تفویض امر دین به امام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[روایت]] اول:''' [[اسحاق]] بن [[عمار]] در روایتی صحیح از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] کرد که فرمودند: "خدای تبارک پیغمبرش را [[تربیت]] کرد و چون به آنجا که [[خدا]] می‌خواست رسید، درباره او فرمود "تو بر خُلق بزرگی [[استوار]] هستی". سپس امر دینش را به او واگذاشت و فرمود: "آنچه را رسولْ برای شما آورده، بگیرید و از آنچه منعتان کرده باز ایستید". خدای عزّوجلّ سهام [[ارث]] را معین کرد و برای جد ميت چیزی قرار نداد. [[رسول خدا]] {{صل}} ششیکم [[مال]] میت را بهره او ساخت. [[خداوند]] نیز این را برای او اجازه داد. برای همین است که خدای عزّوجلّ فرماید: این است [[بخشش]] بیحساب ما؛ خواهی بده و خواهی نگهدار».<ref>{{عربی|"إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَدَّبَ نَبِيَّهُ {{صل}}. فَلَمَّا انْتَهَى بِهِ إِلَى مَا أَرَادَ قَالَ لَهُ: إِنَّكَ لَعَلىٰ خُلُقٍ عَظِيمٍ. فَفَوَّضَ إِلَيْهِ دِينَهُ فَقَالَ: وَ مٰا آتٰاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مٰا نَهٰاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا. وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ فَرَضَ الْفَرَائِضَ وَ لَمْ يَقْسِمْ لِلْجَدِّ شَيْئاً وَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} أَطْعَمَهُ السُّدُسَ فَأَجَازَ اللَّهُ جَلَّ ذِكْرُهُ لَهُ ذَلِكَ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ: هٰذٰا عَطٰاؤُنٰا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسٰابٍ"}} (محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱، ص۲۶۷؛ محمد بن حسن صفار قمی، بصائر الدرجات، ص۳۷۹).</ref>