معاویة بن ابی سفیان در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

معاویة بن ابی سفیان در تاریخ اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۱

۷٬۵۳۷ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ اوت ۲۰۲۳

←‏جنایات معاویه

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۶۲۱

ویرایش

@@ خط ۴۰۵: / خط ۴۰۵: @@
 به خاطر این قضیه، [[مأمون]] در سال دویست و [[دوازده]] از [[معاویه]] [[اعلام برائت]] کرد.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص 610-611.</ref>
-==جنایات معاویه==
-عملکرد معاویه که در تاریخ و کتب سیره و حدیث منقول است نشان می‌دهد اصلاً [[اعتقادی]] به [[اسلام]] نداشته، بلکه به خاطر [[کسب قدرت]] و [[ریاست]]، [[اظهار ایمان]] و اسلام نموده است و در آن [[زمان]] چاره‌ای جز [[تسلیم]] در برابر [[قدرت اسلام]] نداشته است. معاویه برای دست‌یابی به اهداف خود، از انجام هیچ جنایتی فروگزار نکرده است:
-١. او کسی بود که در مقابل [[خلیفه مسلمین]]، علی{{ع}}، ایستاد و با او جنگید و عده زیادی از مردم [[شام]] و [[کوفه]]<ref>در جنگ صفین ۴۵ هزار نفر از شامیان و ۲۵ تن از مردم عراق و حدود هزار نفر از یاران علی{{ع}} کشته شدند. (منقری، وقعة صفین، ص۵۵۸).</ref> را به [[هلاکت]] رساند که واقعه و جریان [[جنگ صفین]] را در شرح حال [[جریر بن عبدالله]]، [[ابوموسی]]، [[اشعث]] و [[ابن عباس]] به مناسبت وقایع خاص آن ذکر کرده‌ایم و این جا ذکر نمی‌کنیم. فقط در باب اهمیت این [[جنگ]] و کار [[معاویه]]، به حکایتی که در یکی از شماره‌های [[مکتب اسلام]] دیدم، اشاره می‌کنیم:
-یکی از سفرای [[آلمان]] در دربار [[دولت عثمانی]] در [[زمان]] سابق که از شرفای [[مکه]] هم در آن جلسه حاضر بود، می‌گوید: ما برای [[قدردانی]] از معاویه باید مجسمه یادبودی به نام معاویه بسازیم و آن را در میدان «برلین» [[نصب]] کنیم؛ چراکه اگر معاویه نبود، [[عدل علی]]{{ع}} فراگیر شده، [[جهان]] را می‌گرفت و [[مسیحیت]] را از بین می‌برد و تمام [[مردم]] جهان به [[اسلام]] [[گرایش]] پیدا می‌کردند و امروز خبری از مسیحیت نبود<ref>در کتاب الوحی المحمدی، ص۲۰۱ و مترجم ص۲۸۶، تألیف رشید رضا این داستان را چنین نقل می‌کند: «چون معاویه نظام حکومتی اسلام را از دمکراسی به عصبیت غالب تبدیل کرد لازم است مجسمه طلایی وی را در یکی از میادین برلین نصب کنیم چون اگر وی نبود اسلام فراگیر شده و ما مردم آلمان و سایر مردم اروپا امروز عرب مسلمان بودیم».</ref>.
-پس بقای مسیحیت به تعبیر این شخص آلمانی، مرهون خدمات معاویه و جنگ او با علی{{ع}} است و چه جالب [[حضرت امیر]]{{ع}} فرمود: «فرزند [[هند]] نمی‌میرد تا این که [[صلیب]] را به گردن [[خون]] آویزان کند». و این در [[تاریخ]] اتفاق افتاده است<ref>بحارالأنوار، ج۴۱، ص۳۰۵.</ref>.
-جنایت‌های معاویه درباره علی{{ع}} به این جنگ محدود نمی‌شود بلکه او در غارت‌های مختلفی در قلمرو [[حکومت علی]]{{ع}}، عده زیادی از مردم بی‌گناه و حتی حیوانات را از بین برد و نابود کرد. افزون بر این که قضیه [[حکمیت]] - که باعث پراکندگی [[یاران علی]]{{ع}} شد - یکی از نیرنگ‌های معاویه و [[عمروعاص]] بود که نتیجه آن [[جنگ نهروان]] و تشتت [[مردم عراق]] بود و او بود که [[طلحه]] و [[زبیر]] را به [[طمع]] [[خلافت]]، به [[جنگ با علی]]{{ع}} [[دعوت]] و [[تشویق]] کرد.
-۲. [[دشنام]] و [[اعلام برائت]] از علی{{ع}}، یکی از [[سنت‌های ناپسند]] [[معاویه]] بود که دستور داد بالای [[منبرها]] و در دعای دست، حضرت را [[سبّ]] نمایند. احتمالاً این [[دعاها]] پس از خطبه‌های [[جمعه]] بوده است که در [[حق]] [[خلیفه]] و [[مؤمنین]] [[دعا]] می‌شود.
-٣. او جزو «[[فئه باغیه]]» و [[رئیس]] آنها بود که [[عمار یاسر]]، [[صحابی رسول خدا]]{{صل}} را به [[شهادت]] رساند.
-۴. او [[حجر بن عدی]]، [[عمرو بن حمق]]، [[مالک اشتر]] و [[محمد بن ابوبکر]] را به شهادت رساند که هر کدام جزو بزرگان [[صحابه]] و [[شیعیان علی]]{{ع}} محسوب می‌شدند.
-۵. معاویه [[امام حسن]]{{ع}} [[نواده رسول]] [[خدا]]{{صل}} را [[خانه‌نشین]] کرد و سپس حضرت را به شهادت رساند.
-۶. او بر خلاف دستور [[اسلام]] در سال چهل و چهارم [[هجری]] [[زیاد بن ابیه]] را به [[خاندان]] [[ابوسفیان]] ملحق کرد و زیاد را بر [[مردم کوفه]] مسلط نمود که عده زیادی از [[مردم]] بی‌گناه را به [[قتل]] رساند.
-۷. او اولین کسی بود که خلافت را موروثی کرد و به [[سلطنت]] تبدیل نمود و به [[زور]] برای [[یزید]] [[بیعت]] گرفت.
-۸. معاویه اولین کسی بود که [[خطبه]] [[نماز جمعه]] را نشسته خواند و برای نخستین بار خطبه [[نماز عید]] [[فطر]] و قربان را قبل از [[نماز]] ایراد کرد و گفتن [[اذان]] را در نماز عید [[بدعت]] گذارد و گفتن [[تکبیر]] را در نماز ترک کرد و نماز جمعه را در [[روز]] چهارشنبه به جا آورد<ref>تاریخ الخلفاء، ص۲۰۰؛ امینی، الغدیر، ج۱۰، ص۱۹۱، ۱۹۵، ۲۰۱ و ۲۱۱.</ref>.
-۹. او خلیفه‌ای بود که شراب می‌خورد، [[ربا]] می‌گرفت و بین دو [[خواهر]] جمع می‌کرد<ref>الغدیر، ج۱۰، ص۱۷۹، ۱۸۴، و ۱۹۹.</ref>.
-۱۰. او در باب دیه بدعت گذارده، [[حدود الهی]] را ترک نمود و تلبیه را در [[حج]] به [[فراموشی]] سپرد <ref>الغدیر، ج۱۰، ص۱۹۹، ۲۱۳ و ۲۰۵.</ref>.
-این بود قسمتی از جنایت‌ها و خیانت‌ها و [[بدعت‌های معاویه]] که اگر بخواهیم بیشتر از این ذکر کنیم، و برای اطلاع بیشتر به جلد ۱۰ و ۱۱ [[الغدیر]] مراجعه شود.
-گرچه عده‌ای خواسته‌اند وانمود کنند که این کارهای [[معاویه]] بر اساس [[اجتهاد]] او بوده است و بنابراین معذور می‌باشد، مسلم است که [[اجتهاد در مقابل نص]]، [[باطل]] است و معاویه کسی است که بارها مورد [[لعن]] [[پیامبر]]{{صل}} واقع شده.<ref>[[علی اکبر ذاکری|ذاکری، علی اکبر]]، [[سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین (کتاب)|سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین]]، ج۱، ص 611-614.</ref>
 == منابع ==