پرش به محتوا

اهل الذکر در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه. ق.' به 'ﻫ.ق'
جز (جایگزینی متن - 'ه. ق)' به 'ﻫ.ق)')
جز (جایگزینی متن - 'ه. ق.' به 'ﻫ.ق')
خط ۸: خط ۸:
== مدارک عامه‌==
== مدارک عامه‌==
در [[تفاسیر]] [[اهل]] [[عامه]]، [[نصوص]] فراوانی ذکر شده که همگی دلالت دارد که مراد از «[[اهل ذکر]]» در [[آیه]]، [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] {{عم}} هستند. این [[روایات]]، جدای از روایات فراوانی است که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را [[اعلم]] خلایق بعد از [[نبی]] مکرّم {{صل}} می‌شمارد. همان طور که بیان شد، عقلاً و بنا بر قاعده [[رجوع جاهل به عالم]]، بعد از [[نبی اکرم]] {{صل}}، [[امت]] می‌باید به ایشان به عنوان [[اهل الذکر]] (که اعلم [[مردم]] به [[ذکر الهی]] است) [[رجوع]] کنند. ذیلاً به برخی از این روایات اشاره می‌کنیم:
در [[تفاسیر]] [[اهل]] [[عامه]]، [[نصوص]] فراوانی ذکر شده که همگی دلالت دارد که مراد از «[[اهل ذکر]]» در [[آیه]]، [[اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]] {{عم}} هستند. این [[روایات]]، جدای از روایات فراوانی است که [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} را [[اعلم]] خلایق بعد از [[نبی]] مکرّم {{صل}} می‌شمارد. همان طور که بیان شد، عقلاً و بنا بر قاعده [[رجوع جاهل به عالم]]، بعد از [[نبی اکرم]] {{صل}}، [[امت]] می‌باید به ایشان به عنوان [[اهل الذکر]] (که اعلم [[مردم]] به [[ذکر الهی]] است) [[رجوع]] کنند. ذیلاً به برخی از این روایات اشاره می‌کنیم:
* [[حاکم]] [[عبیدالله بن احمد حسکانی]] در [[تفسیر]] خود، نام تعداد فراوانی از علمای عامه را می‌برد که مصداق «اهل الذکر» در آیه را منحصر در [[عترت طاهره]] {{عم}} بیان کرده‌اند. برای نمونه در اینجا به یک [[روایت]] اشاره می‌کنیم: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ مُوسَى الْقَطَّانُ عَنْ وَكِيعٍ، عَنْ سُفْيَانَ، عَنِ السُّدِّيِّ عَنِ الْحَارِثِ قَالَ: سَأَلْتُ عَلِيّاً عَنْ هَذِهِ الْآيَةِ: {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ}} فَقَالَ: وَ اللَّهِ إِنَّا لَنَحْنُ أَهْلُ الذِّكْرِ، نَحْنُ‏ أَهْلُ‏ الْعِلْمِ‏، وَ نَحْنُ مَعْدِنُ التَّأْوِيلِ وَ التَّنْزِيلِ، وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} يَقُولُ: أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْعِلْمَ فَلْيَأْتِهِ مِنْ بَابِهِ}}<ref>شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (ط. وزارة الثقافة و الارشاد الإسلامی، ۱۴۱۱ ه. ق.)، ج۱، ص۴۳۲.</ref>.
* [[حاکم]] [[عبیدالله بن احمد حسکانی]] در [[تفسیر]] خود، نام تعداد فراوانی از علمای عامه را می‌برد که مصداق «اهل الذکر» در آیه را منحصر در [[عترت طاهره]] {{عم}} بیان کرده‌اند. برای نمونه در اینجا به یک [[روایت]] اشاره می‌کنیم: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ مُوسَى الْقَطَّانُ عَنْ وَكِيعٍ، عَنْ سُفْيَانَ، عَنِ السُّدِّيِّ عَنِ الْحَارِثِ قَالَ: سَأَلْتُ عَلِيّاً عَنْ هَذِهِ الْآيَةِ: {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ}} فَقَالَ: وَ اللَّهِ إِنَّا لَنَحْنُ أَهْلُ الذِّكْرِ، نَحْنُ‏ أَهْلُ‏ الْعِلْمِ‏، وَ نَحْنُ مَعْدِنُ التَّأْوِيلِ وَ التَّنْزِيلِ، وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ {{صل}} يَقُولُ: أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْعِلْمَ فَلْيَأْتِهِ مِنْ بَابِهِ}}<ref>شواهد التنزیل لقواعد التفضیل (ط. وزارة الثقافة و الارشاد الإسلامی، ۱۴۱۱ .ق)، ج۱، ص۴۳۲.</ref>.
