پرش به محتوا

حجر بن قیس همدانی مدری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۴: خط ۵۴:
روزی [[حضرت علی]] {{ع}} به او فرمود: ای حجر، بعد از من، تو را وا می‌دارند که مرا [[لعن]] کنی، و تو مرا [[لعن]] کن، اما هرگز از من [[برائت]] نجوی<ref>{{متن حدیث|یا حُجْرُ بْنُ عَدِيٍّ إنک، تقام بعدی فتؤمر بلعنی فالعنی ولا تبرأ منی}}</ref>.
روزی [[حضرت علی]] {{ع}} به او فرمود: ای حجر، بعد از من، تو را وا می‌دارند که مرا [[لعن]] کنی، و تو مرا [[لعن]] کن، اما هرگز از من [[برائت]] نجوی<ref>{{متن حدیث|یا حُجْرُ بْنُ عَدِيٍّ إنک، تقام بعدی فتؤمر بلعنی فالعنی ولا تبرأ منی}}</ref>.


[[عبدالله بن طاووس]] می‌گوید: پدرم طاووس گفت: من زنده بودم و دیدم که [[حجر بن قیس]] را به [[دستور]] [[احمد بن ابراهیم]] از [[خلفای بنی امیه]]، به [[مسجد]] آوردند و به او گفتند که یکی از این دو [[راه]] را [[انتخاب]] کند: یا [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} را [[لعن]] کند، یا این که به دار آویخته شود. [[حجر بن قیس]] درخواست او را پذیرفت، اما توریه کرد و لذا خطاب به [[مردم]] گفت: "[[امیر]] ([[احمد بن ابراهیم]]) به من [[دستور]] داده است که [[علی]] {{ع}} را [[لعن]] کنم، پس همه شما او را [[لعنت]] کنید و [[خداوند]] هم او را [[لعنت]] کند"<ref>{{عربی|أما إن الأمیر أحمد بن إبراهیم أمرنی أن ألعن علیا فالعنوه لعنه الله}}</ref>. طاووس گوید: [[حجر بن قیس]] در این [[لعن]]، [[خلیفه]] را قصد کرد، اما [[خداوند]]، آن چنان مهر [[غفلت]] بر [[دل]] آن [[مردم]] نهاد که حتی یک نفر از آنان متوجه منظور وی - [[لعن]] [[احمد بن ابراهیم]] - نشدند<ref>مستدرک حاکم، ج۲، ص۳۹۰.</ref>.
[[عبدالله بن طاووس]] می‌گوید: پدرم طاووس گفت: من زنده بودم و دیدم که [[حجر بن قیس]] را به [[دستور]] [[احمد بن ابراهیم]] از [[خلفای بنی امیه]]، به [[مسجد]] آوردند و به او گفتند که یکی از این دو [[راه]] را [[انتخاب]] کند: یا [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} را [[لعن]] کند، یا این که به دار آویخته شود. [[حجر بن قیس]] درخواست او را پذیرفت، اما توریه کرد و لذا خطاب به [[مردم]] گفت: «[[امیر]] ([[احمد بن ابراهیم]]) به من [[دستور]] داده است که [[علی]] {{ع}} را [[لعن]] کنم، پس همه شما او را [[لعنت]] کنید و [[خداوند]] هم او را [[لعنت]] کند»<ref>{{عربی|أما إن الأمیر أحمد بن إبراهیم أمرنی أن ألعن علیا فالعنوه لعنه الله}}</ref>. طاووس گوید: [[حجر بن قیس]] در این [[لعن]]، [[خلیفه]] را قصد کرد، اما [[خداوند]]، آن چنان مهر [[غفلت]] بر [[دل]] آن [[مردم]] نهاد که حتی یک نفر از آنان متوجه منظور وی - [[لعن]] [[احمد بن ابراهیم]] - نشدند<ref>مستدرک حاکم، ج۲، ص۳۹۰.</ref>.


[[حجر بن قیس مدری]] [[نقل]] می‌کند که: شبی در [[خدمت]] [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} خوابیدم، در نیمه‌های [[شب]] دیدم که [[حضرت]] [[نماز]] می‌خواند و چون به این [[آیه شریفه]] رسید: {{متن قرآن|أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ * أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ}}<ref>«آیا آبی را که فرو می‌ریزید، دیده‌اید؟ * آیا شما آن را می‌آفرینید یا آفریننده ماییم؟» سوره واقعه، آیه ۵۸-۵۹.</ref>. پس از آن گفت: بلکه تو ای [[پروردگار]]، [[خالق]] و آفریدگاری و این جمله را سه مرتبه تکرار کرد<ref>{{متن حدیث|بل أنت یارب – ثلاثا -}}؛ ممکن است حضرت این آیات را در قنوت نماز خوانده است و اگر هم به جای سوره در نماز میخوانده، چون نماز مستحبی بوده به طریقی که نقل شده است، مانعی ندارد.</ref>. بعد [[حضرت]] در [[نماز]] خود این [[آیه]] را خواند: {{متن قرآن|أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ * أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ * أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ * أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ * أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ}}<ref>«آیا آنچه را می‌کارید، دیده‌اید؟ * آیا شما آن را می‌رویانید یا رویاننده ماییم؟ * آیا آبی را که می‌نوشید، دیده‌اید؟ * آیا آتشی را که می‌افروزید دیده‌اید؟ * آیا درخت آن را شما آفریده‌اید یا آفریننده ماییم؟» سوره واقعه، آیه ۶۳-۶۴-۶۸-۷۱-۷۲.</ref>.
[[حجر بن قیس مدری]] [[نقل]] می‌کند که: شبی در [[خدمت]] [[امیرالمؤمنین علی]] {{ع}} خوابیدم، در نیمه‌های [[شب]] دیدم که [[حضرت]] [[نماز]] می‌خواند و چون به این [[آیه شریفه]] رسید: {{متن قرآن|أَفَرَأَيْتُمْ مَا تُمْنُونَ * أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ}}<ref>«آیا آبی را که فرو می‌ریزید، دیده‌اید؟ * آیا شما آن را می‌آفرینید یا آفریننده ماییم؟» سوره واقعه، آیه ۵۸-۵۹.</ref>. پس از آن گفت: بلکه تو ای [[پروردگار]]، [[خالق]] و آفریدگاری و این جمله را سه مرتبه تکرار کرد<ref>{{متن حدیث|بل أنت یارب – ثلاثا -}}؛ ممکن است حضرت این آیات را در قنوت نماز خوانده است و اگر هم به جای سوره در نماز میخوانده، چون نماز مستحبی بوده به طریقی که نقل شده است، مانعی ندارد.</ref>. بعد [[حضرت]] در [[نماز]] خود این [[آیه]] را خواند: {{متن قرآن|أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ * أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ * أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ * أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ * أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ}}<ref>«آیا آنچه را می‌کارید، دیده‌اید؟ * آیا شما آن را می‌رویانید یا رویاننده ماییم؟ * آیا آبی را که می‌نوشید، دیده‌اید؟ * آیا آتشی را که می‌افروزید دیده‌اید؟ * آیا درخت آن را شما آفریده‌اید یا آفریننده ماییم؟» سوره واقعه، آیه ۶۳-۶۴-۶۸-۷۱-۷۲.</ref>.


باز [[حضرت]] سه بار گفت: "پروردگارا تو درخت و [[آتش]] را آفریده‌ای، تو آفریده‌ای، تو آفریده‌ای"<ref>مستدرک حاکم، ج۲، ذیل تفسیر سوره واقعه، ص۵۱۸ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۸۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۱۵-۴۱۶.</ref>
باز [[حضرت]] سه بار گفت: «پروردگارا تو درخت و [[آتش]] را آفریده‌ای، تو آفریده‌ای، تو آفریده‌ای»<ref>مستدرک حاکم، ج۲، ذیل تفسیر سوره واقعه، ص۵۱۸ و اعیان الشیعه، ج۴، ص۵۸۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۱۵-۴۱۶.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۲۴٬۴۴۴

ویرایش