عصمت حضرت زکریا: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیه 10 سوره مریم
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
'''تبیین [[شبهه]]''' | '''تبیین [[شبهه]]''' | ||
یکی از آیاتی که توهم [[تعارض]] [[معصوم]] نبودن [[حضرت زکریا]]{{ع}} را در اذهان برخی ایجاد نموده، [[آیه]] ۱۰ [[سوره مبارکه مریم]] است که می‌فرماید: {{متن قرآن|قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً قَالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا}} <ref>«زکریا باز عرضه داشت: بارالها، برای من نشانه و حجتی قرار ده، خدا فرمود: بدین نشانه که تا سه شبانه‌روز با مردم تکلم نکنی با آنکه تندرست هستی».</ref>. گفته شده بر اساس این [[آیه]]، | یکی از آیاتی که توهم [[تعارض]] [[معصوم]] نبودن [[حضرت زکریا]]{{ع}} را در اذهان برخی ایجاد نموده، [[آیه]] ۱۰ [[سوره مبارکه مریم]] است که می‌فرماید: {{متن قرآن|قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّي آيَةً قَالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا}} <ref>«زکریا باز عرضه داشت: بارالها، برای من نشانه و حجتی قرار ده، خدا فرمود: بدین نشانه که تا سه شبانه‌روز با مردم تکلم نکنی با آنکه تندرست هستی».</ref>. گفته شده بر اساس این [[آیه]]، پیرو درخواست فرزند از طرف [[حضرت زکریا]]{{ع}} از [[خداوند]] [[فرشتگان]] با [[بشارت]] [[فرزندی]] به نام [[یحیی]]، به حضورش باز یافتند. [[حضرت زکریا]]{{ع}} راز آن [[بشارت]] را از [[خداوند]] جویا شد که چگونه از من پیرمرد نشانه‌ای خواست که آیه مذکور نازل شد. آنچه در این ماجرا، در ظاهر [[عصمت]] [[حضرت زکریا]]{{ع}} را به چالش می‌کشد، این است که وی با اینکه قدرت نامحدود خداوند را [[باور]] داشت، چرا از درگاه [[خداوند]] درخواست نشانه کرد؟ آیا درخواست نشانه به منزله شک در قدرت الهی یا تحقق وعده او نبود؟ و روشن است که در هر حالت این مساله با عصمت ناسازگار است. | ||
'''پاسخ به شبهه''' | '''پاسخ به شبهه''' | ||