تاریخچه مسجد جمکران چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر = [[مهدویت]] /  [[امامت و ولایت امام مهدی]] / [[امامت امام مهدی]] /  [[دلایل اثبات امامت امام مهدی]]

| مدخل اصلی = [[مسجد جمکران]]

| مدخل وابسته =  

| پاسخ‌دهنده = ۳ پاسخ

'''تاریخچه [[مسجد جمکران]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

== پاسخ نخست ==

«شخصی به نام [[شیخ]] [[حسن بن مثله جمکرانی]] می‌گوید: من شب سه‌‌‌شنبه، روز هفدهم [[ماه مبارک رمضان]] سال ۳۹۳ هجری قمری در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه صدای در منزل را شنیدم درب منزل رفتم دیدم جماعتی از [[مردم]] به در خانه من آمدند و مرا از [[خواب]] بیدار کردند و گفتند برخیز و طلب [[امام مهدی]] {{ع}} را [[اجابت]] کن که تو را می‌خواند. آنها مرا به محلی که اکنون [[مسجد]] است آوردند. وقتی که خوب نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن گسترده شده و [[جوانی]] در حدود سی‌‌‌ساله بر آن تخت تکیه بر بالش کرده و پیرمردی هم پیش او نشسته است. آن پیر [[حضرت]] [[خضر]] {{ع}} بود. پس آن پیر مرا بنشاند.

[[حسن بن مثله جمکرانی|حسن بن مثله]] می‌گوید: عرض کردم ای مولا و سرورم، لازم است که من [[دلیل]] و نشانه‌ای داشته باشم تا [[مردم]] حرف مرا قبول کنند. [[حضرت]] فرمود: نه، تو برو و آن [[رسالت]] را انجام بده، ما خودمان نشانه‌هایی برای آن قرار می‌دهیم. پیش [[سید]] [[ابو الحسن]] برو و به او بگو [[حسن]] مسلم را احضار کند و سود چند ساله‌ای را که از [[زمین]] به‌دست آورده است وصول کند و با آن [[پول]]، [[مسجد]] را بنا کند... [[حسن بن مثله جمکرانی|حسن بن مثله]] می‌گوید: چون مقداری راه رفتم، دوباره مرا بازخواند و فرمود: بزی در گله [[جعفر]] کاشانی است. آن را خریداری کن و بدین مکان بیاور، آن را بکش و بر بیماران [[انفاق]] کن، هر [[بیمار]] و مریضی از آن گوشت بخورد، [[حق تعالی]] او را شفا خواهد داد. من سپس به خانه برگشتم و تمامی شب را در [[اندیشه]] بودم، تا این‌که [[نماز صبح]] را خواندم و به سراغ [[علی]] منذر رفته و ماجرای شب گذشته را برای او [[نقل]] کردم و با او به همان موضع شب گذشته رفتیم.

وقتی که رسیدیم، زنجیرهایی را دیدم که طبق فرموده [[امام مهدی|امام]] {{ع}} حدود بنای [[مسجد]] را نشان می‌داد، سپس به [[قم]] نزد [[سید ابوالحسن رضا]] رفتیم، و چون به خانه او رسیدیم، خادمان او گفتند که او بعد از [[سحر]] در [[انتظار]] شماست و تو از [[جمکران]] هستی، به او گفتم: آری. پس به درون خانه رفتم و [[سید]] مرا گرامی داشت و بسیار [[احترام]] نمود و به من گفت: ای [[حسن بن مثله جمکرانی|حسن بن مثله]]، من در [[خواب]] بودم که شخصی خطاب به من فرمود: [[حسن بن مثله]] نامی از [[جمکران]] پیش تو می‌آید، هرچه گوید [[تصدیق]] کن و به سخنش [[اعتماد]] کن که سخن او سخن ماست. از هنگام بیدار شدن تا این ساعت [[منتظر]] تو بودم. [[حسن]] ماجرای شب گذشته را تعریف نمود.

