پرش به محتوا

ویژگی‌های امامت: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'تاویل' به 'تأویل'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تاویل' به 'تأویل')
خط ۵۴: خط ۵۴:


علتش این است که [[امام]]، همان [[وظایف]] و رسالت‌های [[پیامبر]] جز [[منصب]] [[نبوّت]] و تلقّی [[وحی]] مستقیم و [[ابلاغ]] آن به [[مردم]] را بر عهده دارد. به همین [[دلیل]]، باید همچون [[پیامبر]] از دو ویژگی مهم [[علم]] و [[عصمت]] برخوردار باشد، که شرح اجمالی آن چنین است<ref>شرح تفصیلی دو صفت علم و عصمت به زودی می‌آید.</ref>:
علتش این است که [[امام]]، همان [[وظایف]] و رسالت‌های [[پیامبر]] جز [[منصب]] [[نبوّت]] و تلقّی [[وحی]] مستقیم و [[ابلاغ]] آن به [[مردم]] را بر عهده دارد. به همین [[دلیل]]، باید همچون [[پیامبر]] از دو ویژگی مهم [[علم]] و [[عصمت]] برخوردار باشد، که شرح اجمالی آن چنین است<ref>شرح تفصیلی دو صفت علم و عصمت به زودی می‌آید.</ref>:
# [[امام]]، گذشته از آن‌که [[علم]] و [[دانش]] خویش را از افراد عادی فرا نمی‌گیرد بلکه [[علم]] او نیز [[خدادادی]] و موهبتی (و یا [[علم لدنی]]) است، باید عالم‌ترین فرد عصر خویش و آگاه‌ترین از میان [[عالمان]] زمان خود به مسائل اصول و [[فروع دین]] بوده و بر [[تفسیر]] و [[تاویل]] کامل [[قرآن کریم]] توانا باشد، تا بتواند بیانگر [[معارف]] و [[احکام دین]] بوده و پاسخگوی کلیه نیازهای [[علمی]] و [[معنوی]] [[امّت]] باشد؛ زیرا [[امام]] و [[خلیفه مسلمین]] بدون داشتن چنین [[علم]] و [[آگاهی]] گسترده و فراگیر، [[قادر]] به انجام رسالت‌ها و مسئولیت‌های بجا مانده از [[پیامبر]] {{صل}} نبوده و در نتیجه، [[مسلمانان]] به یکباره پس از [[ارتحال پیامبر]] {{صل}} با خلأ [[رهبری]] پیامبرگونه روبرو می‌شوند و دچار [[انحطاط]] [[فکری]] و [[دینی]] و [[سیر]] قهقرایی میگردند<ref>چنانکه به دلیل کنار زدن وصی و جانشین به حق و بلافصل پیامبر {{صل}} علی {{ع}} و ائمه پس از او، از کرسی امامت و خلافت، تا حدود زیادی جامعه اسلامی دچار این انحطاط فکری - فرهنگی و سیر قهقرایی شده است!</ref>.
# [[امام]]، گذشته از آن‌که [[علم]] و [[دانش]] خویش را از افراد عادی فرا نمی‌گیرد بلکه [[علم]] او نیز [[خدادادی]] و موهبتی (و یا [[علم لدنی]]) است، باید عالم‌ترین فرد عصر خویش و آگاه‌ترین از میان [[عالمان]] زمان خود به مسائل اصول و [[فروع دین]] بوده و بر [[تفسیر]] و [[تأویل]] کامل [[قرآن کریم]] توانا باشد، تا بتواند بیانگر [[معارف]] و [[احکام دین]] بوده و پاسخگوی کلیه نیازهای [[علمی]] و [[معنوی]] [[امّت]] باشد؛ زیرا [[امام]] و [[خلیفه مسلمین]] بدون داشتن چنین [[علم]] و [[آگاهی]] گسترده و فراگیر، [[قادر]] به انجام رسالت‌ها و مسئولیت‌های بجا مانده از [[پیامبر]] {{صل}} نبوده و در نتیجه، [[مسلمانان]] به یکباره پس از [[ارتحال پیامبر]] {{صل}} با خلأ [[رهبری]] پیامبرگونه روبرو می‌شوند و دچار [[انحطاط]] [[فکری]] و [[دینی]] و [[سیر]] قهقرایی میگردند<ref>چنانکه به دلیل کنار زدن وصی و جانشین به حق و بلافصل پیامبر {{صل}} علی {{ع}} و ائمه پس از او، از کرسی امامت و خلافت، تا حدود زیادی جامعه اسلامی دچار این انحطاط فکری - فرهنگی و سیر قهقرایی شده است!