دلایل منکرین علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

دلایل منکرین علم غیب معصوم چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۳:۱۳

۱۱۷ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲

جز

وظیفهٔ شمارهٔ ۳، بخش دوم

دیداریویکی‌متن

HeydariBot

۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{جعبه اطلاعات پرسش
 | موضوع اصلی = [[علم غیب (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ علم غیب]]
-| موضوع فرعی = دلایل منکرین علم غیب معصوم چیست؟
 | تصویر = 110066.jpg
-| اندازه تصویر = 200px
 | نمایه وابسته = [[کلیاتی از علم غیب (نمایه)|کلیاتی از علم غیب]]
 | مدخل اصلی = [[علم غیب امام]]
@@ خط ۲۴: / خط ۲۲: @@
 # {{متن قرآن|مَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشَاءُ}}<ref>«و (نیز) بر آن نیست که شما را از نهان آگاه گرداند اما خداوند از فرستادگان خویش هر که را بخواهد برمی‌گزیند» سوره آل عمران، آیه ۱۷۹.</ref>
-از استثنای این [[آیات]] استفاده می‌شود که [[خداوند متعال]] ذاتاً و اصالتاً [[عالم به غیب]] است؛ ولی به انسان‌هایی که [[مرضی]] و [[برگزیده]] اوست، [[علم غیب]] را [[افاضه]] می‌کند. پس خود [[آیه]]، انحصار پیشین را می‌شکند یا به تعبیر دیگر، خاصی است که عام پیشین را تخصیص می‌زند. افزون بر این آیات، آیات دیگری هست که از [[علم لدنّی]] و [[دانش]] اعطایی به [[برگزیدگان الهی]] حکایت دارد؛ مانند: [[علم]] [[خضر]] و [[لقمان]] و [[مریم]] و [[آصف]]{{عم}}، که اشاره شد. [[وهابیون]] نیز که در [[انکار]] [[علم غیب پیامبران]] و [[پیشوایان]] گوی [[سبقت]] را از دیگران ربوده‌اند، به عارضه تک‌سونگری و جزئی‌بینی [[مبتلا]] هستند و دیده بر برخی آیات می‌بندند.
+از استثنای این [[آیات]] استفاده می‌شود که [[خداوند متعال]] ذاتاً و اصالتاً [[عالم به غیب]] است؛ ولی به انسان‌هایی که [[مرضی]] و [[برگزیده]] اوست، [[علم غیب]] را [[افاضه]] می‌کند. پس خود [[آیه]]، انحصار پیشین را می‌شکند یا به تعبیر دیگر، خاصی است که عام پیشین را تخصیص می‌زند. افزون بر این آیات، آیات دیگری هست که از [[علم لدنّی]] و [[دانش]] اعطایی به [[برگزیدگان الهی]] حکایت دارد؛ مانند: [[علم]] [[خضر]] و [[لقمان]] و [[مریم]] و [[آصف]] {{عم}}، که اشاره شد. [[وهابیون]] نیز که در [[انکار]] [[علم غیب پیامبران]] و [[پیشوایان]] گوی [[سبقت]] را از دیگران ربوده‌اند، به عارضه تک‌سونگری و جزئی‌بینی [[مبتلا]] هستند و دیده بر برخی آیات می‌بندند.
 از آنجا که لازم است به جز [[رسالت]]، دیگر [[کمالات]] [[رسول]] برای [[امام]] نیز [[ثابت]] باشد، پس امام هم مشمول این [[عنایت الهی]] و علم غیب خواهد بود؛ چون هر دو [[شریعت]] را بیان می‌کنند و هر دو باید از آفت [[خطا]] و خلط دانش معمولی مصون بمانند<ref>شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ج۱، ص۵۵۸.</ref>. [[متکلمان شیعه]] [[لزوم]] مجهز بودن [[وصی پیامبر]] به [[علوم]] و کمالات [[نبی]] را به [[قدر]] کفایت در منابع متعدد کاویده‌اند و شبهه افکنان و علاقمندان می‌توانند مراجعه کنند<ref>ر.ک: علم الإمام (محمد حسین مظفر)؛ الشافی فی الإمامة، ج۲، ص۲۶ به بعد؛ ۲۶؛ امام‌شناسی، ج۱۲، ص۲۲؛ ج۱۸، ص۲۹۰؛ ترجمه امامت بحارالانوار، ج۳، ص۲۹۰؛ مجموعه گفتمان‌های مذاهب اسلامی، ص۱۵۶ به بعد.</ref>»<ref>[[حسن علی‌پور وحید|علی‌پور وحید، حسن]]، [[مکتب در فرآیند نواندیشی (کتاب)|مکتب در فرآیند نواندیشی]]، ص ۶۷.</ref>