شیعه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←تشیع ساخته قبیله خزرجیان
(←منابع) |
|||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
برابر تحقیق برخی [[محققان]]، [[تشیع]] در چهار مرحله از [[عراق]] وارد [[ایران]] شده است؛ نخست توسط [[قبیله]] [[اشعری‌ها]]، بار دوم توسط [[شیخ مفید]] و [[شیخ طوسی]]، بار سوم توسط [[علامه حلی]] و بار چهارم توسط علمای [[جبل]] عامل مقیم [[شامات]] و عراق<ref>تاریخ تشیع در ایران، ص۲۱۰.</ref>.<ref>[[مهدی رستم‌نژاد|رستم‌نژاد، مهدی]]، [[پاسخ به شبهات وهابیان علیه شیعه (کتاب)|پاسخ به شبهات وهابیان علیه شیعه]] ص ۴۶-۵۱</ref>. | برابر تحقیق برخی [[محققان]]، [[تشیع]] در چهار مرحله از [[عراق]] وارد [[ایران]] شده است؛ نخست توسط [[قبیله]] [[اشعری‌ها]]، بار دوم توسط [[شیخ مفید]] و [[شیخ طوسی]]، بار سوم توسط [[علامه حلی]] و بار چهارم توسط علمای [[جبل]] عامل مقیم [[شامات]] و عراق<ref>تاریخ تشیع در ایران، ص۲۱۰.</ref>.<ref>[[مهدی رستم‌نژاد|رستم‌نژاد، مهدی]]، [[پاسخ به شبهات وهابیان علیه شیعه (کتاب)|پاسخ به شبهات وهابیان علیه شیعه]] ص ۴۶-۵۱</ref>. | ||
==تشیع ساخته قبیله خزرجیان== | ===تشیع ساخته قبیله خزرجیان=== | ||
برخی [[داستان سقیفه]] و درگیری [[اوس و خزرج]] را زمینه‌ساز [[مکتب تشیع]] می‌دانند. به [[گمان]] آنان در آن [[روز]] برای این که زمام امور به دست قبیل [[خزرج]] نیفتد، [[قبیله اوس]] با [[ابوبکر]] [[بیعت]] کردند؛ در مقابل، [[قبیله خزرج]] هم جانب [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} را گرفتند و بدین وسیله، مکتب تشیع پایه‌ریزی شد؛ ولی روشن است که این نظریه با [[تاریخ]] سازگار نیست. چنان که گفته شد، [[تشیع]] همزاد [[اسلام]] و [[قرآن]] است و با سفارش‌های [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[عصر رسالت]] پایه‌ریزی شد. افزون بر این، کسی که از [[منابع تاریخی]] [[اهل سنت]] [[آگاهی]] داشته باشد، به خوبی می‌داند که [[پیروان]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}} پس از قضیه [[سقیفه]]، [[خزرجیان]] نبودند، بلکه گروهی از [[صحابه]] و [[مهاجرین]] بودند که پس از اطلاع از [[جریان سقیفه]]، زبان به [[اعتراض]] گشودند. اینان کسانی بودند که نه از قبیله خزرج بودند و نه در سقیفه حضور داشتند؛ از جمله [[سلمان فارسی]]<ref>شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۳.</ref>، [[ابوذر]]، [[ابی بن کعب]] و [[حذیفه بن یمان]]. | برخی [[داستان سقیفه]] و درگیری [[اوس و خزرج]] را زمینه‌ساز [[مکتب تشیع]] می‌دانند. به [[گمان]] آنان در آن [[روز]] برای این که زمام امور به دست قبیل [[خزرج]] نیفتد، [[قبیله اوس]] با [[ابوبکر]] [[بیعت]] کردند؛ در مقابل، [[قبیله خزرج]] هم جانب [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} را گرفتند و بدین وسیله، مکتب تشیع پایه‌ریزی شد؛ ولی روشن است که این نظریه با [[تاریخ]] سازگار نیست. چنان که گفته شد، [[تشیع]] همزاد [[اسلام]] و [[قرآن]] است و با سفارش‌های [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در [[عصر رسالت]] پایه‌ریزی شد. افزون بر این، کسی که از [[منابع تاریخی]] [[اهل سنت]] [[آگاهی]] داشته باشد، به خوبی می‌داند که [[پیروان]] [[امیر مؤمنان]]{{ع}} پس از قضیه [[سقیفه]]، [[خزرجیان]] نبودند، بلکه گروهی از [[صحابه]] و [[مهاجرین]] بودند که پس از اطلاع از [[جریان سقیفه]]، زبان به [[اعتراض]] گشودند. اینان کسانی بودند که نه از قبیله خزرج بودند و نه در سقیفه حضور داشتند؛ از جمله [[سلمان فارسی]]<ref>شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۴۳.</ref>، [[ابوذر]]، [[ابی بن کعب]] و [[حذیفه بن یمان]]. | ||
به نقل [[یعقوبی]]، وقتی ابوذر وارد [[مدینه]] شد و از بیعت سقیفه [[آگاه]] گردید، با اعتراض به صحابه گفت: | به نقل [[یعقوبی]]، وقتی ابوذر وارد [[مدینه]] شد و از بیعت سقیفه [[آگاه]] گردید، با اعتراض به صحابه گفت: | ||