تمیم بن حذیم ناجی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وقعه صفین' به 'وقعة صفین'
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود') |
|||
خط ۵: | خط ۵: | ||
* [[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار آورده و مینویسد: تمیم در برخی از جنگهای زمان [[حضرت]] حضور داشته است<ref>رجال طوسی، ص۳۶، ش۱.</ref>. | * [[شیخ طوسی]]، او را از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} به شمار آورده و مینویسد: تمیم در برخی از جنگهای زمان [[حضرت]] حضور داشته است<ref>رجال طوسی، ص۳۶، ش۱.</ref>. | ||
* [[برقی]] مینویسد: تمیم مردی [[شجاع]] و از [[قبیله]] [[نصر]] در [[صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} شرکت داشت<ref>رجال برقی، ص۴.</ref>. | * [[برقی]] مینویسد: تمیم مردی [[شجاع]] و از [[قبیله]] [[نصر]] در [[صفین]] در رکاب [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} شرکت داشت<ref>رجال برقی، ص۴.</ref>. | ||
* [[نصر بن مزاحم]] در | * [[نصر بن مزاحم]] در [[وقعة صفین]] رخدادهای مهمی را از تمیم [[نقل]] کرده که خود [[دلیل]] روشنی بر حضور و نزدیکی او با [[حضرت علی]] {{ع}} در آن [[جنگ]] است، اینک یک نمونه از آن را ذکر میکنیم: [[جابر بن یزید جعفی]] از [[تمیم بن حذیم]] [[نقل]] میکند که او گفت: هرگاه [[امام علی]] {{ع}} در جنگ [[صفین]] قصد رفتن به میدان رزم داشت، چون بر مرکب خود سوار میشد به [[اسم خدا]] سوار میشد و سپس میگفت: [[حمد]] و [[ستایش]] بر خدایی که به ما [[نعمتها]] داد و [[فضل]] بزرگش را شامل ما نمود، [[پاک]] و منزه است خدایی که اینها را مسخر ما ساخت و ما [[توانایی]] و [[قدرت]] [[حفظ]] و نگهداری آن را نداشتیم و بازگشت همه ما به سوی پروردگارمان است.<ref>{{متن حدیث|اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى نِعَمِهِ عَلَيْنَا وَ فَضْلِهِ اَلْعَظِيمِ}}؛ {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ}}}}«پاکا آن (خداوند) که این را برای ما رام کرد و ما را توان آن نبود و ما به سوی پروردگارمان برمیگردیم» سوره زخرف، آیه ۱۳-۱۴.</ref>. | ||
* بعد [[حضرت]] رو به [[قبله]] میایستاد و دستهای خود را به صورت [[دعا]] بلند میکرد و چنین میگفت: "بار پروردگارا، گامها به سوی تو بازگشته، و بدنها به زحمت افتاده، و قلبها به جانب تو فارغ شده، و دستها به سوی تو بلند گردیده و چشمها به جانب تو دوخته شدهاند"<ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُتْعِبَتِ اَلْأَبْدَانُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ }}</ref>. | * بعد [[حضرت]] رو به [[قبله]] میایستاد و دستهای خود را به صورت [[دعا]] بلند میکرد و چنین میگفت: "بار پروردگارا، گامها به سوی تو بازگشته، و بدنها به زحمت افتاده، و قلبها به جانب تو فارغ شده، و دستها به سوی تو بلند گردیده و چشمها به جانب تو دوخته شدهاند"<ref>{{متن حدیث| اَللَّهُمَّ إِلَيْكَ نُقِلَتِ اَلْأَقْدَامُ وَ أُتْعِبَتِ اَلْأَبْدَانُ وَ أَفْضَتِ اَلْقُلُوبُ وَ رُفِعَتِ اَلْأَيْدِي وَ شَخَصَتِ اَلْأَبْصَارُ }}</ref>. | ||
* سپس این [[آیه]] را میخواند:{{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه ۸۹.</ref>. | * سپس این [[آیه]] را میخواند:{{متن قرآن|رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ قَوْمِنَا بِالْحَقِّ وَأَنْتَ خَيْرُ الْفَاتِحِينَ}}<ref>«خداوندا! میان ما و قوم ما به حق داوری فرما و تو بهترین داورانی» سوره اعراف، آیه ۸۹.</ref>. |