افضلیت امام ناطق: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سال' به 'سال'
جز (جایگزینی متن - ' آنکه ' به ' آنکه ') |
جز (جایگزینی متن - 'سال' به 'سال') |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
البته چنان که گفتم، اینکه هر دو در آن سال در همه چیز برابر باشند، فرض بسیار نادر بلکه بدون دلیلی است. عبادت‌های دو [[امام]] را در نظر بگیرید. وقتی هم از [[عبادت]] [[سخن]] می‌گوییم، قلمرو وسیعی را دربر می‌گیرد: نمازهای [[واجب]] و مستحبی (هم در کمیت و هم در کیفیت)، روزه‌های مستحبی، کمک به [[بندگان خدا]]، و خلاصه هرچه که نامش را بتوان عبادت گذاشت. | البته چنان که گفتم، اینکه هر دو در آن سال در همه چیز برابر باشند، فرض بسیار نادر بلکه بدون دلیلی است. عبادت‌های دو [[امام]] را در نظر بگیرید. وقتی هم از [[عبادت]] [[سخن]] می‌گوییم، قلمرو وسیعی را دربر می‌گیرد: نمازهای [[واجب]] و مستحبی (هم در کمیت و هم در کیفیت)، روزه‌های مستحبی، کمک به [[بندگان خدا]]، و خلاصه هرچه که نامش را بتوان عبادت گذاشت. | ||
منکر نیستم که احتمال [[عقلی]] وجود دارد که هر دو مساوی باشند، اما دلیلی بر این احتمال وجود ندارد که [[اثبات]] کند آن دو امام در [[روز]] ۲۱ [[ماه رمضان]] | منکر نیستم که احتمال [[عقلی]] وجود دارد که هر دو مساوی باشند، اما دلیلی بر این احتمال وجود ندارد که [[اثبات]] کند آن دو امام در [[روز]] ۲۱ [[ماه رمضان]] سال ۴۱، هر دو دقیقاً به لحاظ کمی و کیفی به یک اندازه [[فضایل اخلاقی]] به دست آورده‌اند، و هر دو هم در [[امور دینی]] و نیز [[تدبیر]] [[جامعه]] کاملاً مساوی هستند. | ||
بر فرض که چنین احتمالی نیز در نظر گرفته شود، دست‌کم می‌توان این پیامد را برشمرد که امام [[صامت]]، به هنگام رسیدن امام [[ناطق]] به [[امامت]]، از او [[برتر]] نیست. | بر فرض که چنین احتمالی نیز در نظر گرفته شود، دست‌کم می‌توان این پیامد را برشمرد که امام [[صامت]]، به هنگام رسیدن امام [[ناطق]] به [[امامت]]، از او [[برتر]] نیست. | ||
خلاصه کنم. یکی از پیامدهای [[نظریه لزوم افضلیت امام]] بر دیگران آن است که نمی‌توان پذیرفت هنگام رسیدن امام ناطق به امامت، احدی از او برتر باشد. بر اساس این قاعده، [[امام حسین]] و [[امام سجاد]] {{عم}} در سال ۴۱ قمری از [[امام حسن]] {{ع}} برتر نبوده‌اند<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[افضلیت امام از منظر عقل و نقل (کتاب)|افضلیت امام از منظر عقل و نقل]]، ص ۲۶۱.</ref> | خلاصه کنم. یکی از پیامدهای [[نظریه لزوم افضلیت امام]] بر دیگران آن است که نمی‌توان پذیرفت هنگام رسیدن امام ناطق به امامت، احدی از او برتر باشد. بر اساس این قاعده، [[امام حسین]] و [[امام سجاد]] {{عم}} در سال ۴۱ قمری از [[امام حسن]] {{ع}} برتر نبوده‌اند<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[افضلیت امام از منظر عقل و نقل (کتاب)|افضلیت امام از منظر عقل و نقل]]، ص ۲۶۱.</ref> | ||