آیه ۱۴۳ سوره بقره: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ولیکن' به 'لکن') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
متن آیه: {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ}}<ref> و بدین گونه شما را امّتی میانه کرده‌ایم تا گواه بر مردم باشید و پیامبر بر شما گواه باشد؛ و قبله‌ای که بر سوی آن بودی بر نگرداندیم مگر بدین روی که معلوم داریم چه کسی از پیامبر پیروی می‌کند و چه کسی واپس می‌گراید، و بی‌گمان آن جز بر آنان که خداوند رهنمونشان شد، گران بود و خداوند بر آن نیست که ایمانتان را تباه گرداند که خداوند با مردم، به راستی مهربانی است بخشاینده؛ سوره بقره، آیه: ۱۴۳.</ref> | متن آیه: {{متن قرآن|وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنتَ عَلَيْهَا إِلاَّ لِنَعْلَمَ مَن يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّن يَنقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِن كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلاَّ عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ}}<ref> و بدین گونه شما را امّتی میانه کرده‌ایم تا گواه بر مردم باشید و پیامبر بر شما گواه باشد؛ و قبله‌ای که بر سوی آن بودی بر نگرداندیم مگر بدین روی که معلوم داریم چه کسی از پیامبر پیروی می‌کند و چه کسی واپس می‌گراید، و بی‌گمان آن جز بر آنان که خداوند رهنمونشان شد، گران بود و خداوند بر آن نیست که ایمانتان را تباه گرداند که خداوند با مردم، به راستی مهربانی است بخشاینده؛ سوره بقره، آیه: ۱۴۳.</ref> | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[خداوند]] در [[آیه شهادت]] [[سخن]] از وساطت امّتی میان [[رسول خدا]] {{صل}} و [[مردم]] می‌نماید. محور این [[برهان]]، تبیین معنای وساطت و تعیین مصداق [[امّت]] وسط و [[مقام]] شهادتی است که خداوند به آنان نسبت می‌دهد. با بررسی [[سیاق آیه]] و معنای امّت وسط و دقت در [[روایات اهل بیت]] {{عم}}، مشخص می‌گردد که منظور از امّت وسط در این [[آیه]]، مردم عادی نمی‌توانند باشند؛ زیرا در میان امّت کسانی هستند که [[حق]] [[شهادت]] در کوچک‌ترین امور را هم ندارند، تا چه رسد که واسطه میان رسول خدا {{صل}} و سایر خلایق قرار گیرند؛ بلکه مخاطب این آیه، [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] {{عم}} هستند که واسطه ایصال [[فیض]] [[هدایت الهی]] بین رسول خدا {{صل}} و [[امّت اسلام]] می‌باشند. لازمه وساطت در چنین امر خطیری، شهادت بر ظاهر و [[باطن]] [[اعمال]] و نیّات [[مردمان]] است و [[پیامبر]] {{صل}} نیز [[شاهد]] بر آنان است. لازمه چنین وساطت و شهادتی، اشراف بر عالم [[ملک]] و [[ملکوت]] و [[عصمت الهی]] و [[علوم]] [[لدنّی]] مانند رسول خدا {{صل}} است. [[امام]] در اصطلاح [[قرآن]] به کسانی اطلاق می‌گردد که شاهد بر [[خلق]] و واسطه فیوضات [[الهی]] در عالم [[تکوین]] و [[تشریع]] باشند. از آنجا که [[مردمان]] همیشه محتاج [[فیض]] [[هدایت الهی]] هستند، [[ضرورت]] وجود دائمی واسطان در فیض میان [[مردم]] ثابت می‌شود | [[خداوند]] در [[آیه شهادت]] [[سخن]] از وساطت امّتی میان [[رسول خدا]] {{صل}} و [[مردم]] می‌نماید. محور این [[برهان]]، تبیین معنای وساطت و تعیین مصداق [[امّت]] وسط و [[مقام]] شهادتی است که خداوند به آنان نسبت می‌دهد. با بررسی [[سیاق آیه]] و معنای امّت وسط و دقت در [[روایات اهل بیت]] {{عم}}، مشخص می‌گردد که منظور از امّت وسط در این [[آیه]]، مردم عادی نمی‌توانند باشند؛ زیرا در میان امّت کسانی هستند که [[حق]] [[شهادت]] در کوچک‌ترین امور را هم ندارند، تا چه رسد که واسطه میان رسول خدا {{صل}} و سایر خلایق قرار گیرند؛ بلکه مخاطب این آیه، [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] {{عم}} هستند که واسطه ایصال [[فیض]] [[هدایت الهی]] بین رسول خدا {{صل}} و [[امّت اسلام]] می‌باشند. لازمه وساطت در چنین امر خطیری، شهادت بر ظاهر و [[باطن]] [[اعمال]] و نیّات [[مردمان]] است و [[پیامبر]] {{صل}} نیز [[شاهد]] بر آنان است. لازمه چنین وساطت و شهادتی، اشراف بر عالم [[ملک]] و [[ملکوت]] و [[عصمت الهی]] و [[علوم]] [[لدنّی]] مانند رسول خدا {{صل}} است. [[امام]] در اصطلاح [[قرآن]] به کسانی اطلاق می‌گردد که شاهد بر [[خلق]] و واسطه فیوضات [[الهی]] در عالم [[تکوین]] و [[تشریع]] باشند. از آنجا که [[مردمان]] همیشه محتاج [[فیض]] [[هدایت الهی]] هستند، [[ضرورت]] وجود دائمی واسطان در فیض میان [[مردم]] ثابت می‌شود<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۶۰۷.</ref>. | ||
صورت منطقی [[برهان]] را با ترکیب [[آیه شهادت]] و [[روایات]] وارده طی سه مرحله می‌توان بیان کرد: | صورت منطقی [[برهان]] را با ترکیب [[آیه شهادت]] و [[روایات]] وارده طی سه مرحله می‌توان بیان کرد: | ||
| خط ۱۹: | خط ۲۰: | ||
ثانیاً، افراد معصوم به عصمت الهی و [[عالمان]] به علوم ربّانی، تنها رسول خدا {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{عم}} از [[ذریه]] حضرتش می‌باشند. | ثانیاً، افراد معصوم به عصمت الهی و [[عالمان]] به علوم ربّانی، تنها رسول خدا {{صل}} و [[ائمه اطهار]] {{عم}} از [[ذریه]] حضرتش می‌باشند. | ||
نتیجه آنکه: مراد از امّت وسط در آیه شهادت، تنها ائمه اطهار {{عم}} از [[ذریه رسول خدا]] {{صل}} هستند که معصوم به عصمت الهی و [[مأذون]] به علوم صمدانی می‌باشند | نتیجه آنکه: مراد از امّت وسط در آیه شهادت، تنها ائمه اطهار {{عم}} از [[ذریه رسول خدا]] {{صل}} هستند که معصوم به عصمت الهی و [[مأذون]] به علوم صمدانی می‌باشند<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۴ ص ۶۴۳.</ref>. | ||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۱: | ||
[[رده:آیات امامت]] | [[رده:آیات امامت]] | ||
[[رده:آیات نامدار]] | [[رده:آیات نامدار]] | ||