پرش به محتوا

عدل جزائی: تفاوت میان نسخه‌ها

۴ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
به معنای [[دادگری]] [[خداوند]] در [[کیفر]] و [[پاداش]] [[بندگان]] هنگام [[رستاخیز]] است. [[خداوند]] به‌ [[نیکان]] و بدان یکسان نمی‌نگرد و با آنان همسان [[رفتار]] نمی‌کند. هرچند ممکن است از سرِ [[رحمت]] از خطای کسی درگذرد، اما [[نیکی]] [[آدمی]] را جز با [[نیکی]] عوض نمی‌دهد<ref>{{متن قرآن|إِلاَّ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ}}؛ سوره مؤمنون، آیه ۶.</ref>. هر چه در [[رستاخیز]] به [[بندگان]] رسد، بازتاب [[کردار]] خود آنان است<ref>{{متن قرآن| يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۳۰؛ {{متن قرآن| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ }}؛ سوره یس، آیه ۱۲.</ref>. بنابر [[تعالیم اسلامی]]، [[خداوند]] به [[نیکوکاران]] بیش از آنچه سزاوارند، [[پاداش]] می‌دهد و این "[[فضل]]" است که [[برتر]] از [[عدل]] و [[دادگری]] است<ref>{{متن قرآن|مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلاَ يُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ}}؛ سوره انعام، آیه ۱۶۰.</ref>. اما [[کیفر]] [[گناهکاران]] را به [[قدر]] گناهشان می‌دهد و بر آن نمی‌افزاید<ref>همان.</ref> و بلکه با [[رحمت]] و [[رأفت]] خویش از [[کیفر]] آنان می‌کاهد و این [[کیفر]]، سبک‌تر از [[کیفر]] عادلانه است<ref>{{متن قرآن|وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ }}؛ سوره شوری، آیه ۳۰.</ref>. بنابر [[روایات]] بزرگان [[معصوم]] {{ع}}، آنچه [[خداوند]] از آن درمی‌گذرد، بیش از آن است که مؤاخذه می‌کند<ref>البرهان فی تفسیر القرآن‌، ۴/ ۱۲۷؛ مبانی اندیشه اسلامی‌، ۸۰.</ref>.
به معنای [[دادگری]] [[خداوند]] در [[کیفر]] و [[پاداش]] [[بندگان]] هنگام [[رستاخیز]] است. [[خداوند]] به‌ [[نیکان]] و بدان یکسان نمی‌نگرد و با آنان همسان [[رفتار]] نمی‌کند. هرچند ممکن است از سرِ [[رحمت]] از خطای کسی درگذرد، اما [[نیکی]] [[آدمی]] را جز با [[نیکی]] عوض نمی‌دهد<ref>{{متن قرآن|إِلاَّ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ}}؛ سوره مؤمنون، آیه ۶.</ref>. هر چه در [[رستاخیز]] به [[بندگان]] رسد، بازتاب [[کردار]] خود آنان است<ref>{{متن قرآن| يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَهَا وَبَيْنَهُ أَمَدًا بَعِيدًا وَيُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَاللَّهُ رَؤُوفُ بِالْعِبَادِ }}؛ سوره آل عمران، آیه ۳۰؛ {{متن قرآن| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ }}؛ سوره یس، آیه ۱۲.</ref>. بنابر [[تعالیم اسلامی]]، [[خداوند]] به [[نیکوکاران]] بیش از آنچه سزاوارند، [[پاداش]] می‌دهد و این "[[فضل]]" است که [[برتر]] از [[عدل]] و [[دادگری]] است<ref>{{متن قرآن|مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلاَ يُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ}}؛ سوره انعام، آیه ۱۶۰.</ref>. اما [[کیفر]] [[گناهکاران]] را به [[قدر]] گناهشان می‌دهد و بر آن نمی‌افزاید<ref>همان.</ref> و بلکه با [[رحمت]] و [[رأفت]] خویش از [[کیفر]] آنان می‌کاهد و این [[کیفر]]، سبک‌تر از [[کیفر]] عادلانه است<ref>{{متن قرآن|وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ }}؛ سوره شوری، آیه ۳۰.</ref>. بنابر [[روایات]] بزرگان [[معصوم]] {{ع}}، آنچه [[خداوند]] از آن درمی‌گذرد، بیش از آن است که مؤاخذه می‌کند<ref>البرهان فی تفسیر القرآن‌، ۴/ ۱۲۷؛ مبانی اندیشه اسلامی‌، ۸۰.</ref>.


مجازات‌ها در [[فرهنگ اسلامی]]، بر سه گونه‌اند:
مجازات‌ها در فرهنگ اسلامی، بر سه گونه‌اند:
# '''مجازات‌های قراردادی:''' این دسته از مجازات‌ها، همانند مقررات جزائی [[جوامع]] بشری‌اند که قانونگذاران وضع می‌کنند. سود این دسته، آن است که با ایجاد [[رعب]] و [[وحشت]] [[مانع]] تکرار [[جرم]] می‌شوند و بدین روی، آنها را "تنبیه" نیز می‌نامند. سود دیگر آنها، تسلی خاطر ستمدیدگان است<ref>مجموعه آثار، ۱/ ۲۲۵.</ref>.
# '''مجازات‌های قراردادی:''' این دسته از مجازات‌ها، همانند مقررات جزائی [[جوامع]] بشری‌اند که قانونگذاران وضع می‌کنند. سود این دسته، آن است که با ایجاد [[رعب]] و [[وحشت]] [[مانع]] تکرار [[جرم]] می‌شوند و بدین روی، آنها را "تنبیه" نیز می‌نامند. سود دیگر آنها، تسلی خاطر ستمدیدگان است<ref>مجموعه آثار، ۱/ ۲۲۵.</ref>.
# '''مکافات [[دنیوی]]:''' مراد، مجازات‌هایی است که با [[جرم]] رابطه [[علی]] و معلولی دارند و نتیجه طبیعی [[اعمال]] انسان‌اند و آنها را "مکافات عمل" و "اثر وضعی [[گناه]]" نیز می‌گویند<ref>مجموعه آثار، ۱/ ۲۲۷.</ref>.
# '''مکافات [[دنیوی]]:''' مراد، مجازات‌هایی است که با [[جرم]] رابطه [[علی]] و معلولی دارند و نتیجه طبیعی [[اعمال]] انسان‌اند و آنها را "مکافات عمل" و "اثر وضعی [[گناه]]" نیز می‌گویند<ref>مجموعه آثار، ۱/ ۲۲۷.</ref>.
۱۱۳٬۰۷۵

ویرایش