پرش به محتوا

شجاعت در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'بنی المصطلق' به 'بنی‌المصطلق'
جز (جایگزینی متن - 'ref>[[دانشنامه نهج البلاغه' به 'ref>دین‌پرور، سید حسین، [[دانشنامه نهج البلاغه')
جز (جایگزینی متن - 'بنی المصطلق' به 'بنی‌المصطلق')
خط ۴۵: خط ۴۵:


برای امیرالمؤمنین {{ع}} در جنگ‌های [[زمان رسول خدا]] {{صل}} و بعد از آن موقف و منزلتی است که [[عقول]] را متحیّر ساخته و صدور آن از سایرین محال است.
برای امیرالمؤمنین {{ع}} در جنگ‌های [[زمان رسول خدا]] {{صل}} و بعد از آن موقف و منزلتی است که [[عقول]] را متحیّر ساخته و صدور آن از سایرین محال است.
در [[جنگ بدر]] پهلوانان [[مشرکین]] به دست یدالّلهی امیرالمؤمنین {{ع}} کشته شدند<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۷۳، فی ذکر التفاصیل حول معرکه بدر ودور أمیرالمؤمنین {{ع}} فیها، و ج۱، ص۶۷ «جهاد أمیرالمؤمنین {{ع}} فی غزوه بدر.</ref>، و در [[جنگ اُحُد]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۷۸، جهاد أمیرالمؤمنین فی معرکه اُحُد.</ref> که [[مسلمانان]] فرار کردند، [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} بود که با [[شجاعان]] [[مشرکین]]، یک تنه مقابله کرد تا ندای {{متن حدیث|لَا سَيْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لَا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ}}<ref>کشف الغمه، ج۱، ص۱۹۰، ۱۹۴، ۱۹۵؛ الطرائف، ج۱، ص۸۸؛ مناقب، ج۲، ص۸۷؛ ج۳، ص۸۸؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱، ص۲۹؛ ج۲، ص۲۱۱؛ ج۵، ص۲۴۸؛ ج۷، ص۲۱۹؛ تفسیر القمی، ج۱، ص۱۱۶؛ المسترشد فی امامة علی بن ابی طالب {{ع}}، ص۳۴۸، ۴۲۹؛ الکافی، ج۸، ص۱۱۰، حدیث ۹۰؛ امالی الصدوق، ص۲۰۰، مجلس ۳۶، حدیث ۱۰؛ ص۴۰۷، مجلس ۶۳، حدیث ۱۰؛ الخصال، ج۲، ص۵۵۰.</ref> در مدحش از [[آسمان]] شنیده شد. و در [[جنگ خندق]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۹۴، جهاد علیّ {{ع}} فی معرکة الأحزاب.</ref> او بود که فارِسِ یل، [[عمرو]] بن عبدَوَد را به [[خاک]] بیافکند و [[سپاه]] [[کفر]] را در هم [[شکست]] و متفرّق ساخت، و [[پیامبر]] {{صل}} در حقّش فرمود: {{متن حدیث|ضربه علی یوم الخندق أفضل من عباده الثقلین من الجنّ و الإنس}}<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید؛ و لاحظ: مستدرک الحاکم، ج۳، ص۳۲؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۱۴؛ تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۱۹؛ تفسیر الرازی فی سورة القدر؛ اقبال الاعمال، ج۱، ص۴۶۷؛ اثبات الهداه، ج۳، ص۴۵۶، حدیث ۷۶.</ref> و در [[جنگ بنی نضیر]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۹۲ - ۹۳، جهاد علی {{ع}} فی معرکة بنی النضیر؛ احقاق الحق، ج۳۲، ص۳۴۰.</ref> و همچنین در [[جنگ]] [[بنی مصطلق]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۱۱۸، جهاد علیّ {{ع}} فی غزوة بنی المصطلق.</ref> وجود آن [[حضرت]] سبب فتح و [[ظفر]] بر [[کفار]] گشته است. و همچنین در جنگ بنی قُریظه<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۱۰۹ - ۱۱۳، جهاد علیّ {{ع}} فی غزوة بنی قریظه.</ref> علت [[پیروزی]] [[لشکر اسلام]]، وجود آن حضرت بود که وقتی نزدیک قلعه [[دشمن]] شد تا او را دیدند، گفتند [[قاتل]] [[عمرو بن عبدود]] آمد. هم او بود که در [[جنگ خیبر]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۱۲۴، جهاد علیّ {{ع}} فی فتح خیبر؛ بحارالانوار، ج۴۲، ص۳۳.</ref> درِ قلعه [[خیبر]] را کَند و آن را سپَر قرار داد.