</ref>.
# [[امام]] باید همچون [[پیامبر]] {{صل}} از هرگونه [[گناه]]، [[خطا]] و [[اشتباه]] پیراسته بوده و از "[[مقام عصمت]]" به تمام معنا و مراتب آن برخوردار باشد؛ زیرا بدون برخورداری از "[[عصمت]]" نمی‌تواند مورد [[اعتماد]] [[مردم]] قرار گیرد و [[مردم]] [[مسلمان]] به شیوه‌های عملی و [[کردار]] و [[رفتار]] او تأسّی جویند و او را [[سرمشق]] و الگوی خود در [[زندگی]] و [[رفتار]] [[دینی]] قرار دهند. در حالی که سخت [[نیازمند]] به چنین [[الگو]] و سرمشقی در [[زندگی]] و [[رفتار]] [[دینی]] هستند و بلکه می‌توان گفت نیاز [[مردم]] به شیوه [[رفتار]] پیامبرگونه [[امام]] و [[جانشین پیامبر]] {{صل}} برای [[الگوگیری]]، اگر بیشتر از نیازشان به گفتار و [[سیره]] قولی او نباشد، کمتر نیست. به همین [[دلیل]]، با وجود [[عصمت]] است که همه گفتار و [[رفتار]] [[امام]] {{ع}} [[حجّت شرعی]] بوده و بدون هیچگونه تردید و دغدغه‌ای لازم‌الاجرا می‌باشد<ref>چنانکه آیه «اولی الامر» (سوره نساء، آیه ۵۴) نیز که اطاعت صاحبان امر یعنی جانشینان [[پیامبر]] {{صل}} را بدون چون و چرا و مطلق واجب میداند، اقتضا دارد که [[امام]] و خلیفه پس از پیامبر {{صل}} نیز معصوم باشد. (ر. ک: المیزان، ج۴، ص۳۹۱ - ۳۹۳؛ تفسیر کبیر، فخر رازی، ج۱۰، ص۱۴۳ - ۱۴۴).</ref>.
# [[امام]] باید همچون [[پیامبر]] {{صل}} از هرگونه [[گناه]]، [[خطا]] و [[اشتباه]] پیراسته بوده و از "[[مقام عصمت]]" به تمام معنا و مراتب آن برخوردار باشد؛ زیرا بدون برخورداری از "[[عصمت]]" نمی‌تواند مورد [[اعتماد]] [[مردم]] قرار گیرد و [[مردم]] [[مسلمان]] به شیوه‌های عملی و [[کردار]] و [[رفتار]] او تأسّی جویند و او را [[سرمشق]] و الگوی خود در [[زندگی]] و [[رفتار]] [[دینی]] قرار دهند. در حالی که سخت [[نیازمند]] به چنین [[الگو]] و سرمشقی در [[زندگی]] و [[رفتار]] [[دینی]] هستند و بلکه می‌توان گفت نیاز [[مردم]] به شیوه [[رفتار]] پیامبرگونه [[امام]] و [[جانشین پیامبر]] {{صل}} برای [[الگوگیری]]، اگر بیشتر از نیازشان به گفتار و [[سیره]] قولی او نباشد، کمتر نیست. به همین [[دلیل]]، با وجود [[عصمت]] است که همه گفتار و [[رفتار]] [[امام]] {{ع}} [[حجّت شرعی]] بوده و بدون هیچگونه تردید و دغدغه‌ای لازم‌الاجرا می‌باشد<ref>چنانکه آیه «اولی الامر» (سوره نساء، آیه ۵۴) نیز که اطاعت صاحبان امر یعنی جانشینان [[پیامبر]] {{صل}} را بدون چون و چرا و مطلق واجب میداند، اقتضا دارد که [[امام]] و خلیفه پس از پیامبر {{صل}} نیز معصوم باشد. (ر. ک: المیزان، ج۴، ص۳۹۱ - ۳۹۳؛ تفسیر کبیر، فخر رازی، ج۱۰، ص۱۴۳ - ۱۴۴).</ref>.


۲۱۸٬۰۵۸

ویرایش