امان اهل زمین در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

در نامه مبارک [[امام مهدى]] {{ع}} به "[[اسحاق بن یعقوب]]" آمده است که: {{عربی|"... إِنِّي أَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ كَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ"}}<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۸۵؛ غیبة طوسى، ص ۱۷۷؛ احتجاج طبرسى، ج ۲، ص ۴۷۱. </ref>؛ من مایه [[آرامش]] و [[امنیت]] هستم، همان‌گونه که ستارگان آسمان، باعث [[امنیت]] آسمانیان هستند. این تعبیر در سخنان [[پیامبر اسلام {{صل}}<ref>بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۳۰۹. </ref>، [[امام سجاد]]<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۲۰۷. </ref>، [[امام باقر]]<ref>همان، ص ۲۰۶. </ref>، [[امام صادق]]<ref>همان، ج ۲، ص ۲۰۵. </ref> و [[امام رضا]] {{عم}}<ref>همان، ص ۲۰۲. </ref> نیز آمده است. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: "[[ستارگان]]، [[پناهگاه]] و مایه [[امنیت]] اهل آسمان‌ها هستند و [[خاندان]] من، مایه [[امنیت]] براى [[امت]] من"<ref>بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۳۰۹. </ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۰.</ref>