کتمان حق: تفاوت میان نسخه‌ها

از نظر قرآن، [[انسان]] به عنوان موجودی مخلوق، [[گرایش]] به حق و حق‌طلبی در وی امری ذاتی است و اگر به باطل گرایش دارد همانند گرایش به [[نقص]] و [[کاستی]]، امری [[انحرافی]] و کژ روی در ذات و ماهیت طبیعی و [[فطری]] او می‌‌باشد.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سانسور حق از نظر قرآن (مقاله)|سانسور حق از نظر قرآن]].</ref>.

خداوند در [[آیات]] ۷۱ [[سوره بقره]] و نیز ۵۵ [[سوره انبیاء]]<ref>{{متن قرآن|قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ}} «گفتند: آیا برای ما حقّ را آورده‌ای یا از بازیگرانی؟» سوره انبیاء، آیه ۵۵.</ref> [[حق جویی]] و حقیقت‌پذیری را به عنوان [[فطرت]] و [[طبیعت سالم انسانی]] مطرح می‌‌کند. در [[آیه]] اخیر، [[حق جویی]] را در [[مشرکان]] [[بت]] پرست نیز [[اثبات]] می‌‌کند و علت اینکه آنان برخی از امور را به عنوان [[حق]] نمی‌پذیرند به سبب [[شک]] مصداق و یا [[تغییر]] در ماهیت و [[سرنوشت]] آنان می‌‌داند وگرنه مشرکان نیز به دعوت‌های [[پیامبران]] پاسخ‌های مثبت می‌‌دادند، اگر آن را به عنوان حق تشخیص می‌‌دادند.