* [[حافظ محمد بن موسی الشیرازی]] (که از علمای برجسته عامّه است) از تفاسیر الاثنی [[عشر]]<ref>مراد از «تفاسیر الاثنی عشر» تفاسیر دوازده‌گانه‌ای است که بنا بر تصریح خود او عبارتند از: ۱) تفسیر أبی یوسف یعقوب بن سفیان؛ ۲) تفسیر ابن حجر جریح؛ ۳) تفسیر مقاتل بن سلیمان؛ ۴) تفسیر وکیع ابن جراح؛ ۵) تفسیر یوسف بن موسی القطان؛ ۶) تفسیر قتادة أبی علی بن عبیدة القاسم ابن سلام؛ ۷) تفسیر حرب الطائی؛ ۸) تفسیر السدی؛ ۹) تفسیر مجاهد؛ ۱۰) تفسیر مقاتل بن حیان؛ ۱۱) تفسیر أبی صالح؛ ۱۲) تفسیر محمد بن موسی الشیرازی.</ref> از [[ابن عباس]] روایت می‌کند: {{متن حدیث|قَوْلِهِ تَعَالَى‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ}}‏ قَالَ: هُوَ مُحَمَّدٌ وَ عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ هُمْ أَهْلُ‏ الذِّكْرِ وَ الْعِلْمِ‏ وَ الْعَقْلِ‏ وَ الْبَيَانِ‏ وَ هُمْ أَهْلُ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ وَ اللَّهِ مَا سُمِّيَ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً إِلَّا كَرَامَةً لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏ و رواه [[سفیان]] الثوری عن السدی عن الحارث انتهی}}<ref>احقاق الحق و ازهاق الباطل (ط. مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، ۱۴۰۹ ه. ق.)، ج۳، ص۴۸۳.</ref>.
* [[حافظ محمد بن موسی الشیرازی]] (که از علمای برجسته عامّه است) از تفاسیر الاثنی [[عشر]]<ref>مراد از «تفاسیر الاثنی عشر» تفاسیر دوازده‌گانه‌ای است که بنا بر تصریح خود او عبارتند از: ۱) تفسیر أبی یوسف یعقوب بن سفیان؛ ۲) تفسیر ابن حجر جریح؛ ۳) تفسیر مقاتل بن سلیمان؛ ۴) تفسیر وکیع ابن جراح؛ ۵) تفسیر یوسف بن موسی القطان؛ ۶) تفسیر قتادة أبی علی بن عبیدة القاسم ابن سلام؛ ۷) تفسیر حرب الطائی؛ ۸) تفسیر السدی؛ ۹) تفسیر مجاهد؛ ۱۰) تفسیر مقاتل بن حیان؛ ۱۱) تفسیر أبی صالح؛ ۱۲) تفسیر محمد بن موسی الشیرازی.</ref> از [[ابن عباس]] روایت می‌کند: {{متن حدیث|قَوْلِهِ تَعَالَى‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ}}‏ قَالَ: هُوَ مُحَمَّدٌ وَ عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ هُمْ أَهْلُ‏ الذِّكْرِ وَ الْعِلْمِ‏ وَ الْعَقْلِ‏ وَ الْبَيَانِ‏ وَ هُمْ أَهْلُ بَيْتِ النُّبُوَّةِ وَ مَعْدِنُ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفُ الْمَلَائِكَةِ وَ اللَّهِ مَا سُمِّيَ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً إِلَّا كَرَامَةً لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ‏ و رواه [[سفیان]] الثوری عن السدی عن الحارث انتهی}}<ref>احقاق الحق و ازهاق الباطل (ط. مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، ۱۴۰۹ .ق)، ج۳، ص۴۸۳.</ref>.
