تعصب در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

"[[حمیت جاهلی]]" به معنای [[تعصب]] بی‌حد و غضب‌آلود و سختگیرانه [[کفار]] [[قریش]] به [[اعتقادات]] مذموم خود در [[بت پرستی]] بود به طوری که [[تحمّل]] [[نفی]] [[عبادت]] [[بت‌ها]] و [[عبادت]] خدای واحد از سوی [[پیامبر اسلام]] را نداشتند<ref>سید قطب، فی ظلال القرآن، ج۶، ص۳۲۲۹.</ref> و به اقداماتی نظیر منع ورود [[پیامبر]] {{صل}} و [[مسلمانان]] به [[مسجدالحرام]] و منع از [[ذبح]] [[قربانی]] و... که تا پیش از آن سابقه نداشت، دست یازیدند و [[هتک حرمت]] [[حرم]] و [[ماه‌های حرام]] را مرتکب شدند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۶، ص۱۹۸.</ref>. [[خداوند متعال]] در مقابل این [[تعصب]] [[کور]] و متکبرانه، سکینه و [[آرامش]] [[ایمانی]] را در [[دل]] [[مؤمنان]] جای داد و به آنان [[وعده]] [[فتح]] و [[پیروزی]] داد: {{متن قرآن|فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«خداوند، آرامش خود را بر پیامبرش و بر مؤمنان فرو فرستاد» سوره فتح، آیه ۲۶.</ref>.