[[سید]] بلافاصله فرمود تا اسب‌ها را زین نهادند و بیرون آورده سوار شدند. وقتی به نزدیک روستای [[جمکران]] رسیدند، بین راه گله [[جعفر]] کاشانی را دیدند، [[حسن بن مثله جمکرانی|حسن بن مثله]] به میان گله رفت و آن بز که از پس همه گوسفندان می‌آمد، پیش [[حسن]] دوید. [[جعفر]] [[سوگند]] یاد کرد که این بز در گله من نبوده و تاکنون آن را ندیده بودم، به‌‌‌هرحال آن بز را به [[مسجد]] آورده و [[ذبح]] نمودند و چون [[بیماری]] از گوشت آن می‌خورد، با [[عنایت خداوند]] تبارک و تعالی و [[الطاف]] [[حضرت]] [[امام مهدی|بقیة اللّه]] {{ع}} شفا می‌یافت.

 

 

 

 

 

 

 

«[[شیخ]] [[حسن بن مثله جمکرانی]] گوید: من شب سه‏ شنبه، هفدهم [[ماه مبارک رمضان]] سال ۳۹۳ هجری قمری در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتی از [[مردم]] به در خانه من آمدند و مرا از [[خواب]] بیدار کردند و گفتند برخیز و طلب [[امام مهدی]] {{ع}} را [[اجابت]] کن، که تو را می‌‏‏خواند. آنها مرا به محلّی که اکنون [[مسجد]] است آوردند. وقتی که خوب نگاه کردم، تختی دیدم که فرشی نیکو بر آن گسترده شده، و [[جوانی]] سی ساله بر آن تخت، تکیه بر بالش کرده و [[پیری]] هم پیش او نشسته است، آن پیر [[حضرت خضر]] {{ع}} بود. پس آن پیر مرا بنشاند. [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} مرا به نام خود خواند و فرمود: برو به [[حسن]] مسلم، که در این [[زمین]] [[کشاورزی]] می‌‏‏کرد، بگو که این [[زمین]] شریفی است و حق‏‌تعالی آن را از زمین‌های دیگر [[برگزیده]] است و دیگر نباید در آن [[کشاورزی]] کنند. [[حسن بن مثله]] عرض کرد: ای مولا و سرورم، لازم است که من [[دلیل]] و نشانه‏‌ای داشته‏ باشم تا [[مردم]] حرف مرا قبول کنند. [[حضرت]] فرمود: نه: تو برو و آن [[رسالت]] را انجام بده، ما خودمان نشانه‏‌هایی برای آن قرار می‌‏دهیم. پیش [[سید]] [[ابو الحسن]] برو و به او بگو [[حسن]] مسلم را احضار کند، و سود چند ساله را که از [[زمین]] به دست آورده است وصول کند و با آن [[پول]] [[مسجد]] را بنا کند ... [[حسن بن مثله]] می‌‏گوید: چون مقداری راه رفتم، دوباره مرا بازخواند و فرمودند: بزی در گلّه [[جعفر]] کاشانی است، آن را خریداری کن و بدین وضع بیاور، آن را بکش و بر بیماران [[انفاق]] کن، هر [[بیماری]] و مریضی که از گوشت آن بخورد، حق‏ تعالی او را شفا دهد. وی گوید: من سپس به خانه بازگشتم و تمام شب را در [[اندیشه]] بودم، تا اینکه [[نماز صبح]] خوانده به سراغ [[علی]] منذر رفتم و ماجرای شب گذشته را برای او [[نقل]] کردم و با او به همان موضع شب گذشته رفتم. وقتی که رسیدیم، زنجیرهایی را دیدیم که طبق فرموده [[امام]] {{ع}} حدود بنای [[مسجد]] را نشان می‌‏‏داد؛ سپس به [[قم]]، نزد [[سید]] [[ابو الحسن]] [[رضا]] رفتیم، و چون به خانه او رسیدیم، خادمان او گفتند که او بعد از [[سحر]] در [[انتظار]] شماست و تو از [[جمکران]] هستی. به او گفتم: آری، پس به درون خانه رفتم، [[سید]] مرا گرامی داشت و بسیار [[احترام]] نمود و به من گفت: ای [[حسن بن مثله]]، من در [[خواب]] بودم که شخصی خطاب به من فرمود: [[حسن بن مثله]] نامی، از [[جمکران]] پیش تو می‌‏‏آید، هرچه گوید [[تصدیق]] کن و به سخنش [[اعتماد]] کن که سخن او سخن ماست. از هنگام بیدار شدن تا این ساعت [[منتظر]] تو بودم. [[حسن]] ماجرای شب گذشته را تعریف نمود.

 

| پاسخ = '''پژوهشگران مؤسسه آینده روشن'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:

 

«در کتاب [[نجم الثاقب فی احوال الامام الغائب (کتاب)|نجم الثاقب]] [[محدث نوری]] به‌طور مفصل تاریخچه [[مسجد مقدس جمکران]] آمده است، اما در این‌جا به صورت مختصر بیان می‌کنیم: [[شیخ]] [[حسن بن مثله]] جمکرانی می‌گوید: من شب سه‌شنبه هفدهم [[ماه مبارک رمضان]] سال ۲۷۳ﻫ.ق در خانه خود خوابیده بودم که ناگهان عده‌ای از [[مردم]] به در خانه من آمدند و در حالی که نیمی از شب گذشته بود مرا بیدار کردند و گفتند: برخیز و خواسته [[امام مهدی]] {{ع}} را [[اجابت]] کن که تو را می‌خواند. [[حسن بن مثله]] جمکرانی می‌گوید: برخاستم و به در خانه آمدم.

 

جماعتی از بزرگان را دیدم؛ [[سلام]] کردم، جواب دادند و آنگاه مرا آوردند تا جایگاهی که اکنون [[مسجد]] است. دیدم تختی گذاشته‌اند و فرشی بر آن پهن کرده‌اند و...؛ [[جوانی]] سی‌ساله بر آن بالش‌ها تکیه کرده و شخصی پیر در مقابل او نشسته و کتابی در دست گرفته و می‌خواند. آن پیرمرد [[حضرت خضر]] بود. آن پیرمرد مرا نشاند و [[امام]] به من فرمود: برو و به [[حسن بن مسلم]] بگو که تو چند سال است که در این [[زمین]] می‌کاری و ما خراب می‌کنیم و پنج سال است که زراعت می‌کنی و امسال دوباره زراعت کردی، دیگر اجازه نداری که در این [[زمین]] زراعت کنی و باید هر نفعی که از این [[زمین]] برده‌ای، برگردانی تا در این مکان [[مسجد]] بنا کنند. به او بگو: حق‌تعالی این [[زمین]] را از میان زمین‌های دیگر [[برگزیده]] است و تو آن را همراه [[زمین]] خود گرفتی و حال آنکه [[خداوند]] به سبب این عمل تو، دو پسر جوانت را از تو گرفت و تو بیدار نشدی.

 

[[حسن بن مثله]] گفت: ای مولای من، باید [[دلیل]] و نشانی بر گفته شما داشته باشم تا [[مردم]] حرف مرا [[تصدیق]] کنند. [[حضرت]] فرمود: ما در این‌جا علامت‌گذاری می‌کنیم تا تو را [[تصدیق]] کنند. تو نزد [[سید]] [[ابو الحسن]] برو و بگو تا [[حسن]] بن مسلم را حاضر کند و درآمد چندساله این [[زمین]] را از او بگیرد و خرج بنای این [[مسجد]] کند و مابقی مخارج [[مسجد]] را از رهق یکی از روستاهای کاشان بیاورد و [[مسجد]] را تمام کند»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۱۳۵.</ref>.

 

 

[[رده:پرسش]]

[[رده:پرسمان مهدویت]]

[[رده:(ات): پرسش‌هایی با ۳ پاسخ]]

[[رده:(ات): پرسش‌های مهدویت با ۳ پاسخ]]