گستره خلافت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

چگونه ممکن است [[قلبی]] که از کثافات [[اخلاقی]] [[پاک]] و [[پاکیزه]] نگردیده به [[نور]] [[دانش]] [[تجلی]] یابد هرگز ممکن نیست این است که [[اهل]] [[دانش]] [[قلبی]] که [[آلوده]] به کثافات [[اخلاقی]] گردیده [[تشبیه]] نموده‌اند به ظرفی که [[آلوده]] به زهر شده همین‌طوری که چنین ظرف آلوده‌ای هر غذایی ولو [[بهترین]] خوراکی‌ها باشد در آن ریخته شود زهر [[قاتل]] و کشنده می‌گردد همین‌طور است دلی که [[آلوده]] به کثافات [[اخلاقی]] گردیده آن‌چه [[کمالات]] [[علمی]] در آن ریخته شود عوض نفع ضرر به صاحبش می‌زند بلکه سم [[قاتل]] می‌گردد و [[روح انسانی]] را می‌کشد پس طالب [[سعادت]] بایستی اول نفس خود را [[تصفیه]] نماید و پس از آن آن را به [[زیور]] [[علم]] و عمل بیاراید و بیشتر فسادهایی که در عالم واقع می‌گردد ناشی از کسانی است که قبل از [[تصفیه]] [[اخلاق]] فضولات [[علوم]] [[علماء]] را جمع نموده و خود را [[اعلم]] [[علماء]] می‌دانند و برای خود شخصیتی قائل می‌گردند و دعاوی بی‌جا می‌نمایند و [[مردم]] را [[فریب]] می‌دهند شاید چنین اشخاصی بر خودشان نیز امر مشتبه شود و [[گمان]] کنند به [[مقام]] و رتبه‌ای رسیده‌اند<ref>نصرت امین بانوی اصفهانی، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، ج۱۲، ص۲۹۳.</ref>.<ref>[[فاطمه زیوری کبیرنیا|زیوری کبیرنیا، فاطمه]]، [[بررسی ابعاد خلیفة اللهی انسان (کتاب)|بررسی ابعاد خلیفة اللهی انسان]]، ص۱۲۱-۱۲۴.</ref>

[[خدای سبحان]] که خلعت [[خلافت]] را با [[آیه کریمه]] {{متن قرآن|إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً}}<ref>«می‌خواهم جانشینی در زمین بگمارم» سوره بقره، آیه ۳۰.</ref> بر اندام موزون [[انسان]] [[وارسته]] پوشانید، تار و پود استبرق [[جانشینی]] را، [[معرفت]] اسمای حسنای [[الهی]] و مرمت قلمرو [[خلافت]] و آباد و آزادسازی منطقه [[جانشینی]] از [[نفوذ]] تخریبی اهریمنان قرار داد و از جهت [[علمی]] چنین فرمود: {{متن قرآن|وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ}}<ref>«و همه نام‌ها را به آدم آموخت» سوره بقره، آیه ۳۱.</ref> و از لحاظ عملی چنین فرمود: {{متن قرآن|هُوَ أَنْشَأَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَاسْتَعْمَرَكُمْ فِيهَا فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ إِنَّ رَبِّي قَرِيبٌ مُجِيبٌ}}<ref>«او شما را از زمین پدیدار کرد و شما را در آن به آبادانی گمارد پس، از او آمرزش بخواهید سپس به درگاه وی توبه کنید که پروردگار من، پاسخ دهنده‌ای است» سوره هود، آیه ۶۱.</ref>.