بحث:زمینه‌سازان ظهور چه ویژگی‌هایی دارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

*[[آمادگی نظامی]]: کسب [[قدرت]] و [[قوت]] برای مقابله با تهدیدهای [[دشمنان]]، همواره مورد تأکید [[آموزه‌های دینی]] بوده است. [[قرآن کریم]] با صراحت تمام بر این مهم تأکید می‌کند: {{متن قرآن|وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّكُمْ}}<ref>«و آنچه در توان دارید از نیرو و اسبان آماده  در برابر آنان فراهم سازید که بدان دشمن خداوند و دشمن خود را به هراس می‌افکنید؛ و نیز جز آنها کسانی دیگر را که شما نمی‌شناسید (اما) خداوند آنان را می‌شناسد؛ و آنچه در راه خداوند ببخشید، به شما تمام باز خواهند د» سوره انفال، آیه ۶۰.</ref> این آموزه اگر چه مربوط به همگان و همۀ دوران هاست؛ اما با توجه به حساسیت [[دوران غیبت]] و آستانۀ [[ظهور]]، این [[آمادگی]] اهمیت فراوانی دارد<ref>ر.ک. آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ص ۳۶.</ref>.   

*یکی از نمودهای [[زمینه‌سازی]] [[توانمند]]، [[آمادگی]] جسمانی برای حضور در [[زمان ظهور]] است. [[امام صادق]]{{ع}} دربارۀ [[ویژگی‌های یاران امام مهدی]]{{ع}} می‌فرماید: {{متن حدیث|"فَإِن الرجُلَ مِنهُم یعطَی قُوهَ أَربَعینَ رَجُلاً وَ إِن قَلبَهُ لَأشَد مِن زُبَرِ الحَدِیدِ وَ لَو مَروا بِجِبَالِ لَقَطَعُوهَا لَا یکُونَ سُیوفَهُم حَتی یرضَی اللهُ عَزوَجَل"}}<ref>صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص ۶۷۳، ح ۲۶: «مردی از اصحاب او توانایی چهل مرد را دارد و قلب او از پاره آهن استوارتر است و اگر بر کوه‌های آهن بگذرند، آن را بر کنند و شمشیرهای خود را در نیام نکنند تا آنکه خدای تعالی خشنود گردد».</ref> این [[روایت]] بیانگر این مطلب است، افرادی که ادعای [[انتظار]] و [[زمینه‌سازی]] دارند، هرگز نباید دچار تن پروری و [[سستی]] شوند. [[حضرت مهدی]]{{ع}} پس از [[اتمام حجت]] با جهانیان به ناگزیر با [[معاندان]] و [[دشمنان]]، [[جنگ]] خونینی کرده و همانند جد بزرگوار خود، برخورد شدیدی با آنان خواهد داشت. از [[روایات]] استفاده می‌شود او در این مواجهه از [[یاران]] خود نیز [[استمداد]] می‌طلبد و آنان نیز در نهایت [[شجاعت]] به صف [[مبارزه]] خواهند پیوست. حال چنین یارانی، می‌بایست [[پیش از ظهور]] فراهم آیند و این ممکن نیست مگر با افزایش [[توان]] و [[قدرت جسمانی]] در [[عصر انتظار]]. چنانچه تمامی [[منتظران]] به این امور مهم و اساسی توجه لازم را داشته باشند، بدون [[تردید]] نقش مؤثری برای [[درک]] [[دوران ظهور]] ایفا خواهند کرد<ref>ر.ک. آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ص ۳۶.</ref>.  

*[[امام صادق]]{{ع}} در وصف [[یاران خاص]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} می‌فرماید<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸. </ref>: «مردانی که گویی [[قلب]] هایشان مانند [[پاره‌های آهن]] است. هیچ چیز نتواند دل‌های آنان را نسبت به [[ذات خداوند]] گرفتار [[شک]] سازد. سخت‌تر از سنگ هستند. اگر بر کوه‌ها حمله کنند، آنها را از هم خواهند پاشید... گویی که بر اسبان خود، مانند [[عقاب]] هستند. بر زین اسب [[امام]] دست می‌کشند و از این کار [[برکت]] طلب می‌کنند. گرد [[امام]] خویش می‌چرخند و در [[جنگ‌ها]] [[جان]] خود را سپر او می‌سازند و هر چه او بخواهد، برایش انجام می‌دهند. مردانی که شب‌ها نمی‌خوابند؛ در نمازشان همهمه‌ای چون صدای [[زنبور عسل]] دارند. شب‌ها بر پای خویش [[ایستاده]] و صبح بر مرکب‌های خود سوارند. [[پارسایان]] شب‌اند و [[شیران روز]]. [[اطاعت]] آنان در برابر امامشان، از [[اطاعت]] کنیز برای آقایش زیادتر است. گویی که [[دل]] هایشان قندیل است. از [[ترس]] [[خدا]] بیمناک و خواهان شهادت‌اند. تمنایشان [[شهید]] شدن در راه خداست. شعارشان این است: "ای [[مردم]]! برای [[خون خواهی]] [[حسین]] به پا خیزید." وقتی حرکت می‌کنند، پیشاپیش آنان به فاصله یک [[ماه]] [[ترس]] و [[وحشت]] حرکت کند، آنان دسته دسته به سوی مولا می‌روند. [[خدا]] به وسیله آنان، [[امام]] [[راستین]] را [[یاری]] می‌فرماید».<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۳، ص۵۴-۶۱  و همو ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref>  

