آغاز آفرینش: تفاوت میان نسخهها
←آغاز آفرینش
برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
* [[امام علی]] {{ع}} در [[نهج البلاغه]] آغاز آفرینش را چنین بیان میکند: [[خدای سبحان]] مجموعهای از فضای نامتناهی و کرانههای بیکران و فشار هوا را آفرید و آبی موّاج و پرخروش را در آن روان ساخت و این امواج را بر گرده تندبادی سخت برنشاند. [[فرمان]] ایزدی [[آب]] را از فروپاشی بازداشت و در چارچوب و مرز خود نگه داشت و چنین شد که فشار هوا، [[آب]] را در بستر خود تنگ گرفت. آنگاه [[خدای پاک]]، تودهای از باد سخت و مداوم را که تنها موج آفرین بود، از خاستگاهی دور برانگیخت و آن را [[فرمان]] داد که آبهای برهم انباشته را درهم آمیزد و امواج آن دریا را بپراکنَد و به شدّت چون مشک متلاطم به حرکت آورَد و چونان که در فضا میوزد، طومار [[آب]] را درهم پیچید، بدانسان که همه اجزای [[آب]] ممزوج شود و ساکن و متحرّک آن بههم آید، تا چون کوهی بلند سربرآورد و از فراز آن، توده کف پدید آمد<ref>[[نهج البلاغه]]، [[خطبه ۱ نهج البلاغه|خطبه ۱]]: {{متن حدیث| ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ فَتْقَ الْأَجْوَاءِ وَ شَقَّ الْأَرْجَاءِ وَ سَكَائِكَ الْهَوَاءِ فَأَجْرَى فِيهَا مَاءً مُتَلَاطِماً تَيَّارُهُ مُتَرَاكِماً زَخَّارُهُ حَمَلَهُ عَلَى مَتْنِ الرِّيحِ الْعَاصِفَةِ وَ الزَّعْزَعِ الْقَاصِفَةِ فَأَمَرَهَا بِرَدِّهِ وَ سَلَّطَهَا عَلَى شَدِّهِ وَ قَرَنَهَا إِلَى حَدِّهِ الْهَوَاءُ مِنْ تَحْتِهَا فَتِيقٌ وَ الْمَاءُ مِنْ فَوْقِهَا دَفِيقٌ ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ رِيحاً اعْتَقَمَ مَهَبَّهَا وَ أَدَامَ مُرَبَّهَا وَ أَعْصَفَ مَجْرَاهَا وَ أَبْعَدَ مَنْشَأَهَا فَأَمَرَهَا بِتَصْفِيقِ الْمَاءِ الزَّخَّارِ وَ إِثَارَةِ مَوْجِ الْبِحَارِ فَمَخَضَتْهُ مَخْضَ السِّقَاءِ وَ عَصَفَتْ بِهِ عَصْفَهَا بِالْفَضَاءِ تَرُدُّ أَوَّلَهُ [عَلَى] إِلَى آخِرِهِ وَ سَاجِيَهُ [عَلَى] إِلَى مَائِرِهِ حَتَّى عَبَّ عُبَابُهُ وَ رَمَى بِالزَّبَدِ رُكَامُه}}</ref><ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱ ص ۵۴.</ref>. | * [[امام علی]] {{ع}} در [[نهج البلاغه]] آغاز آفرینش را چنین بیان میکند: [[خدای سبحان]] مجموعهای از فضای نامتناهی و کرانههای بیکران و فشار هوا را آفرید و آبی موّاج و پرخروش را در آن روان ساخت و این امواج را بر گرده تندبادی سخت برنشاند. [[فرمان]] ایزدی [[آب]] را از فروپاشی بازداشت و در چارچوب و مرز خود نگه داشت و چنین شد که فشار هوا، [[آب]] را در بستر خود تنگ گرفت. آنگاه [[خدای پاک]]، تودهای از باد سخت و مداوم را که تنها موج آفرین بود، از خاستگاهی دور برانگیخت و آن را [[فرمان]] داد که آبهای برهم انباشته را درهم آمیزد و امواج آن دریا را بپراکنَد و به شدّت چون مشک متلاطم به حرکت آورَد و چونان که در فضا میوزد، طومار [[آب]] را درهم پیچید، بدانسان که همه اجزای [[آب]] ممزوج شود و ساکن و متحرّک آن بههم آید، تا چون کوهی بلند سربرآورد و از فراز آن، توده کف پدید آمد<ref>[[نهج البلاغه]]، [[خطبه ۱ نهج البلاغه|خطبه ۱]]: {{متن حدیث| ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ فَتْقَ الْأَجْوَاءِ وَ شَقَّ الْأَرْجَاءِ وَ سَكَائِكَ الْهَوَاءِ فَأَجْرَى فِيهَا مَاءً مُتَلَاطِماً تَيَّارُهُ مُتَرَاكِماً زَخَّارُهُ حَمَلَهُ عَلَى مَتْنِ الرِّيحِ الْعَاصِفَةِ وَ الزَّعْزَعِ الْقَاصِفَةِ فَأَمَرَهَا بِرَدِّهِ وَ سَلَّطَهَا عَلَى شَدِّهِ وَ قَرَنَهَا إِلَى حَدِّهِ الْهَوَاءُ مِنْ تَحْتِهَا فَتِيقٌ وَ الْمَاءُ مِنْ فَوْقِهَا دَفِيقٌ ثُمَّ أَنْشَأَ سُبْحَانَهُ رِيحاً اعْتَقَمَ مَهَبَّهَا وَ أَدَامَ مُرَبَّهَا وَ أَعْصَفَ مَجْرَاهَا وَ أَبْعَدَ مَنْشَأَهَا فَأَمَرَهَا بِتَصْفِيقِ الْمَاءِ الزَّخَّارِ وَ إِثَارَةِ مَوْجِ الْبِحَارِ فَمَخَضَتْهُ مَخْضَ السِّقَاءِ وَ عَصَفَتْ بِهِ عَصْفَهَا بِالْفَضَاءِ تَرُدُّ أَوَّلَهُ [عَلَى] إِلَى آخِرِهِ وَ سَاجِيَهُ [عَلَى] إِلَى مَائِرِهِ حَتَّى عَبَّ عُبَابُهُ وَ رَمَى بِالزَّبَدِ رُكَامُه}}</ref><ref>[[سید حسین دینپرور|دینپرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱ ص ۵۴.</ref>. | ||
== | ==آغاز آفرینش== | ||
از [[عمر]] این [[جهان]] بیکران، سالها و قرنهای متمادی که تنها [[خدا]] میداند – میگذشت و جز [[خدای بزرگ]] و آفریننده آن، موجودی نبود، سپس [[اراده]] [[ازلی]] [[حق تعالی]] بر آن تعلق گرفت که موجوداتی بیافریند و بدین منظور [[آسمانها]]، [[زمین]] و [[ستارگان]] را آفرید و آنها را در این فضای بیکران معلق فرمود. مجهولات ما درباره این پدیدهها فراوان است: | از [[عمر]] این [[جهان]] بیکران، سالها و قرنهای متمادی که تنها [[خدا]] میداند – میگذشت و جز [[خدای بزرگ]] و آفریننده آن، موجودی نبود، سپس [[اراده]] [[ازلی]] [[حق تعالی]] بر آن تعلق گرفت که موجوداتی بیافریند و بدین منظور [[آسمانها]]، [[زمین]] و [[ستارگان]] را آفرید و آنها را در این فضای بیکران معلق فرمود. مجهولات ما درباره این پدیدهها فراوان است: | ||
اولین مخلوق چه بوده یا از عمر [[آسمان]]، زمین و سایر موجودات جاندار وغیر جاندار چقدر میگذرد، زمین چیست و چگونه ایجاد شده و نخستین موجود زنده چگونه در آن پدید آمده است؟ سؤالهایی است که هنوز نظر قاطعی درباره هیچ کدام از آنها ابراز نشده و شاید قرنهای دیگری هم بگذرد و [[انسان]] نتواند جوابی برای آنها به دست آورد، یا حتی به عجز خود در این باره [[اقرار]] کند؛ چنان که «[[جان]] [[فقر]]» میگوید: | اولین مخلوق چه بوده یا از عمر [[آسمان]]، زمین و سایر موجودات جاندار وغیر جاندار چقدر میگذرد، زمین چیست و چگونه ایجاد شده و نخستین موجود زنده چگونه در آن پدید آمده است؟ سؤالهایی است که هنوز نظر قاطعی درباره هیچ کدام از آنها ابراز نشده و شاید قرنهای دیگری هم بگذرد و [[انسان]] نتواند جوابی برای آنها به دست آورد، یا حتی به عجز خود در این باره [[اقرار]] کند؛ چنان که «[[جان]] [[فقر]]» میگوید: |