پرش به محتوا

رحلت یا شهادت پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۳: خط ۳۳:


سپس [[علی]] {{ع}} به [[مردم]] [[دستور]] داد هر بار ده نفر به حجره وارد شوند و [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند، ای مؤمنان! بر او درود فرستید و به شایستگی (بدو) سلام کنید» سوره احزاب، آیه ۵۶.</ref> را بر [[حضرت]] {{صل}} بخوانند. آنها ده نفر ده نفر به حجره وارد می‌شدند و دور آن [[حضرت]] {{صل}} می‌ایستادند و [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} وسط ایشان می‌ایستاد و [[آیه]] فوق را می‌خواند و سپس دیگران این [[آیه]] را تکرار می‌کردند تا اینکه [[اهل]] [[مدینه]] و اطراف آن بر [[حضرت]] {{صل}} [[صلوات]] فرستادند<ref> اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۴۵۰.</ref>. وی می‌گوید: سپس [[علی]] {{ع}} به [[قبر]] وارد شد و [[کفن]] را از صورت [[رسول خدا]] {{صل}} کنار زد و گونه راست آن [[حضرت]] را در جهت [[قبله]] بر [[خاک]] گذاشت و سپس خشت‌های [[قبر]] را گذاشت و از [[قبر]] خارج شد و آنگاه [[خاک]] را بر روی [[قبر]] ریخت<ref>الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۰۰-۲۰۲؛ [[طلعت ده پهلوانی|ده پهلوانی، طلعت]]، [[رحلت پیامبر (مقاله)|رحلت پیامبر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۸۴-۳۸۵.</ref>
سپس [[علی]] {{ع}} به [[مردم]] [[دستور]] داد هر بار ده نفر به حجره وارد شوند و [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا}}<ref>«خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود می‌فرستند، ای مؤمنان! بر او درود فرستید و به شایستگی (بدو) سلام کنید» سوره احزاب، آیه ۵۶.</ref> را بر [[حضرت]] {{صل}} بخوانند. آنها ده نفر ده نفر به حجره وارد می‌شدند و دور آن [[حضرت]] {{صل}} می‌ایستادند و [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} وسط ایشان می‌ایستاد و [[آیه]] فوق را می‌خواند و سپس دیگران این [[آیه]] را تکرار می‌کردند تا اینکه [[اهل]] [[مدینه]] و اطراف آن بر [[حضرت]] {{صل}} [[صلوات]] فرستادند<ref> اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۴۵۰.</ref>. وی می‌گوید: سپس [[علی]] {{ع}} به [[قبر]] وارد شد و [[کفن]] را از صورت [[رسول خدا]] {{صل}} کنار زد و گونه راست آن [[حضرت]] را در جهت [[قبله]] بر [[خاک]] گذاشت و سپس خشت‌های [[قبر]] را گذاشت و از [[قبر]] خارج شد و آنگاه [[خاک]] را بر روی [[قبر]] ریخت<ref>الارشاد، شیخ مفید، ج۱، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[حبیب عباسی| عباسی، حبیب]]، [[علی بن ابی‌طالب (مقاله)| مقاله «علی بن ابی‌طالب»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۱، ص:۲۰۰-۲۰۲؛ [[طلعت ده پهلوانی|ده پهلوانی، طلعت]]، [[رحلت پیامبر (مقاله)|رحلت پیامبر]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۳۸۴-۳۸۵.</ref>
==[[رحلت]]==
[[پیامبر]]{{صل}} بنا بر قول مشهور [[علمای شیعه]]، [[روز]] [[دوشنبه]]، ۲۸ ماه صفر [[سال یازدهم هجری]]، و بنا بر قول مشهور [[دانشمندان اهل سنت]]، ۱۲ [[ربیع الاول]] رحلت کرد. برخی محققان معاصر [[تاریخ]] صحیح [[رحلت رسول خدا]]{{صل}} را دوشنبه، دوم ربیع الاول [[سال یازدهم]] دانسته‌اند<ref>شبیری، تحقیقی در روز وفات پیامبر{{صل}}، ص۳.</ref>.
