اثبات نصب الهی امام در قرآن: تفاوت میان نسخهها
←انتصابی بودن تعیین امام در قرآن
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== [[انتصابی بودن تعیین امام]] در قرآن == | == [[انتصابی بودن تعیین امام]] در قرآن == | ||
{{نصب الهی امام در قرآن}} | {{اصلی|نصب الهی امام در قرآن}} | ||
با اندکی [[تأمل]] در منابع [[وحیانی]] مانند کتاب و [[سنّت]]، میتوان به آموزههایی دست یافت که در آنها [[مشروعیت]] [[مقام امامت]] را مانند مشروعیت [[نبوت]] از دسترس [[مردم]] خارج و مربوط به [[خداوند]] دانستهاند؛ آیاتی مانند آیۀ [[اولیالامر]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>، [[آیۀ ولایت]]: {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>«سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آوردهاند، همان کسان که نماز برپا میدارند و در حال رکوع زکات میدهند» سوره مائده، آیه ۵۵.</ref> و نیز آیاتی که مجعول بودن [[پیشوایان]] [[هدایتگر]] را مطرح نمودهاند، مانند: {{متن قرآن|وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا}}<ref> «و ما را پیشوای پرهیزگاران کن» سوره فرقان، آیه ۷۴.</ref>؛ {{متن قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا}}<ref>«من تو را پیشوای مردم میگمارم» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>؛ همچنین درخواست [[مستضعفین]] از [[خداوند]] مبنی بر قرار دادن ولی و [[سرپرست]] از جمله آیاتی هستند که [[انتصابی]] بودن [[مقام امامت]] از جانب خداوند را [[اثبات]] میکند: {{متن قرآن|وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا}}<ref>«و از سوی خود برای ما سرپرستی بگذار و از سوی خود برای ما یاوری بگمار» سوره نساء، آیه ۷۵.</ref>.<ref>[[محمد حیدر مظفری|مظفری، محمد حیدر]]، [[امامت در بیان حضرت فاطمه (کتاب)|امامت در بیان حضرت فاطمه]]، ص ۷۲.</ref> | با اندکی [[تأمل]] در منابع [[وحیانی]] مانند کتاب و [[سنّت]]، میتوان به آموزههایی دست یافت که در آنها [[مشروعیت]] [[مقام امامت]] را مانند مشروعیت [[نبوت]] از دسترس [[مردم]] خارج و مربوط به [[خداوند]] دانستهاند؛ آیاتی مانند آیۀ [[اولیالامر]]: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ}}<ref>«ای مؤمنان، از خداوند فرمان برید و از پیامبر و زمامدارانی که از شمایند فرمانبرداری کنید» سوره نساء، آیه ۵۹.</ref>، [[آیۀ ولایت]]: {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>«سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آوردهاند، همان کسان که نماز برپا میدارند و در حال رکوع زکات میدهند» سوره مائده، آیه ۵۵.</ref> و نیز آیاتی که مجعول بودن [[پیشوایان]] [[هدایتگر]] را مطرح نمودهاند، مانند: {{متن قرآن|وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا}}<ref> «و ما را پیشوای پرهیزگاران کن» سوره فرقان، آیه ۷۴.</ref>؛ {{متن قرآن|إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا}}<ref>«من تو را پیشوای مردم میگمارم» سوره بقره، آیه ۱۲۴.</ref>؛ همچنین درخواست [[مستضعفین]] از [[خداوند]] مبنی بر قرار دادن ولی و [[سرپرست]] از جمله آیاتی هستند که [[انتصابی]] بودن [[مقام امامت]] از جانب خداوند را [[اثبات]] میکند: {{متن قرآن|وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا}}<ref>«و از سوی خود برای ما سرپرستی بگذار و از سوی خود برای ما یاوری بگمار» سوره نساء، آیه ۷۵.</ref>.<ref>[[محمد حیدر مظفری|مظفری، محمد حیدر]]، [[امامت در بیان حضرت فاطمه (کتاب)|امامت در بیان حضرت فاطمه]]، ص ۷۲.</ref> | ||