*ممکن است [[علت]] تأکید بر قوای [[نظامی]] و جسمانی [[یاران امام زمان]]{{ع}} این باشد که وظیفۀ این گروه، [[مبارزه]] با [[نظام جهانی]] و [[عصیان]] علیه آن است. اینکه [[نظام جهانی]] چیست و چگونه این [[نظام]] در [[خدمت]] به ابرقدرت‌ها و [[هم‌پیمانان]] آنها و حفظ مراکز [[قدرت]] و [[موقعیت]] استراتژیکی‌شان در مناطق مختلف [[دنیا]] عمل می‌کند، یک پرسش جدی است. [[مسؤولیت]] حفظ این مراکز [[قدرت]]، مسؤولیتی بسیار دشوار و [[ظریف]] است که [[نظام جهانی]] در تمام سطوح [[دنیا]] ـ نه تنها در سطوح منطقه‌ای یا کشوری ـ بدان پایبند است. این [[نظام]]، از یک سری معادلات و موازنه‌های سیاسی، [[اقتصادی]]، [[نظامی]] و خبری دقیق شکل گرفته است. همچنین این [[نظام]] از رژیم‌های [[سیاسی]] تشکیل یافته که به عنوان عضو یک [[خانواده]] جهانی محسوب می‌شوند و مجموعه‌ای از خطوط قرمز و سبز و زرد در میان آنها در زمینه حوادث، امتیازها، تنظیم نقش‌ها، تقسیم درآمدها، بازار و منابع [[ثروت]] و مناطق نفوذ وجود دارد. این مجموعه پیچیده، قدرت‌های بزرگ را به [[سلطه]] بر [[دنیا]] [[قادر]] ساخته است؛ همان‌طور که یک اهرم‌ کوچک، [[انسان]] را در جابه‌جایی اجسام سنگین با کمترین حرکت، توانا می‌سازد. این [[جوانان]] ([[زمینه‌سازان ظهور]] [[امام عصر]] {{ع}})، به سادگی و بی‌هیچ تردیدی، این خطوط قرمز را زیر پا می‌گذارند و معادلات و موازنه‌های مورد توافق را بر هم می‌زنند. همچنین استقرار، توازن و [[شوکت]] جهانی این رژیم‌ها و سازمان‌های بین‌المللی را بی‌اعتبار می‌سازند. این سازمان‌ها و رژیم‌ها، نه [[قدرت]] [[سلطه]] بر این [[جوانان]] را دارند و نه [[توانایی]] [[تحمل]] یا دفعشان را؛ زیرا بیشترین [[توان]] این [[حکومت‌ها]] و هیبت جهانی‌شان، در رویارویی با [[حکومت‌ها]] و سازمان‌هایی همانند خودشان است و آخرین [[سلاح]] آنان [[قتل]]، زندان، [[شکنجه]] و [[تبعید]] است؛ حال آنکه این [[جوانان]] از هیچ‌یک از این امور نمی‌هراسند. از این‌رو، وصفی که در [[روایت]] درباره این گروه به کار رفته، بسیار دقیق است: {{متن حدیث|"لَا تُزِلُّهُمُ الرِّیَاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَا یَمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَا یَجْبُنُونَ وَ عَلَی اللَّهِ یَتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِینَ"}}<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۷، ص ۲۱۶: «آنان را تندبادها نمی‌لرزاند، از نبرد دلتنگ و ملول نمی‌شوند و نمی‌هراسند، و بر خدا توکل می‌کنند و عاقبت [نیک‌] از آن پارسایان است».</ref>. بی‌گمان آنکه [در دل‌] هراسی ندارد، از [[نبرد]] خسته و دلتنگ نمی‌شود و تندبادها او را تکان نمی‌دهد، نیرو و امتیاز اینان در آن است که نمی‌هراسند و دشواری اینها از دیدگاه [[حکومت‌ها]] و قدرت‌های بزرگ، در همین نکته نهفته است<ref>ر.ک. آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ص ۳۶.</ref>.