* [[قاضی نورالله شوشتری]]، صاحب [[احقاق الحق]]، نام عده‌ای از علمای [[اهل سنت]] را می‌برد که مراد از [[اهل ذکر]] در [[آیه]] را امیرالمؤمنین علی {{ع}} و سایر [[ائمه اهل بیت]] {{عم}} ذکر می‌کنند. ما به اختصار به نام برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
* [[قاضی نورالله شوشتری]]، صاحب [[احقاق الحق]]، نام عده‌ای از علمای [[اهل سنت]] را می‌برد که مراد از [[اهل ذکر]] در [[آیه]] را امیرالمؤمنین علی {{ع}} و سایر [[ائمه اهل بیت]] {{عم}} ذکر می‌کنند. ما به اختصار به نام برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
#{{متن حدیث|الحافظ محمد بن مؤمن الشیرازی فی کتاب المستخرج من التفاسیر الاثنی عشر قال فی قوله تعالی: {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ...}} فَسْئَلُوا عَنْ أَهْلِ الْبَیْتِ وَاللَّهِ مَا سُمِّیَ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنَاً إِلَّا بِسَبَبِ حُبِّ عَلِیّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ}}.
#{{متن حدیث|الحافظ محمد بن مؤمن الشیرازی فی کتاب المستخرج من التفاسیر الاثنی عشر قال فی قوله تعالی: {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ...}} فَسْئَلُوا عَنْ أَهْلِ الْبَیْتِ وَاللَّهِ مَا سُمِّیَ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِنَاً إِلَّا بِسَبَبِ حُبِّ عَلِیّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ}}.
خط ۲۱: خط ۲۱:
== مدارک [[شیعه]] ==
== مدارک [[شیعه]] ==
در کلمات [[اهل بیت]] {{عم}}، اجماعاً «[[اهل الذکر]]» به [[اهل بیت پیامبر]] اکرم {{صل}} یعنی [[ائمه هدی]] {{عم}} این [[تفسیر]] شده است. در [[تفاسیر]] [[روایی]] شیعه مثل [[تفسیر قمی]] و [[نورالثقلین]] و [[برهان]]، به برخی از این [[روایات]] اشاره شده است. در اینجا برای نمونه به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم:
در کلمات [[اهل بیت]] {{عم}}، اجماعاً «[[اهل الذکر]]» به [[اهل بیت پیامبر]] اکرم {{صل}} یعنی [[ائمه هدی]] {{عم}} این [[تفسیر]] شده است. در [[تفاسیر]] [[روایی]] شیعه مثل [[تفسیر قمی]] و [[نورالثقلین]] و [[برهان]]، به برخی از این [[روایات]] اشاره شده است. در اینجا برای نمونه به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم:
# در برخی روایات، فقط به مصداق [[اهل ذکر]] اشاره فرموده‌اند: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ‏ جَعْفَرِ بْنِ‏ بَشِيرٍ عَنْ‏ مُثَنًّى‏ الْحَنَّاطِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَجْلَانَ‏ فِي قَوْلِهِ‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}‏ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} وَ أَهْلُ بَيْتِهِ مِنَ الْأَئِمَّةِ هُمْ أَهْلُ الذِّكْرِ}}<ref>بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد {{عم}} (ط. مکتبة آیة اللّه المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ ه. ق.)، ج۱، ص۴۳.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در بیانی مبسوط، به [[آیات قرآن]] در [[اثبات]] [[امامت اهل بیت]] {{عم}} [[استدلال]] می‌نمایند و در ضمن به [[آیه]] مورد بحث اشاره می‌کنند: {{متن حدیث|... فَقَالَ‏ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> ‏ ثُمَّ قَالَ‏ {{متن قرآن|وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ * بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ}}<ref>«و آنگاه که از دختر زنده در گور نهاده، بپرسند: * که به کدام گناه او را کشته‌اند؟» سوره تکویر، آیه ۱-۱۳.</ref> يَقُولُ أَسْأَلُكُمْ عَنِ الْمَوَدَّةِ الَّتِي أَنْزَلْتُ عَلَيْكُمْ فَضْلَهَا مَوَدَّةِ الْقُرْبَى بِأَيِّ ذَنْبٍ قَتَلْتُمُوهُمْ وَ قَالَ جَلَّ ذِكْرُهُ‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}‏‏ قَالَ الْكِتَابُ هُوَ الذِّكْرُ وَ أَهْلُهُ آلُ مُحَمَّدٍ {{عم}} أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِسُؤَالِهِمْ وَ لَمْ يُؤْمَرُوا بِسُؤَالِ الْجُهَّالِ وَ سَمَّى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْقُرْآنَ ذِكْراً فَقَالَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى- {{متن قرآن|وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ}}<ref>«(آنان را) با برهان‌ها (ی روشن) و نوشته‌ها (فرستادیم) و بر تو قرآن را فرو فرستادیم تا برای مردم آنچه را که به سوی آنان فرو فرستاده‌اند روشن گردانی و باشد که بیندیشند» سوره نحل، آیه ۴۴.</ref> وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ- {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ}}<ref>«و همانا آن، یادکردی برای تو و قوم توست و زودا که بازخواست شوید» سوره زخرف، آیه ۴۴.</ref>}}<ref>الکافی (ط. دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ه. ق.)، ج۱، ص۲۹۵.</ref>.
