|
|
| خط ۳: |
خط ۳: |
| | موضوع مرتبط = توحید | | | موضوع مرتبط = توحید |
| | عنوان مدخل = [[توحید در ربوبیت]] | | | عنوان مدخل = [[توحید در ربوبیت]] |
| | مداخل مرتبط = [[توحید در ربوبیت در قرآن]] - [[توحید در ربوبیت در حدیث]] - [[توحید در ربوبیت در کلام اسلامی]] - [[توحید در ربوبیت در عرفان اسلامی]] | | | مداخل مرتبط = [[توحید در ربوبیت در قرآن]] - [[توحید در ربوبیت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] |
| | پرسش مرتبط = توحید در ربوبیت (پرسش) | | | پرسش مرتبط = توحید در ربوبیت (پرسش) |
| }} | | }} |
| خط ۳۵: |
خط ۳۵: |
| # [[ابلاغ تشریع الهی]]؛ | | # [[ابلاغ تشریع الهی]]؛ |
| # [[اجرای تشریع الهی]]. | | # [[اجرای تشریع الهی]]. |
|
| |
| ==توحید در ربوبیت==
| |
| «[[رب]]» در لغت بر کسی اطلاق می‌شود که صاحب اختیار کسی یا چیزی است، به گونه‌ای که هرگاه بخواهد بتواند در امور آن کس یا آن چیز دخالت کرده و آن را [[تدبیر]] نماید. [[ربوبیت]] به این معنا لازمه [[مالکیت]] [[حقیقی]] است،؛ چراکه تا موجودی مالک حقیقی موجود دیگری نباشد، نمی‌تواند مستقلاً و به صورت مطلق، به [[تدبیر امور]] او بپردازد و در امور او دخالت کند. بنابراین [[توحید در ربوبیت]]، به این معناست که تنها [[خداوند]] مالک حقیقی تمام هستی است، تدبیر امور موجودات عالم را عهده‌دار بوده، می‌تواند به صورت مطلق و مستقل در امور موجودات [[تصرف]] کرده و آنها را [[تدبیر]] نماید. توحید در ربوبیت به توحید در ربوبیت [[تکوینی]] و توحید در ربوبیت [[تشریعی]] قابل تقسیم است. توحید در ربوبیت تکوینی، به معنای [[حق]] انحصاری خداوند در دخالت و تصرف در [[نظام تکوین]] است و منظور از [[ربوبیت تشریعی]]، حق انحصاری خداوند در [[قانون‌گذاری]] و [[تشریع احکام]] است و [[اعتقاد]] به اینکه یگانه مشرِّع و [[قانون‌گذار]] حقیقی، خداوند است و احدی غیر از خداوند حق ندارد که به صورت مستقل، برای تنظیم [[حیات]] بشری قوانینی وضع نماید<ref>عبدالله جوادی آملی، توحید در قرآن، ص۴۲۷؛ جعفر سبحانی، الهیات، ج۲، ص۶۳ و ۸۱.</ref>.
| |
| [[مقام معظم رهبری]] معتقدند که از آنجایی که [[خدای سبحان]] آفریننده [[انسان]] و [[نظام هستی]] است، از هر کسی به امکانات و نیازهای او آگاه‌تر است و ذخائر و استعدادها و انرژی‌های نهفته در [[جسم]] و [[جان آدمی]] و نیز قابلیت‌ها و ذخائر بی‌شمار موجود در [[جهان هستی]] و [[میزان]] کاربرد و مورد [[مصرف]] و چگونگی التقاء اینها را به خوبی می‌شناسد، بنابراین فقط خداوند است که می‌تواند [[شیوه زندگی]] و [[خط مشی]] حرکت انسان را در نظام تکوین طرح‌ریزی کرده و [[سیستم]] [[قانون]] [[زندگی]] و [[نظام اجتماعی]] او را ترسیم نماید. این حق نتیجه منطقی و طبیعی [[آفریدگاری]] خداوند است و هرگونه دخالتی از سوی دیگران در تعیین مسیر و خط مشی عملی [[انسان‌ها]]، دخالت در قلمرو خدایی و موجب [[شرک]] است<ref>روح توحید نفی عبودیت غیر خدا، ص۱۳.</ref>.<ref>[[مهدی رودبندی زاده|رودبندی زاده، مهدی]]، [[خداشناسی توحیدی - رودبندی (مقاله)|مقاله «خداشناسی توحیدی»]]، [[منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱ (کتاب)|منظومه فکری آیت‌الله العظمی خامنه‌ای ج۱]] ص ۱۲۳.</ref>
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
