استکبار در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'دست' به 'دست'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'دست' به 'دست') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
[[امام سجاد]] {{ع}}، همگان را به [[پرهیز]] از صفت [[شیطانی]] [[تکبر]] و [[گردنکشی]] در برابر خداوند فرا میخواند و اظهار [[ضعف]] و [[ناتوانی]] در برابر [[خالق]] [[یکتا]] را موجب عظمت و شکوه [[انسان]] میداند: «ای خداوند، از گردنکشی در برابر تو [[بیزاری]] میجویم و از [[اصرار]] در [[گناه]] به تو [[پناه]] میآورم و از هر قصوری که ورزیدهام [[آمرزش]] میخواهم و در هر [[خدمت]] که فرومانم از تو [[یاری]] میطلبم»<ref>نیایش دوازدهم.</ref>. | [[امام سجاد]] {{ع}}، همگان را به [[پرهیز]] از صفت [[شیطانی]] [[تکبر]] و [[گردنکشی]] در برابر خداوند فرا میخواند و اظهار [[ضعف]] و [[ناتوانی]] در برابر [[خالق]] [[یکتا]] را موجب عظمت و شکوه [[انسان]] میداند: «ای خداوند، از گردنکشی در برابر تو [[بیزاری]] میجویم و از [[اصرار]] در [[گناه]] به تو [[پناه]] میآورم و از هر قصوری که ورزیدهام [[آمرزش]] میخواهم و در هر [[خدمت]] که فرومانم از تو [[یاری]] میطلبم»<ref>نیایش دوازدهم.</ref>. | ||
«ای خداوند، | «ای خداوند، دست سؤال پیش تو دراز کردهام، همانند موجود حقیر [[ذلیل]] بینوای [[فقیر]] ترسان، زنهار خواه، همراه با [[ترس]] و [[تضرع]] و پناه آوردن به تو و التجا به جلال تو، نه از سر گردنکشی و چون [[متکبران]] به تکبر»<ref>نیایش چهلوهفتم.</ref>. | ||
و با گوشزد [[آیه]] ۶۰ از [[سوره غافر]] عرضه میدارد: «بار خدایا، دعای [[بندگان]] را به درگاه خود، [[عبادت]] خواندهای و ترک آن را [[خودپسندی]] و [[سرکشی]]، و کسانی را که از آن سر برتابند [[وعده]] [[جهنم]] و [[خواری]] دادهای»<ref>نیایش چهل و پنجم.</ref>. | و با گوشزد [[آیه]] ۶۰ از [[سوره غافر]] عرضه میدارد: «بار خدایا، دعای [[بندگان]] را به درگاه خود، [[عبادت]] خواندهای و ترک آن را [[خودپسندی]] و [[سرکشی]]، و کسانی را که از آن سر برتابند [[وعده]] [[جهنم]] و [[خواری]] دادهای»<ref>نیایش چهل و پنجم.</ref>. | ||