|
|
| خط ۶۳: |
خط ۶۳: |
|
| |
|
| == نتیجه‌گیری == | | == نتیجه‌گیری == |
| با توجه به آنچه [[گذشت]] روشن می‌شود که یکی دیگر از معانی [[قرآنی]] [[امام]]، [[هادی]] است، که دو صفت [[بشیر]] و نذیر را نیز با خود به همراه دارد. بنابراین، [[امام]] کسی است که [[مرجع]] [[دینی]] [[مردم]]، دارای [[علم]] و [[عصمت الهی]] و [[افضل]] از دیگران است؛ از جانب [[خداوند متعال]] [[منصوص]] و [[مأمور]] به [[تزکیه]] و [[هدایت]] انسان‌هاست و بر اساس [[شأن]] [[هدایتگری]] به [[انذار]] و [[تبشیر]] آنها می‌پردازد. | | با توجه به آنچه [[گذشت]] روشن می‌شود که یکی دیگر از معانی [[قرآنی]] [[امام]]، [[هادی]] است، که دو صفت [[بشیر]] و نذیر را نیز با خود به همراه دارد. بنابراین، [[امام]] کسی است که [[مرجع]] [[دینی]] [[مردم]]، دارای [[علم]] و [[عصمت الهی]] و [[افضل]] از دیگران است؛ از جانب [[خداوند متعال]] [[منصوص]] و [[مأمور]] به [[تزکیه]] و [[هدایت]] انسان‌هاست و بر اساس [[شأن]] [[هدایتگری]] به [[انذار]] و [[تبشیر]] آنها می‌پردازد<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان]]، ص ۲۴۰-۲۵۶.</ref>. |
| | |
| '''نتیجه‌گیری نهایی از مسئله چیستی [[امامت در قرآن کریم]]'''
| |
| | |
| در این فصل، چیستی [[امامت در قرآن کریم]] از طریق تحلیل معناشناختی پنج واژه [[امام]]، [[خلیفه]]، ولی، [[اولی الامر]] و [[هادی]] بررسی شد، که در پایان می‌توان نتایج آن را چنین عرضه کرد:
| |
| # [[امام]] در [[ادبیات]] [[قرآنی]]، در حوزه‌های [[تبلیغی]] و [[حکومتی]]، ریاستی عام دارد؛ بدین معنا که افزون بر بُعد [[هدایتگری]]، [[شأن]] [[اجرای احکام]] را نیز داراست و صفاتی همچون [[علم الهی]]، [[عصمت]]، افضیلت و [[منصوص بودن]]، نیز از ویژگی‌های اوست؛
| |
| # [[خلیفة الله]] [[جانشین خداوند]] بر روی [[زمین]] است که از جانب باری‌تعالی دارای شئونی همچون [[رهبری اجتماعی]] بر [[مردم]] و [[ولایت تکوینی]] است و صفاتی همچون [[عصمت]]، افضیلت، [[منصوص بودن]] و [[علم الهی]] را داراست؛
| |
| # ولی، که بر [[امامان شیعه]] نیز منطبق می‌شود، کسی است که به [[اذن خداوند]]، [[سرپرست]] [[عالم هستی]] است؛ از این‌رو، [[ولایت تکوینی]]، [[رهبری اجتماعی]] و [[مرجعیت دینی]] را بر عهده دارد؛ از طرف [[خداوند متعال]] [[برگزیده]] می‌شود و دارای [[علم الهی]] است؛
| |
| # [[اولو الامر]] کسانی‌اند که مدیر [[جامعه]]، [[مبیّن]] [[احکام خدا]] و [[سنّت]] [[رسول خدا]] {{صل}} و معصوم‌اند؛ همچنین ایشان [[علم]] [[حقیقی]] و [[خطاناپذیر]] نسبت به [[احکام]] و [[سنّت]] دارند؛
| |
| # [[هادی]]، برترینِ [[انسان‌ها]] در عصر خود است که [[علم]] و [[عصمت الهی]] دارد؛ از جانب [[خداوند متعال]]، [[منصوص]] و [[مأمور]] به [[هدایت]] و [[تزکیه]] انسان‌هاست و بر اساس آن به [[انذار]] و [[تبشیر]] آنها می‌پردازد.
| |
| | |
| چنان‌که [[گذشت]]، تمام این عناوین بر [[امام]] در اصطلاح [[شیعی]] منطبق است؛ از این‌رو، [[امام]] کسی است که اولاً، دارای شئونی همچون [[رهبری اجتماعی]]، [[ولایت تکوینی]]، [[مرجعیت دینی]] و [[تزکیه]] و [[هدایتگری]] انسان‌هاست؛ ثانیاً، صفاتی همچون [[عالم بودن به علم الهی]] و [[خطاناپذیر]]، [[عصمت]]، افضیلت و [[منصوص بودن]] از جانب [[خداوند]] را داراست<ref>[[محمد حسین فاریاب|فاریاب، محمد حسین]]، [[معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان (کتاب)|معنا و چیستی امامت در قرآن سنت و آثار متکلمان]]، ص ۲۴۰-۲۵۶.</ref>.
| |
|
| |
|
| == منابع == | | == منابع == |
