دعوت در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
{{اصلی|سفیران پیامبر خاتم}} | {{اصلی|سفیران پیامبر خاتم}} | ||
از جمله شیوه‌های [[تبلیغ]] و [[دعوت]] [[رسول خدا]] این بود که اشخاصی را به عنوان [[سفیر]] خویش به سوی [[اقوام]] و [[ملل]] و حضور رؤسا و [[ملوک]] کشورها می‌فرستاد و طی نامه‌ای آنان را به [[پذیرش اسلام]] دعوت می‌کرد. | از جمله شیوه‌های [[تبلیغ]] و [[دعوت]] [[رسول خدا]] این بود که اشخاصی را به عنوان [[سفیر]] خویش به سوی [[اقوام]] و [[ملل]] و حضور رؤسا و [[ملوک]] کشورها می‌فرستاد و طی نامه‌ای آنان را به [[پذیرش اسلام]] دعوت می‌کرد. | ||
نخستین سفیر [[پیامبر اسلام]] {{صل}} شخصی به نام [[مصعب بن عمیر]] بود. [[مصعب]]، این [[جوان]] تازه‌مسلمان | |||
نخستین سفیر [[پیامبر اسلام]]{{صل}} شخصی به نام [[مصعب بن عمیر]] بود. [[مصعب]]، این [[جوان]] تازه‌مسلمان ـ که در اثر ضمیر [[نورانی]] و [[ذکاوت]]، [[مسلمان]] شده و از [[خانواده]] [[کافر]] خویش جدا گشته بود ـ در حالی‌که تنها فرزند [[پدر]] و [[مادر]] نیز محسوب می‌شد. مصعب از طرف [[پیامبر]] به عنوان [[اولین سفیر]] [[اسلام]] به [[مدینه]] (یثرب) اعزام شد و آنان را [[دعوت به اسلام]] نمود. شخص پیامبر نیز یک‌بار به عنوان دعوت عازم [[شهر طائف]] شد و [[کفّار]] و [[ستمکاران]] آن [[حضرت]] را سنگباران کرده و مورد [[آزار]] و [[اذیت]] قرار دادند. | |||
همراه با اوج [[انقلاب]] و [[گسترش اسلام]] نیز سفرای زیادی به کشورهای دور و نزدیک فرستاد و سران و [[مردم]] آن کشورها را به اسلام دعوت نمود. اکنون اسامی عده‌ای از سفرای پیامبر را در اینجا ذکر می‌کنیم: | همراه با اوج [[انقلاب]] و [[گسترش اسلام]] نیز سفرای زیادی به کشورهای دور و نزدیک فرستاد و سران و [[مردم]] آن کشورها را به اسلام دعوت نمود. اکنون اسامی عده‌ای از سفرای پیامبر را در اینجا ذکر می‌کنیم: | ||
# [[عبدالله بن حذافه سهمی]]، سفیر پیامبر به [[ایران]] و دربار [[کسری]] ([[پادشاه ایران]]) بود. کسری ([[خسرو پرویز]]) از [[ناراحتی]] و شدت [[استکبار]]، [[عبدالله بن حذافه]] را [[تحقیر]] نمود و [[نامه]] | # [[عبدالله بن حذافه سهمی]]، [[سفیر]] پیامبر به [[ایران]] و دربار [[کسری]] ([[پادشاه ایران]]) بود. کسری ([[خسرو پرویز]]) از [[ناراحتی]] و شدت [[استکبار]]، [[عبدالله بن حذافه]] را [[تحقیر]] نمود و [[نامه پیامبر]] را پاره کرد. | ||
# [[حاطب بن ابی بلتعه]]، سفیر اسلام در [[مصر]] و برای دعوت مقوقس بود. مقوقس به او [[احترام]] زیادی قایل شد و اسلام را پذیرفت و هدایایی نیز [[خدمت]] پیامبر فرستاد. | # [[حاطب بن ابی بلتعه]]، سفیر اسلام در [[مصر]] و برای دعوت [[مقوقس]] بود. مقوقس به او [[احترام]] زیادی قایل شد و اسلام را پذیرفت و هدایایی نیز [[خدمت]] پیامبر فرستاد. | ||
# [[دحیه | # [[دحیه]] کلبی، [[دحیة بن خلیفة]] الکلبی همراه [[ابوسفیان]] و چند نفر دیگر به عنوان سفیر اسلام به [[روم]] اعزام شدند و [[نامه]] [[دعوت پیامبر]] را به [[قیصر]] رساندند. | ||
# [[عمرو بن امیه]]، سفیر پیامبر در [[حبشه]] (اتیوپی). | # [[عمرو بن امیه]]، سفیر پیامبر در [[حبشه]] (اتیوپی). | ||
# [[ | # سلیط بن [[عمرو]]، سفیر پیامبر برای دعوت [[پادشاه]] یمامه هوزة بن علی الحنفی. | ||
# [[عمرو بن عاص]]، سفیر پیامبر در [[سرزمین]] | # [[عمرو بن عاص]]، سفیر پیامبر در [[سرزمین عمان]]. | ||
# حرملة بن | # [[حرملة بن زید]]، پیامبر{{صل}} در سال نه [[هجری]] هنگام [[جنگ تبوک]] یک هیأت [[سفرا]] برای [[دعوت]] [[مردم]] [[شهر]] ساحلی [[ایله]] (در کنار [[دریای سرخ]]) و حومه آن و نیز بزرگشان [[یوحنا]] بن روبه اعزام داشت. این هیأت متشکل از [[حرمله]]، [[زید]] و [[حریث بن زید]] [[و أبیّ و [[[[شرحبیل]] بود. | ||
# مهاجر بن ابی | # [[مهاجر بن ابی امیه]]، [[سفیر]] [[پیامبر]] در قسمتی از [[اراضی]] [[یمن]] و دربار [[پادشاهان]] [[حمیر]]. | ||
# خالد بن | # [[خالد بن ولید]]، سفیر پیامبر در [[همدان]] (شهری بوده در نزدیکی [[دریای عمان]]). خالد شش‌ماه در آنجا اقامت داشت و مردم را [[دعوت به اسلام]] می‌کرد اما کسی نمی‌پذیرفت. | ||
# علی بن | # [[علی بن ابی‌طالب]]، سفیر بعدی پیامبر در همدان شد. پس از اقامت علی بن ابی‌طالب در همدان همه اهالی در عرض یک [[روز]] [[اسلام]] را قبول کردند<ref>مکاتیب الرسول، ص۱۹۲.</ref>. | ||
# حذیفة بن | # [[حذیفة بن یمان]]، سفیر اسلام در [[سرزمین]] [[هندوستان]] و دربار [[حاکم]] آنجا به نام سرباتک. از قرار معلوم سرباتک تحت تأثیر قرار گرفت و [[مسلمان]] شد<ref>مکاتیب الرسول، ص۳۸.</ref>. | ||
# | # عبدالله بن عوسجه، سفیر پیامبر در میان [[قبیله]] [[حارثة]] بن قریظ. | ||
# [[جریر بن عبدالله بجلی]]، سفیر پیامبر در میان [[قبایل]] ذی الکلاع الحمیری. | # [[جریر بن عبدالله بجلی]]، سفیر پیامبر در میان [[قبایل]] ذی الکلاع [[الحمیری]]. | ||
بنابراین، [[پیامبر اسلام]] {{صل}} [[دین]] را از [[سیاست]] جدا نمی‌دانسته، بلکه [[رسالت]] همان [[اصلاح]] سیاست و [[هدایت]] [[امور سیاسی]] [[جامعه]] در کانال و مسیر صحیح می‌باشد. در بعضی موارد به ویژه دستورهایی از پیامبر صادر شده که تأکید ویژه‌ای بر تلفیق مسائل و مسؤولیت‌های عبادتی و [[سیاسی]] دارد. یکی از این موارد نامه‌ای است که [[حضرت]] به [[اولین سفیر]] [[اسلام در مدینه]] ([[مصعب بن عمیر]]) داده است. او که به عنوان سفیر پیامبر در [[مدینه]] اقامت داشت، مردم را به اسلام دعوت می‌کرد؛ [[رسول خدا]] {{صل}} طی نامه‌ای | بنابراین، [[پیامبر اسلام]]{{صل}} [[دین]] را از [[سیاست]] جدا نمی‌دانسته، بلکه [[رسالت]] همان [[اصلاح]] سیاست و [[هدایت]] [[امور سیاسی]] [[جامعه]] در کانال و مسیر صحیح می‌باشد. در بعضی موارد به ویژه دستورهایی از پیامبر صادر شده که تأکید ویژه‌ای بر تلفیق مسائل و مسؤولیت‌های عبادتی و [[سیاسی]] دارد. یکی از این موارد نامه‌ای است که [[حضرت]] به [[اولین سفیر]] [[اسلام در مدینه]] ([[مصعب بن عمیر]]) داده است. او که به عنوان [[سفیر]] پیامبر در [[مدینه]] اقامت داشت، مردم را به اسلام دعوت می‌کرد؛ [[رسول خدا]]{{صل}} طی نامه‌ای دستور فرمودند که [[مصعب]] [[نماز جمعه]] نیز اقامه کند: {{متن حدیث|أما بعد، فانظر الیوم الذی تجهر فیه الیهود بالزبور لسبتهم، فاجمعوا نساءکم و ابنائکم فاذا مال النهار عن شطره عندالزوال من یوم الجمعه فتقربوا الی الله برکعتین}}<ref>مکاتیب الرسول، ص۲۳۹.</ref>؛ | ||
{{متن حدیث|أما بعد، فانظر الیوم الذی تجهر فیه الیهود بالزبور لسبتهم، فاجمعوا نساءکم و ابنائکم فاذا مال النهار عن شطره عندالزوال من یوم الجمعه فتقربوا الی الله برکعتین}}<ref>مکاتیب الرسول، ص۲۳۹.</ref>؛ | |||
اما بعد، همچنان که می‌بینی [[یهودیان]] در روز [[شنبه]] [[تظاهر]] به [[زبور]] می‌کنند، ظهر روزهای [[جمعه]] شما نیز [[زنان]] و [[فرزندان]] خود را جمع کنید و با خواندن دو رکعت [[نماز]] به [[خدا]] [[تقرّب]] جویید. | اما بعد، همچنان که می‌بینی [[یهودیان]] در روز [[شنبه]] [[تظاهر]] به [[زبور]] می‌کنند، ظهر روزهای [[جمعه]] شما نیز [[زنان]] و [[فرزندان]] خود را جمع کنید و با خواندن دو رکعت [[نماز]] به [[خدا]] [[تقرّب]] جویید. | ||
[[مصعب]] در [[مدینه]]، [[سفیر]] [[سیاسی]] [[پیامبر]] و مبلغ [[اسلام]] و [[امام جمعه]] و [[معلم قرآن]] و [[عقاید]] نیز بود. در کلاس‌های ویژه‌ای که تشکیل می‌داد، به تازه [[مسلمانان]] [[یثرب]] [[قرائت قرآن]] یاد می‌داد. سفرای دیگر [[حضرت]] نیز بنا به اقتضای موقعیت خود چنین بودند. | [[مصعب]] در [[مدینه]]، [[سفیر]] [[سیاسی]] [[پیامبر]] و مبلغ [[اسلام]] و [[امام جمعه]] و [[معلم قرآن]] و [[عقاید]] نیز بود. در کلاس‌های ویژه‌ای که تشکیل می‌داد، به تازه [[مسلمانان]] [[یثرب]] [[قرائت قرآن]] یاد می‌داد. سفرای دیگر [[حضرت]] نیز بنا به اقتضای موقعیت خود چنین بودند. | ||
وقتی [[پدر]] و [[مادر]] [[سرمایه‌دار]] مصعب از اسلام او باخبر شدند، مدتی وی را [[زندانی]] ساختند و... مصعب اولین [[نماز جمعه]] را در مدینه به پا داشت. او در سن چهل‌سالگی در [[جنگ بدر]] به [[شهادت]] رسید<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص۳۱۸.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||