# در برخی روایات، فقط به مصداق [[اهل ذکر]] اشاره فرموده‌اند: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ‏ جَعْفَرِ بْنِ‏ بَشِيرٍ عَنْ‏ مُثَنًّى‏ الْحَنَّاطِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَجْلَانَ‏ فِي قَوْلِهِ‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}‏ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}} وَ أَهْلُ بَيْتِهِ مِنَ الْأَئِمَّةِ هُمْ أَهْلُ الذِّكْرِ}}<ref>بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد {{عم}} (ط. مکتبة آیة اللّه المرعشی النجفی، ۱۴۰۴ .ق)، ج۱، ص۴۳.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در بیانی مبسوط، به [[آیات قرآن]] در [[اثبات]] [[امامت اهل بیت]] {{عم}} [[استدلال]] می‌نمایند و در ضمن به [[آیه]] مورد بحث اشاره می‌کنند: {{متن حدیث|... فَقَالَ‏ {{متن قرآن|قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى}}<ref>«بگو: برای این (رسالت) از شما مزدی نمی‌خواهم جز دوستداری خویشاوندان (خود) را» سوره شوری، آیه ۲۳.</ref> ‏ ثُمَّ قَالَ‏ {{متن قرآن|وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ * بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ}}<ref>«و آنگاه که از دختر زنده در گور نهاده، بپرسند: * که به کدام گناه او را کشته‌اند؟» سوره تکویر، آیه ۱-۱۳.</ref> يَقُولُ أَسْأَلُكُمْ عَنِ الْمَوَدَّةِ الَّتِي أَنْزَلْتُ عَلَيْكُمْ فَضْلَهَا مَوَدَّةِ الْقُرْبَى بِأَيِّ ذَنْبٍ قَتَلْتُمُوهُمْ وَ قَالَ جَلَّ ذِكْرُهُ‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}‏‏ قَالَ الْكِتَابُ هُوَ الذِّكْرُ وَ أَهْلُهُ آلُ مُحَمَّدٍ {{عم}} أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِسُؤَالِهِمْ وَ لَمْ يُؤْمَرُوا بِسُؤَالِ الْجُهَّالِ وَ سَمَّى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْقُرْآنَ ذِكْراً فَقَالَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى- {{متن قرآن|وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ}}<ref>«(آنان را) با برهان‌ها (ی روشن) و نوشته‌ها (فرستادیم) و بر تو قرآن را فرو فرستادیم تا برای مردم آنچه را که به سوی آنان فرو فرستاده‌اند روشن گردانی و باشد که بیندیشند» سوره نحل، آیه ۴۴.</ref> وَ قَالَ عَزَّ وَ جَلَّ- {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ}}<ref>«و همانا آن، یادکردی برای تو و قوم توست و زودا که بازخواست شوید» سوره زخرف، آیه ۴۴.</ref>}}<ref>الکافی (ط. دارالکتب الإسلامیة، ۱۴۰۷ﻫ.ق)، ج۱، ص۲۹۵.</ref>.
# چون در برخی [[روایات]] [[عامه]]، [[اهل ذکر]] در آیه بر علمای [[اهل کتاب]] [[تطبیق]] شده و این مطلب در [[کتب تفسیری اهل سنت]] به طور گسترده راه یافته، حضرات [[ائمه]] {{عم}} به صورت استدلالی این مطلب را در کلماتشان بیان و سپس رد می‌کردند. برای نمونه به بیانی از امام صادق {{ع}} اشاره می‌نماییم: {{متن حدیث|عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: إِنَّ مَنْ عِنْدَنَا يَزْعُمُونَ أَنَّ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}‏‏‏ أَنَّهُمُ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى قَالَ إِذاً يَدْعُونَكُمْ إِلَى دِينِهِمْ قَالَ قَالَ بِيَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ‏ نَحْنُ أَهْلُ الذِّكْرِ وَ نَحْنُ الْمَسْئُولُونَ}}<ref>الکافی، ج۱، ص۲۱۱.</ref>.
# چون در برخی [[روایات]] [[عامه]]، [[اهل ذکر]] در آیه بر علمای [[اهل کتاب]] [[تطبیق]] شده و این مطلب در [[کتب تفسیری اهل سنت]] به طور گسترده راه یافته، حضرات [[ائمه]] {{عم}} به صورت استدلالی این مطلب را در کلماتشان بیان و سپس رد می‌کردند. برای نمونه به بیانی از امام صادق {{ع}} اشاره می‌نماییم: {{متن حدیث|عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: إِنَّ مَنْ عِنْدَنَا يَزْعُمُونَ أَنَّ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}‏‏‏ أَنَّهُمُ الْيَهُودُ وَ النَّصَارَى قَالَ إِذاً يَدْعُونَكُمْ إِلَى دِينِهِمْ قَالَ قَالَ بِيَدِهِ إِلَى صَدْرِهِ‏ نَحْنُ أَهْلُ الذِّكْرِ وَ نَحْنُ الْمَسْئُولُونَ}}<ref>الکافی، ج۱، ص۲۱۱.</ref>.
# در برخی [[روایات]]، علاوه بر [[دلیل عقلی]]، با استفاده از [[آیه]] به [[وجوب]] [[رجوع]] به [[اهل بیت]] {{عم}} و سؤال از آنان [[استدلال]] شده؛ اما چون در نظر سؤال‌کننده بین وجوب سؤال و رجوع به [[امام]] و [[ضرورت]] پاسخ دادن آنان تلازم است، امام {{ع}} در بیاناتی، ضرورت پاسخ به همه سؤالات را رد می‌کنند؛ چنان که [[امام صادق]] {{ع}} به ابن خنیس می‌فرمایند: {{متن حدیث|عَنْ مُعَلَّى بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ مُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}‏ فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}‏‏‏ قَالَ هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ فَعَلَى النَّاسِ أَنْ يَسْأَلُوهُمْ وَ لَيْسَ‏ عَلَيْهِمْ‏ أَنْ‏ يُجِيبُوا ذَلِكَ إِلَيْهِمْ إِنْ شَاءُوا أَجَابُوا وَ إِنْ شَاءُوا لَمْ يُجِيبُوا}}<ref>بصائرالدرجات فی فضائل آل محمد {{عم}}، ج۱، ص۴۰.</ref>.
# در برخی [[روایات]]، علاوه بر [[دلیل عقلی]]، با استفاده از [[آیه]] به [[وجوب]] [[رجوع]] به [[اهل بیت]] {{عم}} و سؤال از آنان [[استدلال]] شده؛ اما چون در نظر سؤال‌کننده بین وجوب سؤال و رجوع به [[امام]] و [[ضرورت]] پاسخ دادن آنان تلازم است، امام {{ع}} در بیاناتی، ضرورت پاسخ به همه سؤالات را رد می‌کنند؛ چنان که [[امام صادق]] {{ع}} به ابن خنیس می‌فرمایند: {{متن حدیث|عَنْ مُعَلَّى بْنِ أَبِي عُثْمَانَ عَنْ مُعَلَّى بْنِ خُنَيْسٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}}‏ فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ‏ {{متن قرآن|فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ}}‏‏‏ قَالَ هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ فَعَلَى النَّاسِ أَنْ يَسْأَلُوهُمْ وَ لَيْسَ‏ عَلَيْهِمْ‏ أَنْ‏ يُجِيبُوا ذَلِكَ إِلَيْهِمْ إِنْ شَاءُوا أَجَابُوا وَ إِنْ شَاءُوا لَمْ يُجِيبُوا}}<ref>بصائرالدرجات فی فضائل آل محمد {{عم}}، ج۱، ص۴۰.</ref>.
۲۱۸٬۵۶۲

ویرایش