[[امام علی]]{{ع}} و [[فاطمه زهرا]]{{س}} در هنگام [[بیماری پیامبر]]{{صل}} پیوسته در کنار [[حضرت]] بودند. در آخرین لحظات زندگانی پیامبر{{صل}}، فاطمه زهرا{{س}}، با خواندن شعری از [[ابوطالب]]، پیامبر{{صل}} را [[پناهگاه]] [[یتیمان]] و شخصیتی دانست که به واسطه او [[باران]] [[طلب]] می‌شود<ref>{{عربی|وَ أَبْيَضَ يُسْتَسْقَى الْغَمَامُ بِوَجْهِهِ *** ثِمَالُ الْيَتَامَى عِصْمَةٌ لِلْأَرَامِلِ‌}}؛ چهره روشنی که به احترام آن، باران درخواست می‌شود، شخصیتی که پناهگاه یتیمان و نگهبان بیوه‌زنان است.</ref>. پیامبر به [[فاطمه]]{{س}} فرمود [[شایسته]] است به جای آن [[شعر]] این [[آیه]] خوانده شود: محمد [[پیامبر خدا]] است و پیش از او پیامبرانی آمده‌اند و رفته‌اند. آیا هرگاه او فوت کند و یا کشته شود، به آئین گذشتگان خود باز می‌گردید؟ هرکس به آئین گذشتگان خود بازگردد [[خدا]] را ضرر نمی‌رساند و [[خداوند]] سپاسگزاران را [[پاداش]] می‌دهد<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۲۲۶؛ مفید، الارشاد، ج۱، ص۱۸؛ {{متن قرآن|وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ}} «و محمد جز فرستاده‌ای نیست که پیش از او (نیز) فرستادگانی (بوده و) گذشته‌اند؛ آیا اگر بمیرد یا کشته گردد به (باورهای) گذشته خود باز می‌گردید؟ و هر کس به (باورهای) گذشته خود باز گردد هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند؛ و خداوند سپاسگزاران را به زودی پاداش خواهد داد» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.</ref>. پیامبر{{صل}} به فاطمه{{س}} خبر داد که به زودی از این [[دنیا]] خواهد رفت. همچنین فرمود که او نخستین کسی که به پیامبر{{صل}} ملحق خواهد شد<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۴۹، ج۸، ص۲۲.</ref>. پیامبر{{صل}} هنگامی که سر در آغوش علی{{ع}} داشت [[رحلت]] کرد. [[امام علی]]{{ع}} در [[نهج البلاغه]] چنین فرمود: [[پیامبر]]{{صل}} هنگامی که سر بر سینه من داشت، درگذشت<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۹۷، ص۳۱۱.</ref>.
پس از [[رحلت رسول خدا]]{{صل}}، انحرافاتی در میان برخی [[صحابه]] پدید آمد و [[حق]] [[خاندان نبوت]] که از آغاز [[رسالت]] تا پایان آن و به خصوص در [[غدیر خم]] [[ابلاغ]] شده بود نادیده گرفته شد. [[فاطمه زهرا]]{{س}} در این برهه برای نشان دادن چهره [[انحراف]] و [[مبارزه]] با آن تلاش بسیاری کرد و در دو موضوع [[جانشینی پیامبر]] و [[میراث]] جای مانده از پیامبر با نخستین [[خلیفه]] درگیر شد. آن [[حضرت]] به [[دفاع از ولایت]] و حق [[خاندان پیامبر]] پرداخت و در این باره بر [[ابوبکر]] [[احتجاج]] کرد، اما ابوبکر پاسخ [[درستی]] بدو نداد، در این راه فاطمه زهرا{{س}} با [[جدیت]] تمام بر علیه جریان انحراف چنان فعالانه وارد میدان [[نبرد]] [[سیاسی]] شد که [[رنج]] گویه‌ای از خود برای ثبت در [[تاریخ]] و بیان ظلم‌هایی که بر علی{{ع}} و [[فاطمه]]{{س}} رفته به یادگار گذاشت که به تفصیل در بخش تاریخ و [[سیره]] [[حضرت فاطمه زهرا]]{{س}} دانسته خواهد شد.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی]]، [[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد]]، [[حسین حسینیان مقدم|حسینیان]]، [[تاریخ اسلام (کتاب)|تاریخ اسلام]] ص۲۱۱.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۰٬۷۱۵

ویرایش