آفرینش: تفاوت میان نسخه‌ها
←شگفتی‌های آفرینش
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
== [[شگفتی‌های آفرینش]] == | == [[شگفتی‌های آفرینش]] == | ||
==بررسی واژه [[خلقت]]== | |||
«خلقت» به معنای آفرینش، نهاد، [[فطرت]]، خمیره، طبع، [[سرشت]]، آب و گل و گوهر به کار رفته است<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه دهخدا، ج۷، ص۹۹۲۶.</ref>. گاه این کلمه به معنای مخلوق نیز می‌آید؛ مثلاً از [[امیرمؤمنان]]{{ع}} نقل است: {{متن حدیث|يا أبا مريم إني منيت بشرار خلق الله...}}<ref>محمودی، محمد باقر، نهج السعادة فی مستدرک نهج البلاغه، ج۲، ص۵۳۱، خطبه ۳۰۹.</ref>؛ «ای [[ابو مریم]]، من به بدترین [[خلق]] [[خدا]] گرفتار شده‌ام. آنان را به آن‌چه خیر و [[صلاح]] است می‌خوانم، ولی مرا [[پیروی]] نمی‌کنند» از کتاب‌های لغت بر می‌آید که در معنای خلقت، گونه‌ای تقدیر و اندازه‌گیری نهفته است و [[خالق]] به کسی می‌گویند که اشیا را بر اساس تقدیر و اندازه بیافریند<ref>ابن اثیر، النهایه، ج۳، ص۷۰؛ المصباح المنیر، ص۲۴۶.</ref>. [[سید مرتضی]] می‌گوید: «خلقت به معنای آفرینش بی‌سابقه، همراه اندازه‌گیری و محکم‌کاری است»<ref>شریف مرتضی، علم الهدی، رسائل الشریف المرتضی، رسالة الحدود، ج۱، ص۱۵۹.</ref>. در [[روایات]]، کلمه خلقت برای مجردات نیز به کار رفته است؛ مانند روایتی که می‌فرماید: {{متن حدیث|أَوَّلُ مَا خَلَقَ اللَّهُ الْعَقْلُ}}<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، کتاب العقل، ح۱.</ref>.<ref>[[احمد عابدی|عابدی، احمد]]، [[خلقت - عابدی (مقاله)|مقاله «خلقت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱]] ص ۳۴۷.</ref> | |||
==اهمیت موضوع خلقت در [[ادیان الهی]]== | |||
در [[نهج البلاغه]] و در [[روایات معصومین]]{{عم}} توجهی فراوان به موضوع خلقت شده است و حتی [[پیامبران]] گذشته نیز می‌کوشیده‌اند توجه [[مردم]] را به این موضوع برانگیزانند. [[فخر رازی]] گوید: | |||
تنها روش قابل [[اعتماد]] نزد پیامبران بزرگ [[استدلال]] از راه خلقت و [[هدایت]] بوده است؛ زیرا [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} از این روش [[سود]] برده و فرموده است: {{متن قرآن|الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ}}<ref>«همان که مرا آفرید و همو راهنمایی‌ام می‌کند» سوره شعراء، آیه ۷۸.</ref> و نیز [[حضرت موسی]] و [[هارون]]{{ع}} به [[فرعون]] گفتند: {{متن قرآن|رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى}}<ref>«گفت: پروردگار ما کسی است که آفرینش هر چیز را به (فراخور) او، ارزانی داشته سپس راهنمایی کرده است» سوره طه، آیه ۵۰.</ref> و نیز نخستین آیاتی که بر [[پیامبر خاتم]] نازل شده است، به موضوع [[خلقت]] موجودات و به ویژه [[انسان]] پرداخته است<ref>فخر رازی، ابو عبدالله محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۱۱، جزء ۳۱، ص۱۲۸.</ref>. | |||
بنابراین، می‌توان گفت که [[پیامبران الهی]] [[مردم]] را به [[اندیشه]] درباره خلقت فرامی‌خوانده‌اند. [[حضرت علی]]{{ع}} نیز پای می‌فشارد که خلقت، گونه‌ای [[آیت]] [[الهی]] و نشانه و طریقی محکم برای [[خداشناسی]] است: | |||
[[گواهی]] می‌دهم که [[آسمان‌ها]] و [[زمین]] [[نشانه‌ها]] و [[گواهان]] تو هستند و [[شهادت]] می‌دهند که تو همان گونه‌ای که خود گفته‌ای و حجتت را به [[کرسی]] می‌نشانند و نشانه‌های توانمندی‌ات بر پروردگاری‌ات [[اقرار]] می‌کنند و...<ref>نهج السعادة فی مستدرک نهج البلاغه، ج۳، ص۵۸، ش۱۴.</ref>. | |||
[[امام]] در خطبه‌هایی پرشمار، خلقت را [[گواه]] بر قدیم بودن [[خالق]] دانسته است؛ مانند آنجا که می‌فرماید: {{متن حدیث|الْحَمْدُ لِلَّهِ الدَّالِ عَلَى قِدَمِهِ بِحُدُوثِ خَلْقِهِ}}<ref>نهج البلاغه، خطبه ۱۵۲. شبیه این کلام نیز در توحید صدوق، ص۲۹۰ از حضرت علی{{ع}} نقل شده است.</ref>؛ «[[سپاس]] خدای را که از گذر حدوث خلقش بر [[ازلی]] بودن خویش گواه است». و در جای دیگر می‌فرماید: «شهادت می‌دهم که آسمان‌ها و زمین و آن‌چه میانشان هست، همگی [[آیات]] و نشانه‌هایی‌اند که به سوی تو راه می‌نمایند و [[مردمان]] را به آن‌چه تو خوانده‌ای، فرامی‌خوانند»<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۲۵۵.</ref>. از این سخنان روشن می‌شود که حضرت علی{{ع}} از گذر [[برهان]] خلقت هم اصل وجود [[خدای متعال]] را ثابت کرده است و هم صفاتش را. با توجه به گستردگی موضوع حاضر و سخنان پرشمار حضرت علی{{ع}} درباره آن، مقاله را در چهار بخش کوتاه، سامان داده‌ایم: | |||
# آفرینش مجردات؛ | |||
# [[احکام]] مجردات؛ | |||
# آفرینش [[مادیات]]. | |||
# [[احکام کلی]] آفرینش.<ref>[[احمد عابدی|عابدی، احمد]]، [[خلقت - عابدی (مقاله)|مقاله «خلقت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۱ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۱]] ص ۳۴۹.</ref> | |||
== نسبت غلط آفرینش به معصومان == | == نسبت غلط آفرینش به معصومان == | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||