عصمت وحی: تفاوت میان نسخه‌ها

در اینکه صفت صدق، صفتی از [[صفات فعل]] خداست یا ذات او، بستگی به این دارد که [[کلام]] را جزء چه صفتی بدانیم. اگر کلام را از صفات فعلی بدانیم پیرو آن، صدق نیز در زمره اوصاف فعلی جای خواهد گرفت و چنانچه کلام را [[صفت ذات]] بدانیم، صدق نیز صفت ذاتی خداوند است. لکن با توجه به اینکه کلام، جزء صفات فعلی خداوند است؛ پس صدق نیز در شمار [[صفات فعل]] خواهد بود<ref>[[محمد سعیدی مهر|سعیدی مهر، محمد]]، [[آموزش کلام اسلامی (کتاب)|آموزش کلام اسلامی]]، ج۱، ص۲۷۹.</ref>.

جهت اثبات صادق بودن ارسال کننده وحی به برخی ادله عقلی استناد شده که اهم آنها به شرح ذیل است:

# دروغ و کذب که [[ضد]] صدق است از نظر هر [[عقل]] سلیمی [[زشت]] و [[قبیح]] است [[خداوند]] چون [[حکیم]] است هیچ کار زشت و قبیحی انجام نمی‌دهد بنابراین از هر گونه [[کذب]] و [[دروغ‌گویی]] [[پاک]] و [[منزه]] بوده<ref>حلی، حسن بن یوسف مطهر، کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، ص۲۹۰.</ref> و محال است که [[دروغ]] بگوید هرگاه دروغ گفتن خداوند محال باشد [[صدق]] و راست گویی او ضروری می‌گردد بنابراین همه [[اخبار]] [[الهی]] راست و [[مطابق واقع]] است.