سیره سیاسی امام صادق: تفاوت میان نسخه‌ها
←اوضاع سیاسی عصر امام صادق{{ع}}
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[کیسانیه]] [[معتقد به امامت]] [[فرزندان امام علی]]{{ع}} به [[رهبری]] [[محمد بن حنفیه]] بودند که در ادامه، [[عباسیان]] ادعا کردند رهبری کیسانیه به [[محمد بن علی عباسی]] واگذار شده است. [[بنوحسن]]{{ع}} و بنوحسین{{ع}} معتقد به امامت [[فرزندان حضرت فاطمه]]{{س}} بودند. [[قیام زید]] و [[شکست]] او از [[حکومت اموی]] سبب پیدایش [[زیدیه]] شد که [[قیام مسلحانه]] علیه [[ظلم]] را نشانه امامت می‌شمردند. زیدیه با بنوحسن{{ع}} [[ملل]] [[متحد]] شدند و رقیب اصلی عباسیان گردیدند. [[خوارج]] نیز گروهی فعال و [[معتقد]] به [[براندازی]] [[نظام]] اموی بودند که برخلاف دیگر گروه‌های سیاسی، [[اعتقادی]] به انحصار [[امامت]] در میان [[قریش]] نداشتند. [[عقاید]] و عملکرد [[خشن]] خوارج، جایگاه آنان را در [[جامعه]] تضعیف کرده بود. [[موالی]] نیز یک گروه [[اجتماعی]] بودند که به دلیل محرومیت‌های فراوان در دولت اموی به مخالفان آن [[دولت]] تبدیل شده بودند. {{عربی|الرِّضَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ}} به معنای [[انتخاب]] فرد مورد قبولی از [[خاندان پیامبر]]{{صل}}، [[شعار]] عمومی مبارزان بود که سه مفهوم اساسی را در عرصه [[سیاست]] و [[تفکر]] [[دینی]] ترسیم می‌کرد: | [[کیسانیه]] [[معتقد به امامت]] [[فرزندان امام علی]]{{ع}} به [[رهبری]] [[محمد بن حنفیه]] بودند که در ادامه، [[عباسیان]] ادعا کردند رهبری کیسانیه به [[محمد بن علی عباسی]] واگذار شده است. [[بنوحسن]]{{ع}} و بنوحسین{{ع}} معتقد به امامت [[فرزندان حضرت فاطمه]]{{س}} بودند. [[قیام زید]] و [[شکست]] او از [[حکومت اموی]] سبب پیدایش [[زیدیه]] شد که [[قیام مسلحانه]] علیه [[ظلم]] را نشانه امامت می‌شمردند. زیدیه با بنوحسن{{ع}} [[ملل]] [[متحد]] شدند و رقیب اصلی عباسیان گردیدند. [[خوارج]] نیز گروهی فعال و [[معتقد]] به [[براندازی]] [[نظام]] اموی بودند که برخلاف دیگر گروه‌های سیاسی، [[اعتقادی]] به انحصار [[امامت]] در میان [[قریش]] نداشتند. [[عقاید]] و عملکرد [[خشن]] خوارج، جایگاه آنان را در [[جامعه]] تضعیف کرده بود. [[موالی]] نیز یک گروه [[اجتماعی]] بودند که به دلیل محرومیت‌های فراوان در دولت اموی به مخالفان آن [[دولت]] تبدیل شده بودند. {{عربی|الرِّضَا مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ}} به معنای [[انتخاب]] فرد مورد قبولی از [[خاندان پیامبر]]{{صل}}، [[شعار]] عمومی مبارزان بود که سه مفهوم اساسی را در عرصه [[سیاست]] و [[تفکر]] [[دینی]] ترسیم می‌کرد: | ||
# رضایت عمومی محور اصلی [[انتخاب حاکم]] است؛ | # رضایت عمومی محور اصلی [[انتخاب حاکم]] است؛ | ||
# ساختار قدرت منحصر به خاندان | # ساختار قدرت منحصر به خاندان [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است؛ | ||
# [[هدف حکومت]] جدید زنده کردن سنت ترک‌شده [[نبوی]] در عصر اموی است. | # [[هدف حکومت]] جدید زنده کردن سنت ترک‌شده [[نبوی]] در عصر اموی است. | ||
عباسیان به رهبری [[محمد بن علی بن عبدالله بن عباس]]، از اواخر قرن اول هجری<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۷۵.</ref> با تکیه بر این شعار به [[مبارزه]] امویان روی آوردند. آنان با نافرجام‌خواندن [[مبارزات]] [[علویان]]، از آنان فاصله گرفتند و بدون قصد واگذاری [[حکومت]] به آنان حرکتی سامانمند و پرشتابی را پی‌ریزی کردند. ناهماهنگی میان گروه‌های معارض [[اجازه]] ائتلاف به آنان را نمی‌داد. | عباسیان به رهبری [[محمد بن علی بن عبدالله بن عباس]]، از اواخر قرن اول هجری<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۳، ص۲۷۵.</ref> با تکیه بر این شعار به [[مبارزه]] امویان روی آوردند. آنان با نافرجام‌خواندن [[مبارزات]] [[علویان]]، از آنان فاصله گرفتند و بدون قصد واگذاری [[حکومت]] به آنان حرکتی سامانمند و پرشتابی را پی‌ریزی کردند. ناهماهنگی میان گروه‌های معارض [[اجازه]] ائتلاف به آنان را نمی‌داد. | ||