رئام: تفاوت میان نسخه‌ها

عبادتگاهی بود در [[یمن]] که [[مردم]] این [[سرزمین]]، بزرگش می‌داشتند و برای آن [[قربانی]] می‌کردند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۲۷؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۱۰.</ref> اما «بکری»، «رئام» را مخلافی از مخالیف یمن و به [[نقلی]] شهری از شهرهای [[حمیر]] که در آن أود [[انبار]] می‌کردند دانسته،<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۲۰. نیز ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۱۱۰.</ref> علت نامیده شدن آن به رئام را به نقل از [[همدانی]] – جغرافیدان معروف [[عرب]] - انتساب به [[رئام بن نهقان بن بتع بن زید بن عمرو بن همدان]] گفته است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۲۰.</ref> وی همچنین به نقل از همدانی، از وجود بتکده‌ای به نام «رئام» در این منطقه خبر داده، ضمن برشمردن این [[بتکده]] برای همدان،<ref>سرزمین همدان از جاهلیت تا به امروز در شرق و شمال شرق صنعا واقع بوده است.</ref> در تحدید و تعیین دقیق‌تر این [[بتخانه]]، محل آن را بر رأس کوهی دانسته به نام «أتوه» در مرز [[ذبیان]] و در شرق همدان که هنوز (تا [[زمان]] همدانی) بقایای آن باقی است.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۲۰. ابن کلبی این بتکده را در صنعاء و متعلق به حمیر دانسته (ابن کلبی، الاصنام، ص۱۱) و یعقوبی از آن به عنوان بت مردم ازد یاد کرده است. (یعقوبی، تاریخ، ج۱، ص۲۵۵)</ref> این [[بت]] به [[اعتقاد]] [[مردم یمن]]، توسط «تبع تبان» نابود شد.<ref>بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۶۲۱.</ref><ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۱۴۴.</ref>