اضطرار در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

اضطرار در کلمات [[اصحاب]] در مقابل [[اختیار]] و اکراه قرار دارد. اکراه، اجبار و اضطرار هر سه از عناوین ثانویه بوده، عنوان [[شرعی]] فعل را از [[حرمت]] به [[اباحه]] [[تغییر]] داده به تبع آن، [[مسئولیت]] [[پیش‌بینی]] شده را نیز زایل می‌کنند، تفاوت عمده میان اضطرار و اجبار از حیث وجود و عدم قصد و [[اراده]] است؛ با این توضیح که در اجبار، قصد و اراده نسبت به شخص مجبور منتفی است و شخص کاملاً فاقد اراده می‌شود و همانند ابزاری در اختیار دیگری است و در اکراه منشأ آن، حادثه و عاملی بیرونی مانند تهدید [[ظالم]] است و فرد اکراه شده برای [[رهایی]] از آن تهدید بیرونی قصد می‌کنند و فعل را انجام می‌دهد. در حالی که اضطرار، برآمده از عاملی درونی و [[نفسانی]] مانند [[گرسنگی]]، [[تشنگی]] و [[بیماری]] است که به دنبال آن [[خوف]] [[هلاکت]] یا بیماری باشد و شخص [[مضطر]] با قصد و اراده[[دست]] به ارتکاب فعل [[محرّم]] می‌زند.