کارکردهای عصمت معصومان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «== معناشناسی عصمت == === معنای لغوی === عصمت، واژهای عربی و از ماده {{عربی|«عَصِمَ يَعْصِمُ»}} است که در لغت سه معنا برای آن ذکر شده؛ یکی: {{عربی|«مَسَکَ»}} به معنای حفظ و نگهداری<ref>راغب اصفهانی این معنا را برای واژه «عَصَمَ» آورده و میگوید: {{عر...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
نکته دیگر در مورد [[حجیّت]] حکمی که از سیره [[استنباط]] میشود این است که این [[حکم]] خاص [[زمان]] [[معصوم]] نیست، بلکه در امتداد عصرهای مختلف تا آن سیره وجود دارد، مورد امضای شارع است و شامل زمان بعد از معصوم نیز میشود. نکته آخر نیز این است که همزمانی و معاصرت سیره عقلایی با عصر معصوم شرط اساسی [[امضا]] و [[تأیید]] شارع است. اگر سیره، جدید و متأخر از زمان معصوم باشد نمیتوان حجیّت آن و امضای شارع نسبت به آن را نتیجه گرفت. | نکته دیگر در مورد [[حجیّت]] حکمی که از سیره [[استنباط]] میشود این است که این [[حکم]] خاص [[زمان]] [[معصوم]] نیست، بلکه در امتداد عصرهای مختلف تا آن سیره وجود دارد، مورد امضای شارع است و شامل زمان بعد از معصوم نیز میشود. نکته آخر نیز این است که همزمانی و معاصرت سیره عقلایی با عصر معصوم شرط اساسی [[امضا]] و [[تأیید]] شارع است. اگر سیره، جدید و متأخر از زمان معصوم باشد نمیتوان حجیّت آن و امضای شارع نسبت به آن را نتیجه گرفت. | ||
اگر اشکال شود که [[سکوت امام]] عصر {{ع}} میتواند جایگزین امضای سیره باشد، پاسخ میدهیم که هیچ کدام از پایههای حجیّت سیره عقلایی در اینجا وجود ندارد؛ زیرا [[امام غایب]] هیچ تکلیفی برای [[امر به معروف و نهی از منکر]] ندارد و [[لزوم]] [[تعلیم]] [[جاهل]] برای [[امام]] در پرده [[غیبت]] فعلیت پیدا نمیکند و غرض از [[تشریع]] و لزوم [[حفاظت]] از آن در [[زمان غیبت]] برای معصوم در حال غیبت همچون امام حاضر تحقق نمییابد و استظهار چنین نقض غرضی محل اشکال است؛ بنابراین سیرهای که به زمان [[حضور معصوم]] متصل نمیشود، حجیّتی ندارد<ref>محمدباقر صدر، دروس فی علم الاصول، الحلقة الثانیه، ج۱، ص۱۸۳ - ۱۸۴.</ref>»<ref>[[بهروز مینایی|مینایی، بهروز]]، [[اندیشه کلامی عصمت (کتاب)|اندیشه کلامی عصمت]]، ص ۳۸۴.</ref> | اگر اشکال شود که [[سکوت امام]] عصر {{ع}} میتواند جایگزین امضای سیره باشد، پاسخ میدهیم که هیچ کدام از پایههای حجیّت سیره عقلایی در اینجا وجود ندارد؛ زیرا [[امام غایب]] هیچ تکلیفی برای [[امر به معروف و نهی از منکر]] ندارد و [[لزوم]] [[تعلیم]] [[جاهل]] برای [[امام]] در پرده [[غیبت]] فعلیت پیدا نمیکند و غرض از [[تشریع]] و لزوم [[حفاظت]] از آن در [[زمان غیبت]] برای معصوم در حال غیبت همچون امام حاضر تحقق نمییابد و استظهار چنین نقض غرضی محل اشکال است؛ بنابراین سیرهای که به زمان [[حضور معصوم]] متصل نمیشود، حجیّتی ندارد<ref>محمدباقر صدر، دروس فی علم الاصول، الحلقة الثانیه، ج۱، ص۱۸۳ - ۱۸۴.</ref>»<ref>[[بهروز مینایی|مینایی، بهروز]]، [[اندیشه کلامی عصمت (کتاب)|اندیشه کلامی عصمت]]، ص ۳۸۴.</ref> | ||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} |