بنی‌عنس در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در [[جنگ صفین]] نیز نقشی بی‌مانند داشت. پیش از آغاز [[جنگ]] زمانی که علی{{ع}}، [[مهاجرین]] و [[انصار]] را نزد خود گرد آورد و برای آنها سخن گفت و قصد خود را برای رفتن به طرف [[شام]] به اطلاع آنان رسانید، [[عمار بن یاسر]] پس از سخنان گروهی از [[مهاجر]] و انصار، برخاست و سخنانی در [[لزوم]] تسریع در این امر ایراد نمود.<ref>منقری، وقعة صفین، ص۹۲؛ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۷۲.</ref> او در [[صفین]] هم، با سخنانش [[سپاهیان امیرالمؤمنین]]{{ع}} را به [[ثبات قدم]] و [[پایداری]] فرا می‌‌خواند و آنان را از [[تزلزل]] در این راه بر [[حذر]] می‌‌داشت.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۷۹؛ ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۲، ص۵۴۲؛ امین، اعیان الشیعه، ج۲، ص۳۵۲.</ref> او تا واپسین روزهای [[حیات]] خود، [[مردم]] را به [[نبرد]] با [[سپاهیان معاویه]] تحریک می‌‌کرد<ref>منقری، وقعة صفین، ص۳۱۹؛ علامه امینی، الغدیر، ج۱۰، ص۶۰.</ref> و سرانجام هم در این راه، توسط [[معاویه]] و یارانش یا همان "[[فئه باغیه]]" به [[شهادت]] رسید.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.

حضور گسترده عنسی‌ها در شام و سکونت در این [[سرزمین]]، موجبات تعاملات گسترده مردم این [[قبیله]] با [[دولت امویان]] را فراهم آورد که [[دعوت]] آنان از [[مروان بن حکم]] جهت تصاحب [[امارت]]<ref>کحاله، معجم قبائل العرب، ج۲، ص۸۴۷.</ref> و نیز بر عهده گرفتن مسئولیت‌های دولتی در این [[حکومت]] نمونه ای از این [[همکاری]] هاست. [[أبوالولید عمیر بن هانی عنسی]] [[فرماندار]] [[عمر بن عبد العزیز]] بر البثنیة و [[حوران]]،<ref>سمعانی، الانساب، ج۹، ص۳۹۵-۳۹۶.</ref> [[یزید بن حر عنسی]] [[صاحب شرطه]] معاویه،<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۷۳.</ref> [[کعب بن حامد عنسی]] [[رییس]] پلیس [[یزید بن عبدالملک]] و [[هشام بن عبدالملک]]<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۷۴.</ref> و یزید بن [[یعلی]] عنسی رییس شرطه‌های هشام بن عبدالملک<ref>ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۳۷۴.</ref> از جمله افراد این قبیله‌اند که با تکیه زدن بر مساند دولتی به [[دولت امویان]] خدمات شایانی نمودند. ادامه این همکاری‌ها در ادلس نیز ادامه یافت چندان که [[بیت]] [[بنی سعید بن عمار یاسر]] در [[اندلس]] به بیت «القیادة و الوزارة و القضاء و الکتابة و العمل؛ [[رهبری]]، [[وزارت]]، [[قضاوت]]، [[نویسندگی]] و کار» معروف بود.<ref>لسان الدین ابن الخطیب، الإحاطه فی أخبار غرناطه، ج۱، ص۸۹.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>.