خانواده در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

خانواده، نقطه آغازین حیات [[اجتماعی]] [[انسان]] و نخستین نهاد و کوچک‌ترین واحد تشکیل‌دهنده [[جامعه]] است. [[انسان‌ها]] در [[تشکیل خانواده]] بر اساس اصیل‌ترین نیاز طبیعی خود به‌سمت جنس مخالف گرایش پیدا می‌کنند و او را نخستین یاور زندگی می‌انگارند و در کنار یکدیگر کامل می‌شوند و به [[آرامش]] دست می‌یابند<ref>{{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ }}؛ سوره روم، آیه ۲۱ و نیز {{متن قرآن|مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ}}؛ آیه ۳۲.</ref>. هم‌چنین به تأمین نیازهای طبیعی خویش می‌پردازند که نتیجه آن تولید مثل و بقای نسل انسانی است. بدیهی است بدون سامان‌یابی نهاد خانواده، جامعه‌های بزرگ انسانی و تمدن‌های بشری شکل نمی‌گیرند. از ای‌رو [[ادیان توحیدی]] که به [[تمدن]] و ایجاد جامعه‌های بزرگ بشری می‌اندیشند، نسبت به موضوع خانواده اهمیت و [[ارزش]] ویژه‌ای قائل‌اند. [[تشکیل خانواده]] با [[گزینش]] همسر آغاز می‌شود. [[امام صادق]] {{ع}} به [[نقل]] از [[امام]] [[علی]] {{ع}} می‌فرماید: "همسر بگیرید، زیرا [[پیامبر خدا]] فرمود، هرکه [[دوست]] دارد از [[سنت]] من [[پیروی]] کند، [[سنت]] من [[ازدواج]] است".