پرش به محتوا

افزایش علم معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۸: خط ۱۸:
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}<br />'''[[افزایش علم معصوم به چه معناست؟ (پرسش)|افزایش علم معصوم به چه معناست؟]]'''{{پایان}}
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول ={{وسط‌چین}}<br />'''[[افزایش علم معصوم به چه معناست؟ (پرسش)|افزایش علم معصوم به چه معناست؟]]'''{{پایان}}
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F8FBF9| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}}
|تاریخ بایگانی| منبع = <small>[[علم معصوم (پرسش)|(پرسمان علم معصوم)]]</small>| تراز = راست| عرض = ۱۰۰px| اندازه خط = ۱۳px|رنگ پس‌زمینه=#F8FBF9| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = وسط}}
:::::*افزایش پذیری علم معصوم دو معنا دارد:
*افزایش پذیری علم معصوم دو معنا دارد:
:::::#نوعی از علومی که دائماً به امام{{ع}} افزوده می‌شود، همان سیر نفس امام در عالم کلیات و تجلی اسماء کلیه الهیه است. طبق روایات در شب‌های جمعه [[امامان]]{{عم}} به عرش الهی می‌روند و بازمی‌گردند و بر قلوبشان علومی خاص افاضه می‌شود؛ شاید این علوم از این دست باشد. از امام صادق{{ع}} نقل شده که فرمودند:<ref>[[علامه مجلسی|مجلسی، محمدباقر]]، بحار‌الأنوار، ج ‌۲۶، ص ۸۸</ref> «به درستی که برای ما در شب‌های جمعه جایگاه ویژه‌ای می‌باشد. عرض کردم فدایت شوم، کدام جایگاه؟ فرمود به فرشتگان و پیامبران و اوصیای مرده و ارواح اوصیاء و وصی در میان شما اذن داده می‌شود که به آسمان عروج نمایند، پس ایشان یک هفته گرد عرش پروردگارشان می‌گردند و طواف می‌نمایند (...) سپس پشت هر ستونی دو رکعت نماز به جای می‌آورند. بعد همه می‌روند؛ پس فرشتگان پس از تلاش فراوانی که خداوند متعال قرار داده منصرف گردیده می‌روند، هم چنین پیامبران و اوصیا و ارواح زندگان منصرف می‌گردند در حالی که بسیار شگفت‌زده می‌باشند و برای خود بسیار شادامانند. به [[وصی]] و اوصیاء الهامی از علم [[الهام]] شده است، علمی بسیار و سرشار که هیچ کس از ایشان شادمان تر نیست ... .»<ref>ر.ک. [[محمد حسن وکیلی|وکیلی، محمد حسن]]، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟</ref>
#نوعی از علومی که دائماً به امام{{ع}} افزوده می‌شود، همان سیر نفس امام در عالم کلیات و تجلی اسماء کلیه الهیه است. طبق روایات در شب‌های جمعه [[امامان]]{{عم}} به عرش الهی می‌روند و بازمی‌گردند و بر قلوبشان علومی خاص افاضه می‌شود؛ شاید این علوم از این دست باشد. از امام صادق{{ع}} نقل شده که فرمودند:<ref>[[علامه مجلسی|مجلسی، محمدباقر]]، بحار‌الأنوار، ج ‌۲۶، ص ۸۸</ref> «به درستی که برای ما در شب‌های جمعه جایگاه ویژه‌ای می‌باشد. عرض کردم فدایت شوم، کدام جایگاه؟ فرمود به فرشتگان و پیامبران و اوصیای مرده و ارواح اوصیاء و وصی در میان شما اذن داده می‌شود که به آسمان عروج نمایند، پس ایشان یک هفته گرد عرش پروردگارشان می‌گردند و طواف می‌نمایند (...) سپس پشت هر ستونی دو رکعت نماز به جای می‌آورند. بعد همه می‌روند؛ پس فرشتگان پس از تلاش فراوانی که خداوند متعال قرار داده منصرف گردیده می‌روند، هم چنین پیامبران و اوصیا و ارواح زندگان منصرف می‌گردند در حالی که بسیار شگفت‌زده می‌باشند و برای خود بسیار شادامانند. به [[وصی]] و اوصیاء الهامی از علم [[الهام]] شده است، علمی بسیار و سرشار که هیچ کس از ایشان شادمان تر نیست ... .»<ref>ر.ک. [[محمد حسن وکیلی|وکیلی، محمد حسن]]، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟</ref>
