پرش به محتوا

ابونمر کنانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابی‌حاتم'
جز (جایگزینی متن - 'ابن ابی حاتم' به 'ابن ابی‌حاتم')
 
خط ۴: خط ۴:
وی از [[بنی الحارث بن عبد مناف بن کنانه]]<ref>و درست‌تر آن، مناه؛ ر. ک: ابن حزم، ص۱۸۸ و ابن شبه، ج۱، ص۲۶۳.</ref> بود. او را نیای [[تابعی]] مشهور، [[شریک بن عبدالله بن ابی نمر]] دانسته‌اند<ref>ابن جوزی، ص۲۸۲؛ ابن حجر، ص۳۴۱.</ref>. برخی نام پدرش را عویف آورده‌اند <ref>ابن شبه، ج۱، ص۲۶۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۴۱.</ref>. گفته‌اند ابونمر بن عویف بر [[بنی لیث بن بکر]] در [[مدینه]] وارد شد و خانه‌ای را که بدان "[[خانه]] [[آل]] ابی نمر" می‌گفتند برای خود [[اختیار]] کرد<ref>ابن شبه، ج۱، ص۲۶۳؛ سمهودی، ج۲، ص۷۶۰.</ref>. بنا بر [[نقلی]]، وی بر بنی لیث بن بکر وارد شد و خانه‌اش را در قبیله اخرم بن لیث بنا نهاد که به خانه ابونمر شناخته شد<ref>ر. ک: ابن حجر، ج۷، ص۳۴۱.</ref>.
وی از [[بنی الحارث بن عبد مناف بن کنانه]]<ref>و درست‌تر آن، مناه؛ ر. ک: ابن حزم، ص۱۸۸ و ابن شبه، ج۱، ص۲۶۳.</ref> بود. او را نیای [[تابعی]] مشهور، [[شریک بن عبدالله بن ابی نمر]] دانسته‌اند<ref>ابن جوزی، ص۲۸۲؛ ابن حجر، ص۳۴۱.</ref>. برخی نام پدرش را عویف آورده‌اند <ref>ابن شبه، ج۱، ص۲۶۳؛ ابن حجر، ج۷، ص۳۴۱.</ref>. گفته‌اند ابونمر بن عویف بر [[بنی لیث بن بکر]] در [[مدینه]] وارد شد و خانه‌ای را که بدان "[[خانه]] [[آل]] ابی نمر" می‌گفتند برای خود [[اختیار]] کرد<ref>ابن شبه، ج۱، ص۲۶۳؛ سمهودی، ج۲، ص۷۶۰.</ref>. بنا بر [[نقلی]]، وی بر بنی لیث بن بکر وارد شد و خانه‌اش را در قبیله اخرم بن لیث بنا نهاد که به خانه ابونمر شناخته شد<ref>ر. ک: ابن حجر، ج۷، ص۳۴۱.</ref>.


