عبدالله بن هاشم مرقال: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
عبدالله مانند پدرش [[هاشم مرقال]] از [[شجاعان]] و از [[فدائیان]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} بود، او در [[جنگ صفین]] به همراه پدرش مردانه جنگید و در حملات پی در پی خود نیروهای شامی را تار و مار می‌کرد، او پس از [[شهادت]] پدرش [[هاشم مرقال]]، [[پرچم]] [[پدر]] را در دست گرفت و در جلو [[سپاهیان]] [[امام]] {{ع}} ایستاد و [[حمد]] و [[سپاس]] [[خدا]] کرد بعد چنین سخن گفت: «ای [[مردم]]، [[هاشم]] (پدرم) بنده‌ای از [[بندگان خدا]] بود که روزی آنان مقدر شده و [[کارها]] و رفتارشان نوشته و شمارش شده و [[مرگ]] ایشان فرا رسیده بود، [[خداوند]] او را فراخواند و او [[دعوت]] [[حق]] را پذیرفت و [[تسلیم]] [[فرمان]] او شد، ای [[مردم]]، پدرم در [[فرمان‌برداری]] و [[اطاعت]] از [[پسر عموی پیامبر]] [[خدا]] {{صل}} که نخستین [[ایمان]] آورنده به او و از همگان در [[دین خدا]] داناتر و بر [[دشمنان خدا]] که حرمت‌های [[خدا]] را میشکنند و در [[سرزمین]] [[خدا]] [[ظلم و ستم]] روا میدارند و [[شیطان]] بر آنها غالب شده و [[یاد خدا]] را در آنها به [[فراموشی]] سپرده و [[گناه]] و [[ستم]] را در نظرشان آراسته است سخت‌گیر‌تر بود، در [[خدمت]] چنین امامی کوشش و [[پایداری]] کرد، اینک [[جهاد]] بر شما و [[جنگ]] با کسانی که با [[خدا]] [[مخالفت]] ورزیده و حدود [[خداوند]] را معطل ساخته و با [[اولیای خدا]] [[اعلان]] [[جنگ]] داده‌اند [[واجب]] است، در این [[جهان]] [[خون]] و جان‌های خویش را در [[اطاعت از خدا]] ببخشید تا در سرای دیگر به [[منزلت]] عالی و جاودانه که هرگز فانی نمی‌شود، برسید. به [[خدا]] [[سوگند]]، (به فرض محال) اگر [[ثواب و عقاب]] و [[بهشت]] و دوزخی هم نباشد، باز [[جنگ]] کردن در رکاب [[حضرت علی]] {{ع}} به مراتب [[برتر]] از [[جنگ]] در رکاب [[معاویه]] است، در حالی که شما امیدوارید به امیدی بزرگ»<ref>{{عربی|أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ هَاشِماً كَانَ عَبْداً مِنْ عِبَادِ اللَّهِ الَّذِينَ قَدَّرَ أَرْزَاقَهُمْ وَ كَتَبَ آثَارَهُمْ وَ أَحْصَى أَعْمَالَهُمْ...}}؛ وقعة صفین، ص۳۵۶؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۸، ص۲۹.</ref>؛ | |||
وی سپس با [[سپاهیان]] [[معاویه]] جنگید و ضربه‌ای سخت به آنها زد به طوری که [[کینه]] او در [[دل]] [[معاویه]] و یارانش جا گرفت و پس از [[جنگ صفین]] وقتی [[معاویه]] [[تسلط]] بر [[جهان اسلام]] پیدا کرد به قصد انتقام‌جویی از عبدالله بن هاشم مرقال او را به [[شام]] فرا خواند.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۴-۹۳۵.</ref> | وی سپس با [[سپاهیان]] [[معاویه]] جنگید و ضربه‌ای سخت به آنها زد به طوری که [[کینه]] او در [[دل]] [[معاویه]] و یارانش جا گرفت و پس از [[جنگ صفین]] وقتی [[معاویه]] [[تسلط]] بر [[جهان اسلام]] پیدا کرد به قصد انتقام‌جویی از عبدالله بن هاشم مرقال او را به [[شام]] فرا خواند.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۲ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۲، ص۹۳۴-۹۳۵.</ref> | ||