خوش‌خلقی در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

=== [[گذشت]] ===

در کتاب [[نثر الدر (کتاب)|نثر الدر]] از امام حسین {{ع}} نقل گردیده است: ای مردم! هر کس ببخشد، سَروری می‌یابد و هر که [[بخل]] بورزد، به [[پستی]] می‌گراید. بخشنده‌ترینِ مردم، کسی است که به فردی ببخشد که امیدی به او ندارد<ref>{{متن حدیث|أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ‏ جَادَ سَادَ، وَ مَنْ بَخِلَ رَذِلَ، وَ إِنَّ أَجْوَدَ النَّاسِ مَنْ أَعْطَى مَنْ لَا يَرْجُوهُ}}، نثر الدرّ، ج۱، ص۳۳۴؛ نزهة الناظر، ص۸۱، ح۶.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶۵.</ref>

در کتاب [[الملهوف (کتاب)|الملهوف]] از امام حسین {{ع}} نقل است: هان! بی‌نَسَبِ پسر بی‌نَسَب<ref>منظور، عبیداللّه بن زیاد است که معاویه، بر خلاف شریعت اسلام، پدر او (زیاد) را برادر خود و فرزند ابو سفیان خواند.</ref>، مرا میان دو چیز قرار داده است: [[شمشیر]] و [[خواری]]. خواری، از ما دور است و [[خداوند]]، آن را برای ما نمی‌پذیرد، و نیز پیامبرش و [[مؤمنان]] و دامن‌هایی [[پاک]] و [[پاکیزه]] و جان‌هایی غیرتمند و خوددار که [[اطاعت]] از لیئمان را بر مرگی کریمانه، مقدّم نمی‌دارند. هان! من با این [[خانواده]] و [با وجود] کمیِ نفرات و نبودِ [[یاور]]، به [[جنگ]] می‌روم<ref>{{متن حدیث|أَلَا وَ إِنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ‏ اثْنَتَيْنِ‏ بَيْنَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّةُ يَأْبَى اللَّهُ ذَلِكَ لَنَا وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ وَ أُنُوفٌ حَمِيَّةٌ وَ نُفُوسٌ أَبِيَّةٌ مِنْ أَنْ نُؤْثِرَ طَاعَةَ اللِّئَامِ عَلَى مَصَارِعِ الْكِرَامِ أَلَا وَ إِنِّي زَاحِفٌ بِهَذِهِ الْأُسْرَةِ مَعَ قِلَّةِ الْعَدَدِ وَ خِذْلَةِ النَّاصِرِ}}، الملهوف، ص۱۵۶.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶۶.</ref>

در کتاب [[تاریخ دمشق (کتاب)|تاریخ دمشق]] به نقل از مردی از [[قبیله همدان]]، از [[امام حسین]] در [[روز عاشورا]] نقل شده است که: [[بندگان خدا]]! پرهیزگاری کنید و از [[دنیا]] بر حذر باشید.... توشه بردارید که [[بهترین]] توشه، پرهیزگاری است. پرهیزگاری کنید، شاید که [[رستگار]] شوید<ref>{{متن حدیث|عِبَادَ اللَّهِ! اتَّقُوا اللَّهَ، وَ کُونُوا مِنَ الدُّنْیا عَلَی حَذَرٍ... وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}، تاریخ دمشق، ج۱۴، ص۲۱۸؛ کفایة الطالب، ص۴۲۹.</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]] ص ۹۶۷.</ref>

=== [[توکل بر خدا]] ===