عصمت امام در معارف و سیره امام باقر: تفاوت میان نسخه‌ها

| پرسش مرتبط  = عصمت (پرسش)

}}

بحث از '''[[عصمت امام]] در [[معارف]] و [[سیره امام باقر]]{{ع}}''' از جمله موضوعاتی است که در مجامع [[روایی]] [[امامیه]] قابل مشاهده بوده و روایاتی از آن حضرت در خصوص اصل مسأله [[عصمت انبیا]] و [[ائمه]]{{ع}}، [[موهوبی]] بودن آن و نیز اشاره به [[گستره عصمت]] ایشان نقل شده است. از آنجا که در عصر آن حضرت، مجال بیشتری جهت پرداختن به این مباحث و بحث و [[گفتگو]] در [[ارتباط]] با آن به واسطه [[سقوط]] [[بنی امیه]] و به [[قدرت]] رسیدن [[عباسیان]]، به وجود آمد، [[امام باقر]]{{ع}} نیز از این [[فرصت]] استفاده کرده و با تشکیل حلقه‌های [[علمی]] به [[تربیت]] شاگردانی جهت احیای [[علوم]] خویش پرداختند. به همین جهت در این [[عصر روایات]] بسیاری در حوزه‌ها و ابواب مختلف به ویژه [[کلام اسلامی]] از آن حضرت نقل شده که در این میان، بخشی از آن [[روایات]] به معرفی [[امام]] و اوصاف و [[شئون]] او اختصاص دارد که [[عصمت]] از جمله آنها است.

[[امام]] {{ع}} در این بیان، نه تنها به تقریر اصل [[عصمت پیامبران]] می‌پردازد، بلکه به [[قلمرو عصمت]] ایشان نیز اشاره می‌کند و پیامبران را کسانی می‌شمرد که از همه [[گناهان کبیره]] و [[صغیره]] معصوم‌اند.

از این [[روایت]] برمی‌آید که مفهوم [[عصمت]] در آن، تنها بر عصمت از گناه اطلاق شده است؛ اما برخلاف بسیاری از روایات بر عمومیت آن برای گناهان کبیره و صغیره نیز تأکید شده است.

== منابع ==

{{منابع}}