مقبولیت عمومی حکومت امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مقبولیت عمومی [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} به چه معناست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

«یکی از دغدغه‌های [[حکومت‌ها]]، جلب [[رضایت]] عموم بوده است؛ ولی به [[دلیل]] ضعف‌های بسیاری که در [[اداره]] مجموعه‌ها وجود داشته، چنین رضایتی حاصل نشده است. از ویژگی‌های اساسی [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} همین است که مورد قبول همه افراد و اجتماعات بشری است. نه تنها همه اهل [[زمین]] که ساکنان [[آسمان]] نیز از آن [[حکومت الهی]] و فرمانروای [[عدل]] گستر [[رضایت]] کامل دارند. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]] {{صل}} فرمود: "شما را [[بشارت]] می‌دهم به [[مهدی]] ... اهل [[آسمان]] و [[زمین]] از او و [[حکومت]] او [[راضی]] هستند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ح ۳۷، ص ۸۱.</ref>. چگونه ممکن است کسی از [[حاکمیت]] [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} ناراضی باشد و حال آنکه برای همه جهانیان روشن می‌شود که [[صلاح]] امر [[بشر]] و [[سعادت]] او در همه جنبه‌های مادی و معنوی تنها در سایه [[حکومت الهی]] آن [[حضرت]] است؟! بجاست [[کلام]] جاودانه [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} را به بیاوریم: " [[خداوند]] [[امام مهدی]] {{ع}} را به وسیله [[فرشتگان]] خود تأیید می‌کند و [[یاران]] او را حفظ می‌کند و به وسیله نشانه‌های خود یاری‌اش می‌کند. او را بر اهل [[زمین]] پیروز می‌گرداند و به گونه‌ای که همه با میل رغبت یا به اکراه به او می‌گروند و [[زمین]] را از [[عدل و داد]] و از [[روشنایی]] و [[دلیل]] پر می‌کند. [[شهرها]] به او [[ایمان]] می‌آورند، تا اینکه کافری نمی‌ماند جز آنکه [[ایمان]] می‌آورد و زشت کاری نمی‌ماند، جز آنکه نیکو می‌شود. در [[حکومت]] او درندگان با هم آشتی می‌کنند و [[زمین]] برکت‌های خود را بیرون می‌ریزد و [[آسمان]] خیرات خود را فرو می‌بارد و گنج‌های [[زمین]] برای او آشکار می‌شوند... پس خوشا حال آنکه روزگار او را ببیند و سخن او را بشنود!<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۲۴.</ref>»<ref>[[محمد امین بالادستان|بالادستان، محمد امین]]؛ [[محمد مهدی حائری‌‎پور|حائری‌‎پور، محمد مهدی]]؛ [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]، [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]، ج۱، ص ۲۳۴ - ۲۳۵.</ref>.