمه زهرا {{س}} فرمود: [[ستایش]] خداوندی را که به بزرگی و نورش، آفریده‌های [[زمین‌ها]] و [[آسمان]] از او خواهان وسیله‌اند و ما وسیله خدا میان مردم و [[برگزیدگان]] او و جایگاه [[پاکی‌ها]] و دلیل‌های روشن [[الهی]] و [[وارثان]] [[پیامبران]] او هستیم<ref>شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۲۱۱.</ref>.

# [[محمد بن عمر کناسی]]، از [[جعفر بن محمد]]، از پدرش، از [[علی بن حسین]]، از [[فاطمه صغری]]، از [[حسین بن علی]]، از [[فاطمه]] [[دخت پیامبر]] {{صل}}‌ [[روایت]] کرده که فرمود: روزی [[رسول خدا]] {{صل}} نزد ما حضور یافت و فرمود: [[خداوند]] به وجود شما [[فخر]] و [[مباهات]] می‌کند، همه شما را مورد [[مغفرت]] خویش و علی را به ویژه مشمول [[غفران]] خویش گرداند من [[فرستاده خدا]] به نزد شما هستم و موجب [[ترس]] و [[بیم]] [[قوم]] خود نیستم و به نزدیکانم علاقه‌مندم، هم‌اکنون [[جبرئیل]] به من خبر داد: سعادتمندتر از همه کسی است که در [[زمان]] [[حیات]] و پس از [[وفات]] من، [[دوستدار]] علی باشد<ref>أسنی المطالب از شمس الدین جزری، ص۷۰.</ref>.

# علی {{ع}} از فاطمه زهرا {{س}} روایت کرده که اظهار داشت: رسول خدا {{صل}} به من فرمود: فاطمه جان! کسی که بر تو [[درود]] فرستد [[خدا]] او را می‌بخشاید و در جایگاه بهشتی‌ام به من ملحق می‌گرداند<ref>کشف الغمّه، ج۱، ص۴۷۲.</ref>.

# [[زید بن علی بن حسین]]، از عمه‌اش زینب دختر [[امیر المؤمنین]]، از مادرش فاطمه زهرا {{س}} روایت می‌کند که فرمود: هنگام [[ولادت امام حسین]] {{ع}}، پدر بزرگوارم بر من وارد شد، کودکم را که در پارچه‌ای زرد پیچیده بودم به دست او دادم، حضرت پارچه زرد را کناری افکند و پارچه سفیدی گرفت و حسین را در آن پیچید و به دست من داد و سپس فرمود: فاطمه جان! حسین را بگیر، وی خود، [[امام]]، فرزند امام و پدر ۹ امام و پیشواست، [[امامان]] شایسته‌ای از [[نسل]] او به وجود می‌آیند که قائمشان، نهمین فرد آنان است‌

۹. آنجا که فاطمه زهرا {{س}} [[زنان]] [[شایسته]] را توصیف می‌کند می‌فرماید: برای زنان بهتر است که مردان را نبینند و مردان نیز آنان را [[مشاهده]] نکنند<ref>حلیة الاولیاء، ج۲، ص۴۰.</ref>.

۱۱. [[فاطمه زهرا]] {{س}} فرمود: کسی که [[عبادات]] خالصانه‌اش نزد [[خدا]] بالا رود، [[خداوند]] [[برترین]] موهبتی را که به [[مصلحت]] [[دنیا]] و [[آخرت]] وی است بر او فرو می‌فرستد.