حرب بن شرحبیل شبامی در تراجم و رجال: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = حرب بن شرحبیل شبامی | | موضوع مرتبط = حرب بن شرحبیل شبامی | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = حرب بن شرحبیل شبامی | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = [[حرب بن شرحبیل شبامی در تراجم و رجال]] - [[حرب بن شرحبیل شبامی در نهج البلاغه]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[حرب]] [[فرزند]] شرحبیل [[شبامی]] [[همدانی]] از [[اصحاب امیرمؤمنان]] {{ع}} و از [[قبیله]] "[[شبام]]" منتسب به [[همدان]] که تمامی افراد این [[قبیله]] در [[حب]] و [[دوستی]] به [[حضرت علی]] {{ع}} معروف و در [[شجاعت]] و [[دلاوری]] کمنظیر بودند. | |||
[[نصر بن مزاحم]] و [[طبری]] [[نقل]] کردهاند: هنگامی که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بعد از پایان [[جنگ صفین]]، از کنار کشتههای قبيله [[همدان]] میگذشت، با صدای شیون و [[زاری]] مواجه شد، پرسید: "این صداها از چیست؟" گفتند: "اینها بر کشتههای خویش در [[صفین]] میگردند". [[امام]] فرمود: "من [[شهادت]] میدهم کسانی که برای [[خدا]] [[صبر]] کردند و جنگیدند، [[شهید]] محسوب میشوند"<ref>{{متن حدیث|أَمَا إِنِّي أَشْهَدُ لِمَنْ قُتِلَ مِنْهُمْ صَابِراً مُحْتَسِباً بِالشَّهَادَةِ}}</ref>. | |||
در این هنگام شرحبيل [[خدمت]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} آمد، [[حضرت]] به او فرمود: "آیا زنانتان بر شما غالب شدهاند؟" یعنی چرا آنها را آرام نمیکنید؟ عرض کرد: ای [[امیرمؤمنان]]! اگر یک یا دو یا سه [[خانه]] [[شهید]] داده بودند، میتوانستیم آنان را آرام کنیم، اما تنها از این [[قبیله]] کوچک ما ([[شبام]]) یکصد و هشتاد نفر کشته شدهاند و خانهای نیست که در آن [[گریه]] نباشد، اما در میان مردانمان [[گریه]] نیست، بلکه خوشحالند و چرا خوشحال نباشند که بستگانشان به [[فیض]] [[عظیم]] [[شهادت]] رسیدهاند؟ [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمود: "[[خداوند]] کشتهها و مردگانتان را [[رحمت]] کند". وی همچنان که [[حضرت علی]] {{ع}} سواره میرفت، و او پیاده در رکابش حرکت میکرد که ناگهان [[حضرت]] به وی فرمود: "باز گرد!" دوباره [[امام]] {{ع}} متوقف شد و فرمود: "برگرد، زیرا بدرقه و [[همراهی]] کسی مثل تو، موجب [[فتنه]] ([[غرور]] و [[نخوت]]) [[والی]] و مذلت و [[خواری]] [[مؤمنان]] است"<ref>{{متن حدیث|اِرْجِعْ فَإِنَّ مَشْيَ مِثْلِكَ فِتْنَةٌ لِلْوَالِي وَ مَذَلَّةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ}}؛ وقعة صفين، ص۵۳۱ و ر. ک: تاریخ طبری، ج۵، ص۶۲.</ref>. | |||
آری، [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در این موقعیت حساس و شرایط [[بحرانی]] [[جنگ]] باز هم به مسائل [[اخلاقی]] توجه کامل دارد و به تمام سران [[اسلامی]] و بزرگان [[اقوام]] میآموزد که هیچگاه دچار [[فتنه]] و [[غرور]] و [[نخوت]] نشوند و اجازه ندهند [[مردم]] دور آنها جمع شوند و هورا بکشند، که این [[رفتار]] نه تنها سبب [[فتنه]] [[والیان]] بلکه باعث [[خفت]] و [[خواری]] [[مؤمنان]] است<ref>[[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۴۳۲-۴۳۴.</ref>. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظمزاده|ناظمزاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']] | |||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۲۰: | خط ۲۳: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب امام علی]] |