در [[جنگ بدر]] پهلوانان [[مشرکین]] به دست یدالّلهی امیرالمؤمنین {{ع}} کشته شدند<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۷۳، فی ذکر التفاصیل حول معرکه بدر ودور أمیرالمؤمنین {{ع}} فیها، و ج۱، ص۶۷ «جهاد أمیرالمؤمنین {{ع}} فی غزوه بدر.</ref>، و در [[جنگ اُحُد]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۷۸، جهاد أمیرالمؤمنین فی معرکه اُحُد.</ref> که [[مسلمانان]] فرار کردند، [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} بود که با [[شجاعان]] [[مشرکین]]، یک تنه مقابله کرد تا ندای {{متن حدیث|لَا سَيْفَ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لَا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ}}<ref>کشف الغمه، ج۱، ص۱۹۰، ۱۹۴، ۱۹۵؛ الطرائف، ج۱، ص۸۸؛ مناقب، ج۲، ص۸۷؛ ج۳، ص۸۸؛ شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج۱، ص۲۹؛ ج۲، ص۲۱۱؛ ج۵، ص۲۴۸؛ ج۷، ص۲۱۹؛ تفسیر القمی، ج۱، ص۱۱۶؛ المسترشد فی امامة علی بن ابی طالب {{ع}}، ص۳۴۸، ۴۲۹؛ الکافی، ج۸، ص۱۱۰، حدیث ۹۰؛ امالی الصدوق، ص۲۰۰، مجلس ۳۶، حدیث ۱۰؛ ص۴۰۷، مجلس ۶۳، حدیث ۱۰؛ الخصال، ج۲، ص۵۵۰.</ref> در مدحش از [[آسمان]] شنیده شد. و در [[جنگ خندق]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۹۴، جهاد علیّ {{ع}} فی معرکة الأحزاب.</ref> او بود که فارِسِ یل، [[عمرو]] بن عبدَوَد را به [[خاک]] بیافکند و [[سپاه]] [[کفر]] را در هم [[شکست]] و متفرّق ساخت، و [[پیامبر]] {{صل}} در حقّش فرمود: {{متن حدیث|ضربه علی یوم الخندق أفضل من عباده الثقلین من الجنّ و الإنس}}<ref>شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید؛ و لاحظ: مستدرک الحاکم، ج۳، ص۳۲؛ شواهد التنزیل، ج۲، ص۱۴؛ تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۱۹؛ تفسیر الرازی فی سورة القدر؛ اقبال الاعمال، ج۱، ص۴۶۷؛ اثبات الهداه، ج۳، ص۴۵۶، حدیث ۷۶.</ref> و در [[جنگ بنی نضیر]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۹۲ - ۹۳، جهاد علی {{ع}} فی معرکة بنی النضیر؛ احقاق الحق، ج۳۲، ص۳۴۰.</ref> و همچنین در [[جنگ]] [[بنی مصطلق]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۱۱۸، جهاد علیّ {{ع}} فی غزوة بنی‌المصطلق.</ref> وجود آن [[حضرت]] سبب فتح و [[ظفر]] بر [[کفار]] گشته است. و همچنین در جنگ بنی قُریظه<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۱۰۹ - ۱۱۳، جهاد علیّ {{ع}} فی غزوة بنی قریظه.</ref> علت [[پیروزی]] [[لشکر اسلام]]، وجود آن حضرت بود که وقتی نزدیک قلعه [[دشمن]] شد تا او را دیدند، گفتند [[قاتل]] [[عمرو بن عبدود]] آمد. هم او بود که در [[جنگ خیبر]]<ref>الارشاد، شیخ المفید، ج۱، ص۱۲۴، جهاد علیّ {{ع}} فی فتح خیبر؛ بحارالانوار، ج۴۲، ص۳۳.</ref> درِ قلعه [[خیبر]] را کَند و آن را سپَر قرار داد.


دری که بیست نفر آن را می‌بستند، و هفتاد نفر هم نتوانستند بلندش کنند. در [[روز]] [[فتح خیبر]] مَرحب، پهلوان [[یهود]] را به یک [[شمشیر]] دو نیم کرده و بعد از آن به هفتاد سوار [[حمله]] نموده و آنها را از پای در آورد که موجب تحیّر [[دوست]] و [[دشمن]] شده است.
دری که بیست نفر آن را می‌بستند، و هفتاد نفر هم نتوانستند بلندش کنند. در [[روز]] [[فتح خیبر]] مَرحب، پهلوان [[یهود]] را به یک [[شمشیر]] دو نیم کرده و بعد از آن به هفتاد سوار [[حمله]] نموده و آنها را از پای در آورد که موجب تحیّر [[دوست]] و [[دشمن]] شده است.
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش