خیوان: تفاوت میان نسخه‌ها

خَیوان (با فتح خاء و سکون یاء) مخلافی است در [[یمن]] که شهری در آن واقع است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۱۵.</ref>برخی این [[سرزمین]] را از آن [[بنی همدان]] در یمن دانستند<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۵۲۸.</ref>و بعضی هم آن را از متعلقات یکی از تیره‌های این [[قبیله]]، به نام «خَیوان» به شمارش آورده،<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۷۹.</ref> در توصیفش گفته‌اند: «[[زمین]] خیوان بن زید بن مالک سرزمینی است برگزیده که خاکش ارجمندترین و میوه‌های آن بهترین است و ساکنان آن از مُعَیدیّون، روضوانیون، بنی نعیم، [[آل]] أبی عیش و آل أبی حجر - از أشراف [[حاشد]] - می‌‌باشند». برخی نیز، با انتساب این سرزمین به قبیله‌ای مبهم به نام «خیوان»، خیوان را (بدون ذکر [[نسب]]) نام قبیله‌ای دانستند در یمن که نام این منطقه - که هنوز هم منطقه‌ای است آباد و با سکنه بین شمال [[صنعا]] و صعده - برگرفته از آن است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۱۵.</ref>خیوان در کتاب [[ابن کلبی]]، روستایی در صنعا معرفی شده که محلی برای نگهداری بتی به نام «[[یعوق]]» بوده و تا [[مکه]] دو شب راه فاصله داشته است.<ref>ابن کلبی، الاصنام، ص۱۰.</ref>