[[ابن حجر]]<ref>ر. ک: ابن حجر، ج۷، ص۳۴۱.</ref> به نقل از [[ابن سعد]]، او را از کسانی دانسته است که در [[فتح مکه]] [[مسلمان]] شدند. برخی منابع به نقل از ابن سعد گفته‌اند او در احد در [[سپاه مشرکان]] با [[مسلمانان]] می‌جنگید و می‌گفت: دیدم که [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} ایشان را احاطه کرده بودند. تیر از راست و چپ آن [[حضرت]] عبور و در مقابل ایشان توقف می‌کرد و از پشت سر ایشان رد می‌شد و به ایشان نمی‌خورد<ref>ابن سید الناس، ج۱، ص۴۳۲؛ شامی، ج۴، ص۱۹۷.</ref>. ولی ما در طبقات ابن سعد موجود درباره وی مطلبی نیافتیم. البته واقدی<ref> واقدی، ج۱، ص۲۶۱-۲۶۲.</ref> گزارشی قابل توجه از ابونمر در احد نقل کرده است. ابونمر در این گزارش، افزون بر مطلب یاد شده می‌گوید: من [[شعار]] [[یاران محمد]] {{صل}} را می‌شنیدم که می‌گفتند: اَمِت اَِمت و پیش خود می‌گفتم: ما اَِمت. وی برخی از جزئیات [[نبرد احد]] را بازگو کرده است و می‌گوید: سپس [[خداوند]] مرا به [[اسلام]] [[هدایت]] کرد. [[ابن ابی الحدید]]<ref>ابن ابی الحدید، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> نیز همین گزارش واقدی را آورده است. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۳۴۱.</ref> به نقل از ابن سکن - شاید برای [[اثبات]] [[صحابی]] بودن ابونمر - روایتی از [[عبدالحکم بن سفیان بن ابی نمر]] از عمویش از پدرش - یعنی ابونمر - آورده است که بر پایه آن ابونمر می‌گوید: [[رسول خدا]] {{صل}} برای غزوه‌ای خارج شد و [[عایشه]] همراه وی بود. هنگامی که آن [[حضرت]] از کنار منطقه عقیق گذشت به عایشه فرمود: ای عایشه! اگر در اینجا حیوان موذی زیاد نبود، جای مناسبی برای [[منزل]] بود. به نظر می‌رسد در [[سند]] این [[روایت]]، [[اشتباه]] یا افتادگی یک نام رخ داده باشد؛ چون ابن سکن، عبدالحکم - [[راوی]] روایت - را برادرزاده [[شریک بن أبی نمر]] معرفی کرده، در حالی که ابونمر، جد شریک است و نام [[پدر]] شریک، [[عبدالله]] است نه ابونمر. به علاوه آنکه برخی منابع، این روایت را از [[عبدالحکیم بن سفیان بن ابی نمر]] از پدرش از عمویش - یعنی [[برادر]] ابونمر - نقل کرده‌اند <ref>ابن ابی حاتم، ج۹، ص۳۲۹.</ref>. که در این صورت، ابونمر در نقل این روایت نقشی ندارد.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابونمر کنانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۴۵.</ref>
[[ابن حجر]]<ref>ر. ک: ابن حجر، ج۷، ص۳۴۱.</ref> به نقل از [[ابن سعد]]، او را از کسانی دانسته است که در [[فتح مکه]] [[مسلمان]] شدند. برخی منابع به نقل از ابن سعد گفته‌اند او در احد در [[سپاه مشرکان]] با [[مسلمانان]] می‌جنگید و می‌گفت: دیدم که [[اصحاب رسول خدا]] {{صل}} ایشان را احاطه کرده بودند. تیر از راست و چپ آن [[حضرت]] عبور و در مقابل ایشان توقف می‌کرد و از پشت سر ایشان رد می‌شد و به ایشان نمی‌خورد<ref>ابن سید الناس، ج۱، ص۴۳۲؛ شامی، ج۴، ص۱۹۷.</ref>. ولی ما در طبقات ابن سعد موجود درباره وی مطلبی نیافتیم. البته واقدی<ref> واقدی، ج۱، ص۲۶۱-۲۶۲.</ref> گزارشی قابل توجه از ابونمر در احد نقل کرده است. ابونمر در این گزارش، افزون بر مطلب یاد شده می‌گوید: من [[شعار]] [[یاران محمد]] {{صل}} را می‌شنیدم که می‌گفتند: اَمِت اَِمت و پیش خود می‌گفتم: ما اَِمت. وی برخی از جزئیات [[نبرد احد]] را بازگو کرده است و می‌گوید: سپس [[خداوند]] مرا به [[اسلام]] [[هدایت]] کرد. [[ابن ابی الحدید]]<ref>ابن ابی الحدید، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> نیز همین گزارش واقدی را آورده است. ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۷، ص۳۴۱.</ref> به نقل از ابن سکن - شاید برای [[اثبات]] [[صحابی]] بودن ابونمر - روایتی از [[عبدالحکم بن سفیان بن ابی نمر]] از عمویش از پدرش - یعنی ابونمر - آورده است که بر پایه آن ابونمر می‌گوید: [[رسول خدا]] {{صل}} برای غزوه‌ای خارج شد و [[عایشه]] همراه وی بود. هنگامی که آن [[حضرت]] از کنار منطقه عقیق گذشت به عایشه فرمود: ای عایشه! اگر در اینجا حیوان موذی زیاد نبود، جای مناسبی برای [[منزل]] بود. به نظر می‌رسد در [[سند]] این [[روایت]]، [[اشتباه]] یا افتادگی یک نام رخ داده باشد؛ چون ابن سکن، عبدالحکم - [[راوی]] روایت - را برادرزاده [[شریک بن أبی نمر]] معرفی کرده، در حالی که ابونمر، جد شریک است و نام [[پدر]] شریک، [[عبدالله]] است نه ابونمر. به علاوه آنکه برخی منابع، این روایت را از [[عبدالحکیم بن سفیان بن ابی نمر]] از پدرش از عمویش - یعنی [[برادر]] ابونمر - نقل کرده‌اند <ref>ابن ابی‌حاتم، ج۹، ص۳۲۹.</ref>. که در این صورت، ابونمر در نقل این روایت نقشی ندارد.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۱ (کتاب)|مقاله «ابونمر کنانی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۱، ص:۵۴۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش