پرش به محتوا

علی بن محمد نوفلی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن محمد نوفلی در تاریخ اسلامی]] - [[علی بن محمد نوفلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[علی بن محمد نوفلی در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط  = }}
 
== آشنایی اجمالی ==
== مقدمه ==
[[ابوالحسن علی بن محمد بن سلیمان بن عبدالله نوفلی]] [[صحابی]] [[امام هادی]]{{ع}} بود<ref> رجال الطوسی، ص۴۱۸.</ref> و با آن [[حضرت]]<ref> قاموس الرجال، ج۷، ص۵۰.</ref> و [[امام جواد]]{{ع}} مکاتبه داشت.<ref>الکافی، ج۷، ص۳۸ و من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۲۴۰.</ref> وی از امام جواد{{ع}} و نیز از [[حسن بن صالح]]،<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۴۷.</ref> [[یوسف البرم]]، [[صالح بن علی بن عطیه اضخم]] و پدرش [[روایت]] دارد.<ref> تاریخ الطبری، ج۸، ص۱۷۷.</ref> [[محمد بن علی بن محبوب]]،<ref> جامع الرواة، ج۱، ص۵۹۸.</ref> [[موسی بن جعفر بغدادی]] و [[احمد برقی]] از او روایت کرده‌اند.<ref> معجم رجال الحدیث، ج۱۲، ص۱۴۷.</ref> همچنین [[احمد بن عبیدالله بن عمار ثقفی]] در سال ۲۵۰ هـ از او [[حدیث]] آموخته است.<ref> الامالی (طوسی)، ص۴۶۳.</ref> [[علامه مامقانی]] می‌‌نویسد: سخنی در وثاقتش نیست و هم برخی وی را [[مجهول الحال]] دانسته‌اند.<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۳۰۴.</ref> نوفلی کتابی در زمینه [[تاریخی]] داشته، هر چند از نام آن در منابع چیزی نیامده است<ref>مروج الذهب، ج۱، ص۱۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۵۶۰.</ref>
از [[مردم]] [[عراق]]، و از [[کارگزاران]] [[دستگاه خلافت]] [[مأمون]] محسوب می‌شد. او در مورد برپایی مناظراتی که مأمون برای [[امام رضا]] {{ع}} [[تدارک]] می‌دید، می‌گوید: «روزی مأمون عبّاسی به [[فضل بن سهل]] [[فرمان]] داد تا سران [[مذاهب]] گوناگون هم چون [[جاثلیق]] و رأس [[جالوت]] و بزرگان [[صابئین]] و هربذ اکبر و [[پیروان]] [[زرتشت]]، و نسطاس رومی و [[متکلمان]] را جمع کند. [[فضل]] ایشان را گرد آورد. مأمون به وسیله [[یاسر]]، متصدی امور امام رضا {{ع}} از [[امام]] {{ع}} تقاضا کرد در صورت [[تمایل]] با سران مذاهب سخن بگوید. امام {{ع}} پاسخ داد فردا خواهم آمد. چون یاسر بازگشت، امام {{ع}} به من فرمود: ای نوفلی! تو عراقی هستی و عراقی هوشیار است، از این که مأمون [[مشرکان]] و صاحبان [[عقاید]] را گرد آورده است چه می‌فهمی؟ گفتم: فدایت شوم! می‌خواهد شما را بیازماید و [[میزان]] دانشتان را بشناسد. امام {{ع}} فرمودند: آیا می‌ترسی آنان دلیل مرا [[باطل]] سازند؟ گفتم: نه، به [[خدا]] [[سوگند]]، هرگز چنین بیمی ندارم، و [[امید]] می‌دارم خدا تو را بر آنان [[پیروز]] گرداند. امام {{ع}} فرمودند: ای نوفلی! [[دوست]] داری بدانی مأمون چه وقت پشیمان می‌شود؟ گفتم: آری. فرمودند: آنگاه که من بر [[اهل تورات]] با تورانشان، و بر [[اهل انجیل]] با انجیلشان، و بر [[اهل زبور]] با زبورشان، و بر صابئین با [[زبان عبری]] خودشان، بر هربذان با زبان پارسی‌شان، و بر [[رومیان]] با زبان خودشان، و بر [[اصحاب]] مقالات با لغتشان، استاد لال کنم. و آن گاه که هر دسته‌ای را محکوم کردم و دلیلشان را باطل ساختم، و دست از [[عقیده]] و گفتار خود کشیدند و به گفتار من‌گراییدند، مأمون در می‌یابد، مسنادی که بر آن تکیه کرده است، [[حق]] او نیست؛ آن وقت، مأمون پشیمان می‌گردد»<ref>احتجاج، ج۲، ص۴۱۵.</ref>.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص۵۱۳.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:13681348.jpg|22px]] [[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|'''رضانامه''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۲: خط ۱۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:علی بن محمد نوفلی]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]
۱۱۵٬۱۸۳

ویرایش