:::::#نوع دیگر از علومی که افزوده می‌شود، علم به حقائق مادی و خصوصیات عالم طبع است که به تناسب شرائط زمان و مکان از باطن امام بر ظاهر تنزل می‌کند، و امام بدان تفصیلاً و در عالم ظاهر آگاه می‌شوند. این علوم در قالب انواع گوناگونی از مکاشفات سمعی و بصری و غیرحسی برای [[ائمه]] تحقق پیدا می‌کند. از ابی بصیر نقل شده گفت:<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر‌الدرجات، ج ۱، ص ۲۳۲</ref> شنیدم [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: «به تحقیق به ما در شب و روز افزوده می‌شود، که اگر به ما افزوده نگردد هر آنچه نزد ماست به اتمام خواهد رسید.» ابو بصیر گفت: "فدایتان گردم چه کسی آن را نزد شما می‌آورد؟" امام فرمود: «به تحقیق از میان ما کسانی هستند که آن را می‌نگرند، و از میان ما کسانی هستند که علم در دل ایشان به شکل مفصل قرار می‌گیرد، و از میان ما کسانی هستند که با گوش خود می‌شنود مانند صدای زنجیری که به لب تشت می‌کشند.» به ایشان عرض کردم: "چه کسی آن علم را برای شما می‌آورد،" فرمود: «مخلوقی که با عظمت تر از حضرت جبرئیل و میکائیل است.»<ref>ر.ک. [[محمد حسن وکیلی|وکیلی، محمد حسن]]، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟</ref>
#نوع دیگر از علومی که افزوده می‌شود، علم به حقائق مادی و خصوصیات عالم طبع است که به تناسب شرائط زمان و مکان از باطن امام بر ظاهر تنزل می‌کند، و امام بدان تفصیلاً و در عالم ظاهر آگاه می‌شوند. این علوم در قالب انواع گوناگونی از مکاشفات سمعی و بصری و غیرحسی برای [[ائمه]] تحقق پیدا می‌کند. از ابی بصیر نقل شده گفت:<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائر‌الدرجات، ج ۱، ص ۲۳۲</ref> شنیدم [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: «به تحقیق به ما در شب و روز افزوده می‌شود، که اگر به ما افزوده نگردد هر آنچه نزد ماست به اتمام خواهد رسید.» ابو بصیر گفت: "فدایتان گردم چه کسی آن را نزد شما می‌آورد؟" امام فرمود: «به تحقیق از میان ما کسانی هستند که آن را می‌نگرند، و از میان ما کسانی هستند که علم در دل ایشان به شکل مفصل قرار می‌گیرد، و از میان ما کسانی هستند که با گوش خود می‌شنود مانند صدای زنجیری که به لب تشت می‌کشند.» به ایشان عرض کردم: "چه کسی آن علم را برای شما می‌آورد،" فرمود: «مخلوقی که با عظمت تر از حضرت جبرئیل و میکائیل است.»<ref>ر.ک. [[محمد حسن وکیلی|وکیلی، محمد حسن]]، علم غیب امام(تبیین دیدگاه اعتدالی و صحیح)، صفحه؟؟؟</ref>


==رابطۀ افزایش پذیری علم معصوم با [[علم تام]] او==
==رابطۀ افزایش پذیری علم معصوم با [[علم تام]] او==
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش