پرش به محتوا

زیاد بن کعب بن مرحب همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲: خط ۲:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
* زیاد [[فرزند]] کعب از [[قبیله]] [[همدان]] و از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و در [[جنگ جمل]] در جناح [[حجر بن عدی]] با [[ناکثین]] ([[اصحاب جمل]]) جنگید<ref>اصحاب الإمام أمیر المؤمنین {{ع}}، ج۱، ص۲۲۹، عنوان ۳۹۴.</ref>.
* زیاد [[فرزند]] کعب از [[قبیله]] [[همدان]] و از [[اصحاب امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود و در [[جنگ جمل]] در جناح [[حجر بن عدی]] با [[ناکثین]] ([[اصحاب جمل]]) جنگید<ref>اصحاب الإمام أمیر المؤمنین {{ع}}، ج۱، ص۲۲۹، عنوان ۳۹۴.</ref>.
* [[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: موقعی که [[مهاجر]] و [[اصحاب]] در [[مدینه]] پس از [[قتل عثمان]] با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[بیعت]] کردند، [[حضرت]] برای عمال و کارگزارانی که از جانب [[عثمان]] بودند، [[نامه]] نوشت و نامه‌ای نیز برای [[اشعث بن قیس]] که در [[آذربایجان]] [[حاکم]] بود، نوشت که زکوات جمع‌آوری شده را به [[مدینه]] بفرستد و [[نامه]] را توسط [[زیاد بن کعب بن مرحب همدانی]] فرستاد. و هنگامی‌ که [[اشعث بن قیس]] [[نامه]] [[امام]] {{ع}} را خواند، [[اطاعت]] خود را اعلام کرد، بلافاصله [[زیاد بن کعب بن مرحب همدانی]] در جمع [[مردم]] آن دیار برخاست و پس از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] در [[فضیلت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و چگونگی [[بیعت مردم]] و [[پیمان شکنی]] [[طلحه]] و [[زبیر]] سخنانی گفت و [[مردم]] را برای [[بیعت]] با [[حضرت]] آماده کرد <ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۲۰-۲۱؛ اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۰ و رجال طوسی، ص۴۲، ش۱۵.</ref> و [[مردم]] هم [[اطاعت]] و [[فرمانبرداری]] خود از [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} را اعلام کردند، و بدین ترتیب [[زیاد بن کعب بن مرحب همدانی]] [[مأموریت]] خود را به خوبی انجام داد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۸۱.</ref>
* [[نصر بن مزاحم]] [[نقل]] می‌کند: موقعی که [[مهاجر]] و [[اصحاب]] در [[مدینه]] پس از [[قتل عثمان]] با [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} [[بیعت]] کردند، [[حضرت]] برای عمال و کارگزارانی که از جانب [[عثمان]] بودند، [[نامه]] نوشت و نامه‌ای نیز برای [[اشعث بن قیس]] که در [[آذربایجان]] [[حاکم]] بود، نوشت که زکوات جمع‌آوری شده را به [[مدینه]] بفرستد و [[نامه]] را توسط [[زیاد بن کعب بن مرحب همدانی]] فرستاد. و هنگامی‌ که [[اشعث بن قیس]] [[نامه]] [[امام]] {{ع}} را خواند، [[اطاعت]] خود را اعلام کرد، بلافاصله [[زیاد بن کعب بن مرحب همدانی]] در جمع [[مردم]] آن دیار برخاست و پس از [[حمد]] و [[ثنای الهی]] در [[فضیلت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و چگونگی [[بیعت مردم]] و [[پیمان شکنی]] [[طلحه]] و [[زبیر]] سخنانی گفت و [[مردم]] را برای [[بیعت]] با [[حضرت]] آماده کرد <ref>ر. ک: وقعة صفین، ص۲۰-۲۱؛ اعیان الشیعه، ج۷، ص۸۰ و رجال طوسی، ص۴۲، ش۱۵.</ref> و [[مردم]] هم [[اطاعت]] و [[فرمانبرداری]] خود از [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} را اعلام کردند، و بدین ترتیب [[زیاد بن کعب بن مرحب همدانی]] [[مأموریت]] خود را به خوبی انجام داد.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۸۱.</ref>


۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش